ik dicht sinds 1 jaar denk ik, over wat ik meemaak, voel en hoor.
ik was benieuwd naar jullie mening, hier zijn er 3:
[i]20-11’10
Niet bestaan maar toch in hem geloven.
Hopen hem tegen te komen maar kans word steeds kleiner.
Dromen is het enigste wat ik kan over hem.
De hele dag.
Niet bestaan maar toch in gedachten.
Denken aan hem maakt me aan het lachen.
Mensen denken dat ik echt gek ben.
Maar ik weet beter.
Hij wacht op mij en ik op hem.
En zo zal het altijd blijven.
21-11-'10
We staan naast elkaar.
Naast mij staat een normaal meisje.
Niet te dik niet te dun precies goed.
Maar dat normale meisje naast mij denkt daar heel anders over.
Zij vind zichzelf heel dik en het verre weg van dun.
Maar ze is gewoon normaal.
Ze kan me gewoon niet geloven dat ze niet dik is.
Want dat stemmetje in haar hoofd zegt: ‘je bent dik,je bent dik’
Maar dat besluit het meisje haar mond tegen dat stemmetje open te doen.
En gewoon goed eten omdat ze diep van binnen weet dat ze niet dik is.
Maanden later zakt dat stemmetje steeds een beetje weg.
En een jaar later komt ze met het grote nieuws.
Het stemmetje is verdwenen en ik ben gewoon mezelf.
En toen zei ze voor het eerst tegen me:
Ik ben niet dik ik ben niet te dun ik ben gewoon goed!
En dat was een van de mooiste momenten in me leven[/i]
27-12-'10
Als een dal ziek zijn is, en de top genezen.
Lopen wij nu die berg op.
Je bent niet meer zo ziek en toch nog niet genezen.
Op de berg zijn we nu halverwege.
Wat er ook gebeurd, we gaan niet meer naar beneden.
Soms is het zonnig, soms is er regen.
Soms zit het mee, soms zit het tegen.
Bij zonneschijn lopen we snel en makkelijk door.
Bij regen schuilen we in een tentje, tot de regen voorbij is.
Na maanden op verschillende snelheiden hebben gelopen.
Zijn we op de top, en genezen.
.
