Mijn vader

Lifestyle
#1

Helloo,
zit tegenwoordig in een moelijke situatie waar ik geen raad mee weet.

Even kort:
mijn vader heeft ons 5 jaar geleden (toen was ik 11) bedrogen met een vriendin van 21 jaar, hij is gaan scheiden met mijn moeder en sindsdien heb ik slecht contact met mijn vader. Er is veel voorgevallen tussen ons, waar ik nu liever niet al te veel op in ga. Na 4 jaar, kreeg ik er een zusje bij; van mijn vader en zijn vriendin. Hier had ik in het begin veel moeite mee, maar heb het inmiddels geaccepteerd en zie het als mijn zusje. Niet als de dochter van mijn vader en zijn vriendin. Nu mijn zusje 1 jaar is, en ik 16 ben, wil mijn vader ons niet meer elke 2 weken over de vloer hebben. (Lief gezegd; we moeten opdonderen). Hij wil verder, nog een kind erbij. Er is geen plaats meer voor mij en mijn broertje in zijn leven.

Persoonlijk vind ik dit niet erg, ik heb niks met die man en ben er niet trots op dat het mijn vader is. Maar mijn broertje, kijkt erg tegen hem op; nog steeds ‘grote’ papa, zelfs nadat hij met eigen ogen heeft gezien dat papa mij wat heeft aangedaan, en me al 5 jaar kleineert en intimideert. Mijn broertje is nu dus ook érg in de war… Ik weet niet zo goed hoe ik hier nu mee om moet gaan…

Waarom blijf je nog bij je vader als hij je zo behandeld? Puur dat ik mijn broertje niet alleen laat, die mag niet overkomen wat mij is overkomen; dat zal hem breken. Ook kom ik alleen om mijn zusje te zien, niet voor mijn vader. Moge dat duidelijk zijn.

Kortom; mijn vader wil ons weghebben…

Misschien iemand die bijna hetzelfde heeft meegemaakt?

PS; waarom mijn vader zich zo aan mij irriteert; ik lijk heel erg op mijn moeder, heb een goede kijk op de wereld wat wel en niet kan. Geloof niet iedereen en ben zeker van mijn zaak; ik ga niet in discussie als ik niks te zeggen heb. Mijn vader wil mijn moeder het liefst in 1000 stukken breken, en dat projecteert ie al 5 jaar op mij, terwijl mijn moeder hem nooit iets aan heeft gedaan.

EDIT: Met hem praten? heb ik wel eens gedaan, hij heeft me toen hard uitgelachen en gezegd dat ik gek ben, en dingen verzin. Daarna heb ik een hele tijd gedacht dat ik alles heb gedroomd, dat het niet waar was. Ik heb ook een keer aangegeven dat ik het fijn vond als ie me eens belde, om te vragen hoe het is. Kijkt ie me aan en zegtie; wat heeft dat voor nut? moet ik dan vragen hoe is het? en dan, ja goed? klaar gesprek…? Ik zeg nee papa gewoon om het gevoel dat je aan me denkt. En toen lachte die me weer uit, die man heeft complexen; niet normaal.

#2

[i]Pfoe, heftig. Heel heftig.

Ikzelf heb het niet meegemaakt *klopt af*, maar het is een zeer lastig pakket. Heb je al eens met je moeder hierover gepraat?[/i]

#3

Ik heb niet hetzelfde meegemaakt,
maar ik heb een keer gelezen dat jongens heel erg een voorbeeld figuur nodig hebben, meer dan meisjes. Misschien wil hij daarom zo veel contact houden?
Ik zou denk ik een keer met je broertje gaan praten,
een goed gesprek over wat er gebeurd is en wat er nog kan gaan gebeuren.

