Hee allemaal. 
Ik ben nieuw op dit forum, en weet dus ook nog niet echt hoe het werkt…
Maar daar kom ik vanzelf wel achter, komt goed, hoor. 
Het leek me een leuk idee mijn gedichten hier neer te zetten, zodat jullie hierop kunnen reageren.
Natuurlijk kun je ook je eigen gedichten hier neerzetten!
Liefs,
mij.
vergeten zou ik je niet
net zoals m’n halfvolle kopje
rozenbottelthee
x
's nachts. 1 uur. dan
als de kleuren grijzer worden
en zelfs het zwart, grijs wordt
grijs als in niks . in leegte
op dat moment voel ik weer
schuld .
voor de zoveelste keer
dat onvergeeflijke gevoel
peilloos diep geworteld
het houdt me wakker
's nachts . en overdag
schuld .
zit zo diep . voelt zwaar
dwaalt al zolang in mijn hoofd
alsof het niet loslaat . nooit
ik hou vast . het houdt vast
achtervolgt me
schuld
x
het was oor-ver-do-vend stil
want de klappen waren net
gevallen. en de ontwikkeling van
boze jij-lieve jij was er nog niet
(zoals ook de thee nog niet
klaar was)
x
Mama,
later, als ik groot ben,
ben jij er dan nog?
En mama,
als ik alleen ben,
kom je dan naar
mij? Mij vergezellen?
Of moet ik alleen zijn,
kom je dan niet,
mama?
En als ik nou verdrietig ben,
alleen maar dikke tranen
en ik niet kan lachen,
mama, vrolijk jij me dan op?
Of… Moet ik dat alleen…
Dan troost jij me toch wel,
mama?
Oh. Uh. Mama?
En wat, ik, ehm. Tja…
Als jij nou doodgaat hè…
dan ben ik strakjes,
toch bij je in de hemel?
Ja toch…
Mama?
x
Dikke tranen
Over mijn wangen
Het pesten
Dikke tranen
Over mijn wangen
Het plagen
Dikke tranen
Over mijn wangen
Over alle pijn die ik gevoeld heb.
Mooi! Als ik het goed begrijp gaat 't over pesten?
Wordt je zelf gepest…?
Mijn nietszeggende ogen
Zie niks. Helemaal niks.
Tranen vallen naar beneden als regen
Wolken vol, stromen leeg
IJzige kou als wind
Toch is het windstil. Stil als
de wereld. Stilstaat. Nu.
Machteloos schuldig, voel ik me.
Je bent er niet meer.
awh deze vind ik heel lief
hihi mijn amateurs gedicht 
van rups tot vlinder
ik ben nu enkel een rups die overal en nergens ervaringen opdoet,
een rups die kleine en grote beslissingen maakt,
een rups die foute beslissingen maakt om de goede te vinden,
een rups die soms denkt te weten wat goed voor hem is,
een rups die later zal opbloeien tot een mooie vlinder,
een vlinder die vrolijk door de wereld zal fladderen,
[font=calibri]een vlinder die met een lach en een traan terug zal kijken naar het verleden
aah, dankjewel!
xx
Ik vind deze heel mooi!
xx
Gebroken gezin
Het -duidelijk hoorbare- geluid
van zwijgende stilte
overvalt me
op een onbewaakt moment
De harde realiteit
dringt weer binnen
en laat me machteloos voelen
-opnieuw-
De onbegrepen eenzaamheid
die me voortdurend pakt
verbreekt het gevecht
in mij
Als verdoofd
denk ik na over de scherven
van ons gebroken glas
dat ooit nieuw en glanzend was
Het verborgen verdriet
stroomt door me heen
als ik de scherven sta te ruimen
die symboliseren: ons gebroken gezin
x
Ik zag het.
Fractie van een seconde.
Keek je me aan. Recht. Keek je me aan.
Dat moment. Even de eeuwigheid.
Zag ik het.
Die nietszeggende, kille
blik. Voor anderen. Voor mij
teveel om in te zien
het zei genoeg, die blik
het was genoeg, die seconde
voor mij. Om je leger
van verdriet te zien
Stilte in die seconde.
Dat leek. In realiteit teveel geluid.
Niets. Stilte. Oogcontact.
Zag ik het.
Ik zag het.
Je leger van verdriet.
Ik heb het gezien.
-scheiding
niets aan de hand gelukkig
nooit meegemaakt, zei ik me
gebeurd maar toch echt ingebeeld
een deken over mij heen om
mijzelf te vinden want
nooit meegemaakt, zei ik
en wat dat betekent
alles komt goed
geen reden tot angst gelukkig
het was nooit, zei ik, ik had niet
meegemaakt? nooit niet gebeurd?
nooit beleefd en hier alleen mijn hoofd
van gedachtes als echt nee geen verzinsel
de foto’s in de kast roepen niet naar me
want wat nog gebeuren zou is nu al
onvoltooid verleden tijd
en wat betekent dat
geen vuiltje aan de lucht gelukkig
ik was niet, zei me, maar hoe daarvoor
toen foto’s de al meegemaakte toekomst toonde
met wie ik (n)ooit gelukkig was
het woord meegemaakt niet bestond,
foto’s waarheid waren en ik te klein
om iets te mogen weten
en niet eens hoefde van de ruzie, zo boos
zodat ik tijd had te ontdekken
waar ik ben en mij durf toevertrouwen
aan nooit meegemaakt
ik sla de deken weg
loop mijn hoofd in
naar de gedachtes
en zie dat
nooit meegemaakt
ooit meegemaakt is
en ik weet wat dat betekent
niet alles komt goed
xx[/
-heel klein, simpel gedichtje.-
Als ik jij was
en jij ik.
Zou je het dan begrijpen?
Wow, wat een mooi gedicht! (ik moest er bijna van janken)
Dankjewel! Awh, niet huilen. <3
voordat ik me kende .
'maar ik ben zo bang dat ik … ’
het was alsof
niemand
het wilde zien
terecht … ?
als kind
een puinhoop
gezien . misschien
wel te vaak
hoop. Welke kant
als betekenis hier? Nu?
of is toen, meer passend?
zeg het me maar
doet het pijn? ja
nee, voel ik niks?
het blauwe zegt 't al
weer .
‘blauwe plekken vergaan, de pijn blijft’
lippen zwijgen. Over
de daad . de puinhoop
het was over
Als je kon kiezen
Koos je een ander
Had je geen keus
Koos je voor mij