Mijn gedachten...

Hallo olifant,
Wij zitten in de les. De les is saai. Pietje, Klaasje en Pim houden een presentatie. Pim, ja Pim, die ene leuke Pim! Ik kan mijn ogen niet van hem afhouden en onthoud dus ook niets van de ontzettend interessante presentatie. Wat jammer nou, daar ga ik vanavond echt om treuren. Treuren, wat is dat nou voor woord, een raar woord. Maar ik wist niet hoe ik die zin anders moest formuleren. Formuleren, alweer zo’n woord wat je niet dagelijks gebruikt, maarach, wat maakt het ook uit. Dit hele gedoe is die dagelijks, het is niet normaal, het is raar. Soms heb je dat weleens, naja, je, ik heb dat weleens. Dat ik zomaar zo iets onzinnigs ga typen. Raar hé? Of is dat helemaal niet raar? Nou, toch denk ik dat ik wel raar ben en neeee, niet gaan denken dat ik nou een heel negatief zelfbeeld heb, want nee, dat heb ik niet! Kijk, weet je waarom ik nog meer raar ben. Omdat ik val op jongens die niets durven, naja. Oké, dat weet ik niet zeker, het kan ook gewoon zijn dat hij me niet leuk vind, ja dat kan ook. Maar ik denk het niet, of nee, laat ik het anders zeggen, ik hoop het niet. Het lijkt me zo’n aardige lieve jongen he, ik ken hem nauwelijks, maar toch. Ja, misschien ben ik ook wel hopeloos, of niet raar en alleen maar hopeloos. Nouja, ooit zal het wel goed komen. Maar toch, toch hoop ik dat het snel goed komt. Dat het wat wordt, gewoon iets, als er potverdorie maar iets gebeurd. En ik weet het, jaja, ik weet het een vriendje is ook niet alles, je gaat niet dood zonder. Maar toch, het lijkt me zo leuk. Iemand waar je lekker mee kan knuffelen, zoenen. Maar ook iemand waarbij je kan janken, gek doen, kan lachen. Het lijkt me geweldig. Oke, misschien heb ik nou wel een ideaal beeld voor me en zal het nooit precies zo leuk en perfect zijn als ik denk, maar laat me alsjeblieft nog een poosje naïef zijn, laat me lekker dromen!
Nou vind ik het wel weer genoeg geweest. Doei lieve olifantjes!
Ps: ga nou alsjeblieft niet denken dat ik jullie wil beledigen met mn olifantjes, omdat jullie allemaal zo groot, lomp en dik zijn, want dit zijn jullie niet, jullie zijn stuk voor stuk mooie meiden met een goed karakter, ookal ken ik jullie niet persoonlijk. Iedereen heeft iets goeds!

Oeps, zo lijkt het dan toch wat langer dan verwacht. Maar ik wil laten miss iets met schrijfster ofzo worden. En ja, ik weet dat dit best wel slecht is, maar ik wou het gewoon even van me afschrijven en wat meningen horen. (:

Haha echt onzin, maar zo echt mij.
upje

Wow… Heel herkenbaar die gedachtengang
Dit lijkt een beetje Loesje achtig, maar loesje heeft meer grappen en zo erin.

haha. grappig dat meerderen zo denken. Heb altijd het gevoel dat ik zo’n beetje de enige ben…

Upje.