Mijn broertje..

Lifestyle
#1

Oké, ik zal het allemaal eventjes uitleggen.
Mijn ouders zijn nu ongeveer 4 jaar gescheiden , ik woon samen met mijn broertje en zusje bij mijn moeder in.
Mijn vader is opnieuw getrouwd met een duitse vrouw en woont nu dus ook in duitsland.
Mijn broertje en ik hebben weinig contact meer met hem( terwijl we altijd close met hem waren ) mijn zusje gaat er nog regelmatig heen.

Bij mijn moeder thuis gaat het niet zo lekker, mijn broertje is ontzettend aan het puberen.
Er zijn altijd al problemen geweest thuis bij mijn moeder, hele erge spanningen ,ruzie enz…
Maar mn moeder is echt een schat, ik denk dat ze te zacht is…

Mijn broertje zit in de 2e klas ,sinds ongeveer 3 maanden gaat het super bergafwaarts met hem!
Hij spijbelt van school, is snachts gewoon wakker, en heeft een super kort lontje!
Ik denk dat er meer aan de hand is dan alleen het pubergedrag… Hij is zo stil over zijn gevoelens ,hij praat er noooit over…
Vanavond hoorde ik hem op zijn kamer heel erg huilen, hier schrok ik enorm van omdat hij eigenlijk altijd het stoere typetje is.

Ik heb hem er niet mee geconfronteerd , maar ik maak mij wel enorme zorgen!
Ik heb laatst een schriftje van hem gelezen en daar stond in i can’t do this anymore en i won’t go on allemaal van dat soort zinnetjes.
Ik ben zo bang dat hij het niet meer ziet zitten en zelfmoord pleegt.
Het klinkt misschien dom ,maar die gedachten spoken de hele tijd door mijn hoofd.
Ik ben zo bezorgd en ik weet gewoon niet wat ik er mee aan moet, want hij praat met niemand over zijn gevoelens!

Ik moest dit gewoon even kwijt…

#2

praat erover met hem het is je broertje …

#3

Geef hem ‘subtiele’ hints dat hij bij jou terecht kan als hij iets kwijt wil! Als hij dan niet naar je toe komt moet je zelf een gesprekje beginnen

#4

Inderdaad, als ik jou was zou ik proberen een goed gesprek met hem aan te gaan… sterkte ermee!

#5

ja, je moet inderdaad met hem praten…

#6

Nou laat ik eens origineel gaan doen, ik zou met hem gaan praten (a)!

#7

Ga eens naar zijn kamer als hij weer het huilen is.
Praat met hem en laat hem weten dat hij altijd bij je terecht kan.

#8

Ik zou een goed gesprek met hem hebben of je moeder hiertoe aansporen. Als je dat niet doet, loop je het risico dat hij denkt dat niemand ziet hoe rot hij zich eigenlijk voelt en dat hij het idee krijgt dat niemand zich om hem bekommert. Je kunt zeggen dat hij bij je terecht kan, maar dan moet hij alsnog zelf initiatief nemen, wat als je je klote voelt gewoon heel moeilijk is. Ik denk dat je beter kunt beginnen met ‘Ik heb het idee dat het niet zo lekker met je gaat, waar zit je mee’. Succes!

#9

Je zou op een rustig moment met hem erover kunnen proberen erover te praten, misschien kan je ervoor zorgen dat hij zich niet zo alleen voelt door hem te laten merken dat jij er voor hem bent.

#10

ik zou hier echt met iemand over praten, voordat het misschien te laat is. dan is het van ‘had ik maar’.
super veel sterkte meid

#11

met hem dan

#12

wat vervelend meis!
ik zou toch met hem gaan praten (wel op een goed moment, natuurlijk niet als jullie net ruzie hebben gehad ofzo) en zeg dat je je zorgen over hem maakt, of hij ergens over wil praten, vraag naar school en andere dingen, misschien komt het er dan vanzelf uit.

#13

ik zou proberen met hem niet praten, maar hem ook niet pushen om alles te zeggen. Dat kan net het tegenovergestelde effect hebben

ik hoop echt dat het gewoon puberen is!

#14

mischien kan je een brief bij hem op bed leggen, met daarin dat je je zorgen maakt en of alles goed gaat, en zet erin dat je graag een brief terug wilt of alles goed gaat en of ie anders gewoon keer kan praten… denk neit dat ie snel onder 2 ogen zal gaan praten.

#15

wat weet je moeder van deze situatie?

In ieder geval moet hij hulp zoeken, bij jou of bij iemand anders. Heeft hij geen goede vriend ofzo, waar hij goed mee kan praten?

#16

Ik zou sowieso je moeder inlichten.

#17

Ik zou met hem gaan praten, maar wel op een goed moment (niet als je net een ruzie hebt gehad, hij boos thuis kwam, etc).

#18

zou met hem gaan praten, niet lullig bedoeld maar stel hij doet het straks heb je er spijt van dat je niets hebt gedaan, vertel het ook aan je moeder! dit is wel een serieus iets!

#19

Je moet hem zeker niet dwingen dingen te zeggen, of hem een beetje pushen. Ik zou hem het gevoel geven dat hij bij jou terecht kan.

#20

dit.
ik denk dat, niet alleen voor hem, moeilijk is om er zomaar over te praten. een brief is makkelijker [: