Mentrix mag mij niet.

School
#1

Ik vond mijn mentrix altijd aardig, ik was altijd op de achtergrond in de klas. Haal heel goede cijfers, heb nooit een grote mond, ben echt heel aardig. Maar sinds een heel lange tijd geeft ze mij duidelijk de indruk dat ze mij niet mag. Als ze met mij praat dan krijg ik een afkeurende blik (dit kan iedereen anders opvatten, dus misschien lag het wel aan mij), maar wat ik wel echt merk is dat als ik iets te vragen heb (en het heel lief vraag) ze meteen gefrustreerd kijkt en antwoord, maar dit doet ze niet bij andere klasgenoten/mijn beste vriendin die altijd naast mij zit.

Ik heb écht niets gedaan, hoe kan ik iets doen als ik steeds op de achtergrond ben net als mijn beste vriendin, altijd goede cijfers haal en nóóit klaag over iets. Vandaag zo weer, ze zei dat de klas iets voor zichzelf kon doen en ik wilde opstaan en iedereen ging weg naar de computerlokalen, dus ik wilde opstaan en ook naar de computerlokaal gaan om bezig te gaan met mijn profielwerkstuk, toen zei ze gefrustreerd tegen mij ‘ga je nog? je doet namelijk niks.’ en toen zei ik van ‘ja, ik ga naar de computerlokaal’ en zij van ‘oke.’ maar mijn beste vriendin mocht wel gewoon zitten.

En nu voel ik mij eigenlijk echt naar, ik zit echt van ‘wat heb ik gedaan’, ‘waarom mag ze mij niet’, ‘waarom juist MIJ niet’. Ik werd vorig jaar lastig gevallen door 2 jongens in de klas, en zij wist daarvan, het is ook wel opgelost maar zij doet nu juist alsof ik overal mee weg kom oid. Maar ik voel me echt naar nu om heel eerlijk te zijn, ik heb namelijk niks misdaan, heb een goede werkhouding, haal goeie cijfers en zeg amper iets. Ik kan er ook niet met haar over praten, simpelweg omdat ze mij dan (altijd!) gefrusteerd aankijkt met een blik van ‘wat nu weer.’ terwijl ik meestal nooit iets vraag vergeleken met de anderen.

Maar aangezien ik er niet met haar over kan praten of sowieso niet met iemand erover durf te praten achter haar rug om (aangezien het enige wat ik kan zeggen is dat ik een gevoel heb dat ze mij niet mag, alhoewel ik wel weet dat dat gevoel terecht is) moet ik het maar laten gaan en mij er niets van aantrekken? Wat vinden jullie?

Bedankt voor 't lezen! (:

#2

Hee, ik begrijp je gevoel heel goed. Er is 1 ding dat je wel moet onthouden. Je mentrix gaat je echt niet aardiger vinden als je goede cijfers haalt. Het is gewoon een persoon, het is haar taak om jou te begeleiden en te helpen. Veel leraren vinden het prettig als je ze echt in vertrouwen neemt en tegen ze praat zoals je tegen ieder ander praat (je bent gelijk zegmaar, geen van beiden is beter.). Ik ben bij veel leraren juist het lievelingetje. Je hoeft niet perse een goede band te hebben met je mentrix, maar het zou wel fijn zijn.

Je mentrix is verplicht om naar je te luisteren. Misschien kun je haar een keer vragen of ze een keer samen met jou wil praten omdat je ergens mee zit. Dit kun je ook tijdens een normaal mentorgesprek doen. Laat weten hoe ze jou kan ondersteunen in het leren enz. en je zou dan ook kunnen noemen dat je het gevoel hebt dat je iets verkeerd hebt gedaan en leg het uit, maar beschuldig haar van niks.

Als je je gevoelens uit krijgen mensen meer begrip voor je. Zie het als advies, ik beveel je niets aan :slightly_smiling_face:

succes! xx

#3

Ik ben het eens met hierboven, een mentrix gaat je niet zomaar aardig vinden omdat je goede cijfers haalt, omdat je heel vaak in je verhaal laat terugkomen dat je goede cijfers haalt. Dat is natuurlijk mooi meegenomen voor de mentrix en voor jou.

Ik denk dat je toch maar beter naar een school maatschappelijkwerker kunt gaan of een vertrouwenspersoon, ik had precies hetzelfde maar dan met m’n economiedocent ( nu is hij m’n mentor) Toen ben ik naar een vertrouwenspersoon gegaan en heeft zij het aan hem verteld heel rustig, toen hebben we een gesprek gehad en daarna is alles goedgedaan.

Good luck!

#4

Zo bedoelde ik het niet, ik bedoelde het meer als dat ik geen probleemkind in de klas ben, niet iemand met een grote mond en slechte cijfers haal. Dat ik wél goede cijfers haal en dus wel iets doe (heel veel zelfs) maar zij zegt dat ik juist nooit iets doe.

Ik begin hierdoor allemaal haar ook niet te mogen, haar totaal niet te mogen, misschien zelfs echt een hekel te hebben aan haar/haten.

Desondanks enorm bedankt voor jullie reacties en voor de begrip! Waardeer het heel erg en zal ze nog eens goed doorlezen! (:

#5

Mijn eerste reactie is boeiend, de helft van de leraren mag mij ook niet en ik leef ook nog steeds. Maar als je het echt zo vervelend vindt zou ik er gewoon met haar over praten. Dat is de enige manier hoe je het kan oplossen.

#6
#7

Ik snap heel goed dat je je hier rot over voelt, vooral als je niks kan bedenken wat je verkeerd hebt gedaan
Praat er met iemand over, of met haar zekf