Mensen ervaring met operaties?

Lifestyle
#1

Ik word plotseling woensdag geopereerd en ga volledig onder narcose.
Alleen ben ik echt heel erg bang om geopereerd te worden want het is mijn eerste keer.
Mensen ervaring met operaties en kunnen jullie mij gerust stellen? :cold_sweat:

ik heb trouwens Hallux Valgus,
Dan staat dus mijn grote teen niet goed en gaan ze die doorzagen en weer rechtzetten.
De operatie is niet belangrijk en kan best leven zo als het nu is, alleen ik heb er heel erg last van, vandaar dat er wat aan gaat gebeuren :confused:

En als jullie ervaringen hebben over jullie ziektes/operaties, deel ze vooral!
Ik vind het erg interessant om daar over te lezen :flushed:

#2

Ja, ik!

Of naja het is een relatief kleine ingreep, namelijk vorig jaar op m’n 18e m’n amandelen eruit laten halen. Voor mij was het ook m’n 1e operatie ooit en ziekenhuisopname. Ik was heeeeeel erg bang. Maar de verpleegster stelde me meteen een beetje gerust (lukte niet helemaal omdat ik zo bang was, maar het was wel heel fijn) ik kreeg ook kalmerende middelen en ze legde alles precies uit. Ook op de OK vertelde ze wat zij aan het doen waren, en zeiden ze dingen als: Je zuurstofgehalte in je bloed is heel mooi want blabla en ondertussen werd er zonder dat ik er veel van merkte een infuus geprikt. En vroegen over hobby’s en dergelijke. Ik vond dat hele fijne afleiding.

#3

Ik ben 3x geopereerd, ik was nog wat jonger dus weet er niet zo heel veel meer van. Ik snap dat je het spannend vindt, maar het komt wel goed!:slight_smile:

#4

Aah oke ! [font=Verdana]Bij mij word het alleen wel een iets ergere ingreep en gaan ze mijn bot doorzagen , en afzagen recht recht zetten. en dat idee maakt me erg zenuwachtig haha

#5

Geen ervaring maar sterkte!

#6

Ja ik, onder narcose gaan enzo viel wel mee. Alle dokters en assistentes/verpleegkundigen rond je, ze zien dat alles goed verloopt. Het enige wat je voelt als ze je onder narcose doen is een branderig gevoel van het spuitje, en dan duurt het welgeteld 10 seconden vooraleer je verdoofd bent :’)

#7

Woow, succes!! Tijdens narcose merk je echt niks, en in mijn geval herrinerde ik eerst niet eens dat ik onder narcose was gegaan. Mocht je verkeerd reageren op de narcose dan ben je ook in veilige handen tijdens de operatie maar ook na de operatie.(Kans is heel klein.) Want je wordt voortdurend in de gaten gehouden. Mijn zuurstofmeter viel van m’n vinger af en ik was te lui om hem er weer op te doen, binnen 10 seconden stonden ze om mij heen op de recovery. :slightly_smiling_face:

#8

ooh dat is wel een fijn gevoel indd :slightly_smiling_face:

#9

Ja ik! Ben geopereerd aan mijn neus. Die had ik gebroken en is operatief weer rechtgezet. Van de narcose merk je weinig. Ik werd op de OK heel erg angstig en dit hebben ze goed opgelost met kalmeringsspul. Ze houden je erg goed in de gaten hoor! Komt helemaal goed. :slightly_smiling_face:

#10

Ik ben geopereerd toen ik 11 was, dus ik heb het best bewust meegemaakt. Ik werd geopereerd om trommelvliesbuisjes te laten zetten, zodat het vocht en het etter dat achter m’n trommelvlies zat, goed weg kon. Ik vond het ook ontzettend spannend. Het enige jammere was wel dat ik op een kamer lag (voordat je naar de operatiekamer ging) met allemaal kleine kinderen, dus allemaal 4 jaar of jonger. Die waren allemaal aan het huilen, dus daar word je ook niet vrolijker van. :’)

Ik heb een algehele narcose gekregen via zo’n mondkapje dat dan over je neus en mond gezet wordt, ik wilde geen narcose via infuus (omdat ik bang ben voor naalden :’)). Ik mocht gelukkig mijn knuffel meenemen, dat was heel lief van de verpleegkundigen. XD Ik kan me herinneren dat ik terug moest tellen vanaf 10 en bij 7 of 6 stopte ik al en viel ik weg, haha. Mijn moeder zei dat mijn ogen toen gingen draaien. Toen ik bijkwam in de uitslaapkamer was ik nog even suf van de narcose, het was net alsof ik een hele nacht geslapen had en gedroomd had. Het deed verder niet echt pijn meer, maar dat kan aan mijn relatief kleine en lichte ingreep gelegen hebben.