#4

Haha gelukkig maar! Ja, mijn moeder vind het ook heel erg maar die had het niet anders verwacht. Is ook wel logisch, je wil verder met je nieuwe gezin… Ik vind het ook zo lastig, mijn broertje betekend heel veel voor me…

#5

Hm mijn vader heeft nu ook een nieuwe vrouw + 2 kinderen. En hij doet alsof mn halfbroer en ik niet bestaan…
Tja ik ben er mee gaan leren leven dat ik nou eenmaal geen vader heb.
Het is heel naar voor je broertje, maar ik denk dat je het beste gewoon niet meer naar je vader toe kan en als hij dan ouder is, kan hij altijd nog zelf gaan.

#6

Ik vind het niet logisch dat die alleen verder wilt met zn nieuwe gezin. Jij en je broertje horen ook bij zijn gezin, of die daar nou blij mee is of niet. Mijn ouders zijn ook gescheiden, maar ik, mijn zus en broertje hebben bijna geen contact meer met hem, maar niet omdat hij geen contact meer wilde met ons. maar dr zijn ook dingen bij mij voor gevallen.

Maargoed, je mag zelf weten of je dr naar toe wilt of niet, want je bent 16.
Ik vind het eigelijk heeel heel erg dat je vader zo doet. Want ik heb zelf ook best wel een rare vader, en ik weet hoe het is. Alleen mijn vader zegt om de zoveel maanden ik wil jullie nooit meer zien, en dan belt die naa weken of we weer een keer naar de stad willen, of langs komen :pensive:’

En mijn broertje had het er vroeger (nu is hij 13) moeilijker mee dan nu, maar ik denk dat hij het ook achter zich heeft gelaten.

Maar ik kan gewoon niet begrijpen dat een vader gewoon 2 kinderen buitensluit

#7

@ hierboven,
ja dat vind ik ook zo vreemd! Je houd toch van al je kinderen even veel? Wij hebben hem nooit iets aangedaan! Ik snap dat echt niet… en ja ik denk ook dat het een kwestie is van tijd dat hij het gaat accepteren… Thanks voor je reactie, fijn om te weten dat ik niet alleen ben, want al mijn vriendinnen hebben ouders die nog bij elkaar zijn… Die begrijpen die gevoelens dus echt niet, hoe lief ze ook voor me zijn.

#8

wat lullig… voor jou en je broertje!
misschien moet je is samen met je moeder en je broertje praten, gewoon met zijn drietjes en leg hem uit wat er aan de hand is, dat hij het snapt…

maar waarom wil hij je broertje niet meer zien dan?
je geeft aan dat hij jou niet mag, maar heeft hij ook iets tegen je broertje dan… sterkte!

#9

GODHATESME: Ja, dat heb ik ook dat alle vriendinnen nog getrouwde ouders hebben. Alleen een niet, maar die ziet haar vader gewoon nog.
Maar mijn vader heeft geen nieuwe vrouw, en ook geen nieuwe kinderen, maar toch, als je even boos bent dan gaat die al aan de telefoon schreeuwen ik wil jullie nooit meer zien. En dan ineens, belt die weer of ik langs wil komen.

Ik snap trouwens ook niet waarom jou vader zo doet? Ik bedoel je zusje zou het later misschien ook leuk vinden over 20 jaar om gewoon met jou om te gaan neem ik aan? Echt raar,

maar heb je met hem geprobeert te praten waarom die jullie niet meer wilt zien?

#10

check edit!
en over mijn broertje;
soms snauwt ie ook tegen mijn broertje, dan ‘spring’ ik er als het ware voor. Dus hij blijft altijd buiten schot.

#11

kan je niet met zijn nieuwe vrouw praten?
dat hij lullig doet tegen jou enzo.
of is zij ook niet aardig tegen je…

mijn vader heeft gelukkig een hele lieve vriendin.
en mijn vader is echt haar schoothondje haha…
als iets niet mag ga ik altijd naar haar, en zij haalt hem vaak over.

#12

mijn vader wilt mijn moeder ook het liefst zien lijden, of dood.

