Ik heb een probleem met mijn broer, hij is nu 17 en heeft downsyndroom en autisme.
Hierdoor heeft hij zo ongeveeer het verstand van een kind van 3/4 jaar oud.
Nou dat is niet mijn probleem, maar het probleem is dus dat hij mij aan staart.
Niet in mijn gezicht maar naar mijn borsten, daar kan hij niks aan doen.
maar ik hoopte dat iemand misschien een idee heeft hoe ik hier mee om kan gaan.
Ik heb hier echt met mijn ouders over gepraat maar ze kunnen niet meer doen dan wat ze al doen ; zeggen dat hij moet ophouden.
Nou dat werkt meestal wel, maar ikhoop dat jullie snappen dat ik er gek van wordt dat iedere keer als ik bij hem in dezelfde ruimte ben, hij me ‘daar’ aanstaart.
In het begin was het nog veel erger, dan ging hij gewoon vragen of ik een bh aan heb.( niet een ramp maar als je in een restaurant zit is dat niet iets dat iedereen hoeft te horen =/ )
En omdat hij nou eenmaal geestelijk beperkt is kan hij zich niet bedenken dat dat niet hoort, en wij kunnen hem dat hem dus ook niet uitleggen.
Mijn ouders hebben wel gezegt dat ik het moet negeren en dat probeer ik ook.
maar als ik soms om half 5 thuis kom, dood moe ben van vanalles e nog wat.
Ik zo aan mijn huiswerk moet en gezeik op school heb, kan je wel snappen dat ik echt niet altijd het gedult heb om hem rustig te zeggen dat hij moet stoppen of om hem gewoon te negeren.
Nou nogmaals even duidelijk mijn vraag : hebben jullie misschien ideeën hoe ik hier beter mee om kan gaan?sorry voor me lange verhaal maar ik wilde dat het even duidelijk is =P