Hallo iedereen!
Ik heb een soort probleempje, waar ik best wel mee zit.
In mijn klas zit namelijk een soort groepje van drie meiden, die altijd met z’n drieën bij elkaar zitten. Ik heb in de klas ook zo mijn vriendengroepje waar ik zo mee optrek. Nou ben ik niet iemand die elke les al met iemand heeft afgesproken naast wie je gaat zitten, ik ga gewoon zitten en wacht wel gewoon af wie er naast me komt zitten, en aan het begin van het jaar kwam er een meisje van dat groepje naast me zitten. Oké, prima.
Dat meisje is best stil en praat sowieso heel zacht, en zegt eigenlijk op alles ja en amen. Niet echt mijn type vriendin, eigenlijk. Maar ik deed gewoon aardig, maar het was voornamelijk stil tussen ons. Aan het einde van die les vroeg ze mijn nummer en of ik een keer wilde afspreken. Ik vond dit eerst best vreemd, ik bedoel: Ik voelde totaal geen klik met haar, en heb ook niet echt de behoefte om dikke vriendinnen met haar te worden. Ik zei iets van: Hm… Ik heb het heel druk, dus we kijken wel. Ze zei oké. De weken daarna zaten we niet meer naast elkaar, of zo.
Maar na een paar weken kreeg ik weer een sms’je, of ik af wilde spreken. Ik sprak eerst een datum af, om vervolgens een smoesje te bedenken (de zus van een vriendin had een balletvoorstelling, en ze was erg aan me gehecht, dus daar moest ik bij zijn. Ja, sure) Daarna vroeg ze of het een week later kon, maar ik had toen met iemand anders afgesproken. Ik zei iets als; Nu kan het gewoon even niet. Maar een maand later, kreeg ik weer een sms’je. Of ik, jawel, kon afspreken. In de tussentijd heb ik niet echt contact met haar gehad, of zo. Ik had het er toen al met een vriendin over gehad, en die zei dat ik gewoon hard moest zijn en nee moest zeggen. Ik sms’te terug: Nee, sorry, ligt niet aan jou maar ik wil het gewoon niet.
Toen bleef het gelukkig even stil. Ze is wel aardig hoor, maar we hebben elkaar gewoon niks te melden en ik heb liever een vriendin die wel gewoon kan zeggen wat ze vindt, dat vind ik veel fijner.
Maar afgelopen week trilde mijn telefoon weer. Een sms’je van haar, of ik een keer wilde afspreken. Ik was het een beetje zat, en dacht; Ik doe het gewoon een keer, en daarna niet meer. Dus ik zei ‘ja’ en morgen ga ik dus afspreken. Ik heb al een andere vriendin meegevraagd, en dus blijft even. Niet dat ik niet ‘durf’ maar het leek me gewoon gezellig. Morgen ga ik dus met haar afspreken, maar tegen mijn wil in. Eerder omdat ik een schuldgevoel krijg als ik weer ‘nee’ zeg.
Een gisteren vroeg een ander meisje van dat groepje van drie, die ik persoonlijk erg irritant vindt en ze slijmt heel erg, of ik een keer wilde afspreken. Ik zei: Sorry, maar de komende tijd kan het echt niet, heb veel aan mijn hoofd. Hopelijk blijft het hierbij.
Waar het dus, na dit hele verhaal, op neerkomt, is dat ik constant wordt gevraagd af te spreken door mensen van wie ik dat helemaal niet wil. En ik weet bijna zeker dat er nu reacties komen als: Ja, maar je kent ze nog niet eens, dus je kunt nog geen mening hebben. Maar ik spreek echt liever met iemand af waarbij ik een lekker gevoel heb en bij wie ik een klik heb en echt van plan ben vriendinnen te worden. Die twee meiden praten over dingen die ik niet interessant vind en in de pauze zijn ze aan het pingpongen met lege bekertjes.
Ik weet echt niet hoe ik moet laten weten dat ik er klaar mee ben. Als ik op een stoel neerplof in de les, komen ze gelijk naar me toe gesjeesd. Of de plek al bezet is. Ik snap niet dat, na vier keer afwijzen, de boodschap niet duidelijk is. Ik zou persoonlijk echt niet meer met mezelf af willen spreken als ik hun was, haha. Vriendinnen zeggen dat ik te lief tegen ze doe, maar hoe moet ik dan doen? Ik vind het een beetje vervelend worden, want ik wil best nieuwe vriendinnen maken, maar ik wil er niet bijna toe gedwongen worden omdat het anders lullig is.
Sorry voor het lange verhaal, het zou erg lief zijn als je een reactie achterlaat, want ik zit er best wel mee. En ik had toch het gevoel dat ik alles moest vertellen, omdat het anders overkwam alsof ik een tut ben die maar in één bepaald kliekje wilt horen.
Liefs en dus alvast bedankt!
’