Hey,
ik ben net nieuw hier,
heb mij vooral hier aangemeld omdat ik met een probleem zit & zou graag willen weten wat anderen ervan denken en misschien hier wat raad kan vinden.
Zoals je al in de titel kunt lezen is mijn probleem niet zo simpel.
Ik heb nu al een tijdje door dat mijn beste vriendin een eetstoornis heeft,
ik denk zelf aan anorexia.
Een week geleden zijn we met school op 4 daagse gegaan,
daar heb ik dus met mijn eigen ogen gezien dat mijn gedachten over haar en haar eetpatroon klopten.
Ze heeft daar in die 4 dagen nog bijna niets van eten aangeraakt.
Als ik zij dat ze iets moest eten blokkeerde ze gewoon en negeerde mij compleet.
na 3 dagen ben ik met een vriendin naar een leerkracht geweest die we wel vertrouwden,
deze had dit ook al door en was blij dat we iets waren komen zeggen.
Zij heeft toen met mijn vriendin gesproken en naar haar moeder gebeld,
deze vond dat ze zich gewoon aanstelde.
Ik weet zelf dat mijn vriendin thuis alleen maar een beetje muesli eet en af en toe een beetje gedroogd fruit, soms ook wel eens een boterham (dit is wat zij zegt en zelf genoeg vind).
s’middags op school eet zij nooit iets, rookt wel een sigaretje.
Nu op de 3 de dag hebben de leerkrachten mij ook alleen genomen omdat ik hier best wel van af zag.
Ik was heel ‘down’ en droef en at zelf ook niet meer veel,
(een jaar geleden heb ik zelf ook aan een lichte vorm anorexia geleden, hier hebben bepaalde mensen mij over geholpen en ben nu helemaal beter.)
Na alle gesprekken ben ik zelf met mijn vriendin ergens gaan praten, daar gaf zij toe dat ze zelf niet meer kon eten, dat dit heel moeilijk was voor haar.
We hebben samen even staan wenen en ze beloofde mij dat ze terug ging eten,
nu merk ik dat dit helemaal niet het geval is,
en als ik vraag of ze al iets gegeten heeft negeert ze dit gewoon of antwoord ze met ‘genoeg’ :s
Ik ben heel bang dat dit niet goed afloopt en weet niet wat te doen.
SOS!
gr.