Mijn ex.

Liefde & Boys
#1

Oke, even een lang verhaal!

Twee maanden geleden is het uitgegaan tussen mij en m’n vriend.
Ik ging nog maar 3 maanden met hem, maar echt ik was er kapot van… het voelde alsof we elkaar al jaren kenden en het voelde allemaal zo goed!
Maar goed, nu mijn probleem: in die twee maanden dat het uit is, ben ik met 2 jongens geweest, maar ik voel me daar zo slecht over, omdat ik weet dat ik het deed om over hem heen te komen.
Sinds dit weekend heb ik besloten hem aan te spreken en hem te vertellen dat ik hem ontzettend mis. Hij vertelde dat hij ook nog steeds niet over me heen is en dat ie bang is dat ik weer ga twijfelen als we weer opnieuw zouden beginnen. (dat was de reden waarom het uitging)

Met hem zie ik echt een toekomst en hij is zo gelukkig met me zei hij… het voelt allemaal zo echt, alsof het voorbestemd was. Beetje raar om uit te leggen, maar zo voelt het.
M’n moeder is ook hartstikke gek op hem en vond het heel jammer dat het uit was gegaan. Ook mijn vader heeft hem ontmoet, terwijl hij eigenlijk heel erg tegen ‘vriendjes van zijn dochter’ is. Maar, ook hij vond hem een aardige jongen.

We gaan straks afspreken en ik vind het heel spannend, maar tegelijkertijd ook weer heel vertrouwd. Ik ben nooit zijn huis in geweest in verband met zijn ouders, want zij dachten dat het niet serieus was tussen ons. Ze hebben zich bedacht en ik ga straks dus naar zijn huis.

Waar ik een beetje bang voor ben en hij ook, is dat ik weer twijfels ga krijgen. Het ging voornamelijk om zijn ouders, die mij nooit leken te accepteren, omdat ik geen moslim ben… dus zijn geloof zat me ontzettend in de weg, maar hij heeft echt gevochten voor ons en z’n ouders zover gekregen om mij te leren kennen. Helaas zijn straks z’n ouders er niet, maar dat komt dan nog wel.
Ik ben bang dat ik me weer ga ergeren aan bepaalde trekjes en aan zijn geloof… moet ik me hier gewoon overheenzetten? Want, voor de rest is hij perfect in mijn ogen. Ik had voorheen echt heel veel dingen die me aan hem irriteerden en ik ben dus bang dat dat weer gebeurd.

Iemand ooit zo’n situatie gehad?
En wat kan ik het beste doen? Me er gewoon overheen zetten of beter niet opnieuw beginnen?
Sorry voor dit verhaal trouwens, maar moest het echt even kwijt.

#2

Ah lastig, ik denk dat ik nu soortgelijke twijfels heb bij een jongen waar ik nog niets mee heb maar waar ik dus de keuze moet gaan maken of ik wel of niet met hem doorga.
Als je echt een toekomst met hem ziet, denk ik dat je je er overheen moet zetten. Ben je verliefd? Of is hij gewoon een heel goede jongen? (hm dit zijn vragen die ik mezelf ook probeer te stellen maar ik weet geen antwoord :’)) Het is goed dat hij het weet, van je twijfels. Mochten jullie het weer gaan proberen dan weten jullie allebei waar jullie aan beginnen. Wil je het graag weer proberen? Zo te horen wel, namelijk. Heb het er over met elkaar en probeer het met de wetenschap dat het ook weer fout kan lopen. Hoe het loopt, zie je dan wel weer.
Succes!

#3

Dankjewel!
Of ik echt een verliefd gevoel heb… nee, dat niet!
Maar, ik denk dat dat gevoel overgegaan is op houden van… ook al is het in zo’n korte tijd gebeurd.
Ik vind het wel heel moeilijk om een toekomst zonder hem te zien, omdat ik weet dat hij zo ontzettend lief en serieus met me is. En ik ben bang dat ik nooit meer zo iemand als hem ga vinden.

#4

Je kan je niet over bepaalde trekjes van zijn geloof heenzetten.
Zo is hij opgevoed, en zo is hij, tenzij hij zelf wil ‘breken’ met zn geloof, want anders zijn die trekjes voor hem dus gewoon doodnormaal.

Succes en veel plezier straks!

#5

Klopt, heb je gelijk in! Maar hij zei dat ie bereid is, om zijn geloof aan de kant te zetten voor mij… dus dat zal het probleem niet zijn/worden.
Heb het meer aan karakteristieke trekjes, bijvoorbeeld zijn eeuwige enthousiasme haha of zijn rare spellingsfouten…

Maar, als ik dit zo typ, dan bedenk ik me dat het eigenlijk wel heel erg meevalt, dat het gewoon punten zijn die ik moet accepteren.

#6

Je zegt het zelf :wink:
En zoals ik hier de berichten van jou lees… je houd in mijn ogen erg veel van hem
Veel plezier en doe gewoon lekker rustig aan en praten is altijd de “key” geweest

#7

Ik snap dat iemand die altijd enthousiast is, irritant kan zijn omdat jij dat niet altijd bent. Maar dat is niets om je aan te ergeren, hij bedoelt 't alleen maar goed. Maar je kan 'm vragen om soms wat minder enthousiast te zijn als jij je bijvoorbeeld niet zo heel blij voelt of zo?
En tja, spellingsfouten… daar valt niet veel aan te veranderen tenzij je hem erop zou wijzen en hij het hopelijk vroeg of laat leert.
Maar ik denk wel dat je toch erg van hem houdt, dus als het zulke dingen zijn waar je je aan ergert, komt dat heus wel goed. Iedereen heeft wel van die trekjes waar hun partner zich dan aan ergert, maar dat is geen reden om er geen relatie meer mee te hebben.