Succes met je operatie! Het zal allemaal wel meevallen als de verpleegkundigen en arts goed uitleggen wat ze gaan doen.

#11

dankjewel :flushed:!

#12

Ja, 2x met narcose waarvan de laatste keer 2 maanden terug. Ik vind er zelf vrij weinig aan. Je komt aan in het ziekenhuis, dan moet je zo’n charmant ding aan doen en vervolgens word je naar de pre operatieruimte gebracht waar ze het infuus gaan aanleggen. Eenmaal op de operatietafel pakken ze je goed in en spuiten ze de narcose erin. Echt, voor je het week lig je al kock out, je merkt er niets van.

En inderdaad, ze houden je nauwlettend in de gaten. Ik had amper een oog open gedaan op de uitslaapkamer en ze stonden al naast me bed of ik ijs wilde (kaakoperatie).

#13

Volledige narcose is echt de shit, haha.
Haha nouja nee, maar als ik iets moet laten doen qua opereren of kiezen trekken ofzo ga ik t liefst onder volledige narcose.

Het is heel chill altijd, de anesthesisten zijn naar mijn ervaring altijd aardig en chill, vertellen je wat er gaat gebeuren en maken wat grapjes enzo om je een beetje rustig te houden. Van de operatie merk je dus helemaal niets, je slaapt gewoon lekker. Als je wakker wordt kom je in een uitslaapkamer waar altijd mensen aanwezig zijn, je bent daar nooit alleen. Als je wakker wordt is er dus meteen iemand en als er niet iemand naast je staat hoef je maar te praten, zwaaien, kreunen of er komt al iemand bij je kijken.

Je voelt dan ook nog helemaal geen pijn want je hebt nog pijnstillende middelen in je. Deze kunnen je wel een klein beetje misselijk maken, hier heb ik zelf gelukkig nooit last van. Je ouders of wie je dan ook meeneemt worden meestal ook meteen geroepen als je wakker wordt.

#14

Dit ja.

#15

Vorig jaar hartoperatie gehad
3 Uur geduurd, succesvol geweest
Super nerveus van tevoren geweest, maar ik herinnner mij echt vrij weinig nog van alles

#16

ik heb ook een kleine operatie gehad.

niets om je zorgen over te maken, ze zorgen echt wel dat het goed komt en je gerust kunnen stellen.
als je zenuwachtig wordt, geven ze je wel een pilletje om te kalmeren.(als dat mag teminsten)

normaal gezien werd er verteld dat je ‘sober’ moet zijn,dus 24 uur niets eten voor de operatie.

#17

Ik ben 3 weken geleden aan mijn keelamandelen geopereerd.
Ik was ook erg zenuwachtig, omdat het mijn eerste keer was!
Ondanks alles viel de operatie zelf mee. Als je vragen hebt, stel ze gewoon aan de zusters. Verder waren de zusters erg lief en zorgzaam. Van de operatie zelf weet je natuurlijk niks. Je wordt opeens wakker in de uitslaapzaal.
Het komt vast allemaal goed meid en laat je na die tijd lekker verwennen! Succes en sterkte alvast!

#18

vorig jaar ook keelamandelen. Was dodelijk zenuwachtig en toen werd er iets in mn infuus gespoten waarvan ik me zou voelen alsof ik op een wolk lag. Nou ik voelde me alsof ik op een keiharde operatie tafel lag en alsof ik net 100 rondjes had gedraaid :’)

anyway al met al merk je er weinig van hoor! Zodra de narcose erin zit ben je met een seconde of 3 weg

#19

Ik ben midden juli nog geopereerd. Niet stressen, meestal (of nouja ik) krijg je van die kalmerende medicijnen voordat je je infuus krijgt. Nou dan ben je op dat moment al zo rustig dat je niet eens meer kan stressen. Ze zorgen ervoor dat jij je op je gemak voelt. Ook wanneer je de narcose krijgt toegedient krijg je amper tijd om na te denken en ben je binnen een paar sec knock out en word je pas weer wakker als de operatie klaar is.

#20

1 x onder narcose geweest.

Tijdens mijn blindedarmontsteking. Ik werd opgehaald en ging naar de operatiekamer. Daar werd er van alles op mijn borst geplakt (volgens mij voor het hart)
Daarna kreeg ik een kapje op mijn gezicht en was ik in een keer weg.
Ik werd wakker en wist niet meer wat er gebeurt was (wist sowieso niet dat ik een blindedarmontsteking had, dit werd later pas verteld)
Ik had een katheter in, en ik zo tegen mijn moeder: ‘‘hoe moet ik nu plassen?’’ ik was helemaal weg door de morfine