#13

ja dat vind ik verschrikkelijk… mijn moeder heeft 3 keer kanker gehad, levensbedreigend, en hier heeft mijn vader haar ook nooit in gesteund. Terwijl mijn moeder mijn vader uit het slijk heeft getrokken, schulden, gevangenis alles!
Mama heeft alles aan hem geleerd, en nu profiteert ie ervan en ontkent ie dat ze ooit in zijn leven is geweest.

#14

Wow, dat is wel erg van je vader.
Nee, mijn vader is heeeel snel boos. En mn moeder heeft eigelijk recht op een deel van zn pensioen en toen die daar achter kwam voor de tweede keer (de eerste keer, toen die er voor tekende is die vergeten) belde hij haar op dat ze dood mocht. Dat is ook een van de redenen waarom we niet echt meer naar hem toe gaan. En ze moet eigelijk ieder jaar meer allimentatie(?) krijgen maar daar durft ze ook niet meer om te vragen.

en terwijl mijn moeder ook dan net als jou moeder genoeg voor hem heeft gedaan enzo. Hij komt uit italia, en hij kan na 20 jaar zowat geen nederlands lezen. OKe dat wel, maar met moeite. Hij deed niks aan de opvoeding, en als we druk waren werd die boos. het enige wat die eigelijk doet is slapen en werken.

Maar krijgt jou moeder nog wel allimentatie van jou vader voor jullie? Want anders is die eigelijk best wel een behoorlijke lul.

#15

Ja, dat nog we; omdat hij dat heeft staan op zwart op wit; door advocaat. Hij is verplicht, maar hij wil ook niet meebetalen aan mijn studie bijvoorbeeld. hij heeft geen geld zegtie; terwijl zijn vriendin in gucci en uggs rondloopt.

#16

Das echt dom. ja mijn vader betaalt vast ook niet aan mn studie, maar toen ik in de zomervakantie met een vriendin mee mocht naar tenerife, betaalde hij weer wel aan mee. Maar hij betaalt volgens mij dr niet aan omdat mijn moeder een beetje had gespaard voor later.

Echt dom, maar is je stiefmoeder wel aardig of dat ook niet?
Ik hbe alleen een stiefvader, maar hij is wel aardig. Iniedergeval is die een beter vaderfiguur dan mijn vader.

#17

Ja, mijn stiefmoeder is opzich wel aardig. Ze is heel jong dus ik kan wel goed met haar praten, maar ze kan het ook niet laten om een keer te zeggen; jezus wat word je dik, of ja jezus je kont is niks bij die benen. :’)

#18

goh, heftig zeg.
ik ken mijn vader niet, maar dat lijkt me toch beter dan zo’n figuur.
sterkte ermee

#19

Oh omg, dat haat ik ook echt als mensen dat gaan zeggen. Ik ben best wel dik, vergeleken met mn zus, die is ruim 10kg lichter dan mij. En dan moeten sommige nog wels zeggen o.a. mijn vader endergelijke dat ik dik word.

Zij is zeker zn heel erg opmaak popje. Zulke mensen haat ik. Die ‘dikke’ mensen (ik bedoel natuurlijk, mensen die geen 35 kg wegen en niet aan anorexia lijden) stom vind, of er even lekker in moet gaan wrijven als je dikker word

ja nou en, ik hou van eten en ik kom echt nog wel meer aan :’)
Oh en ik ben er trots op

maar, wie weet is zij wel met het idee gekomen dat ze jullie niet meer over de vloer wil?

Edit: ruim 10kg lichter lijkt misschien niet zo dik, maar ik ben maar 1.48m en mn zus ook zoiets, dus dat vet kan niet overal heen bij mij.
Maar ik ben nog niet moddervet, ik begin nu pas mollig te worden

#20

aah, ja ik ben zeker niet dik, misschien wat voller. Heb kont en tieten ja, haha. Liever dan zo’n graatje toch?

Jaloezie is een ziekte… En ja dat zou best kunnen dat zij dat aan heeft gekaart. Maar het is ook echt iets voor mijn vader wat dat betreft om daar op in te gaan…