Hoii allemaal… ik heb niemand hier ooit over durven vertellen maar nu ga ik het toch doen! Ik hoop dat meiden hier op gaan reageren en dat we er over kunnen praten. Ik heb vaginisme.
(Vaginisme is het aanspannen van de bekkenbodemspieren zonder dat je wilt, waardoor het onmogelijk is om een vinger, tampon en dus ook een penis ‘‘in te brengen’’)
Ik ben een meisje van 15 jaar en sinds de zomer ben ik erachter dat ik vaginisme heb. Eigenlijk wist ik altijd al dat er iets mis was daaronder maar ik wist niet wat, totdat me oom is een keer aan grapje maakte over ‘‘vaginisme’’. Ik ben het daarna gaan googelen en vanaf het moment dat ik erachter kwam dat ik het had heb ik elke dag gehuild. Ik was radeloos ik wist niet wat ik moest doen… Ik durfde echt niet naar me dokter aangezien ik wist dat hij mij toch geen verwijs brief ging geven. (mn dokter is een lul die zelf ook googelt voor de diagnoses).
In de vakanties zit er altijd een vervanger en die zijn meestal wel goed dus afgelopen vakantie ben ik naar de dokter geweest! Ik vertelde dat ik dacht, naja wist dat ik vaginisme had en barste toen meteen in tranen uit. Ze was heel begripvol en zei dat ze me meteen een brief wilde geven. Ze vroeg even naar mn klachten etc en zei dat ze niet ging kijken. Later wilde ze toch even kijken maar dat ging best goed… Ze gaf goed aan wat ze ging doen en welke vinger ze ging proberen in te brengen. Haar pink kwam er alleen met het topje aan want op het moment toen ze er helemaal wilde in gaan verkrampte ik helemaal.
Ik ben heel blij dat ik bij de dokter ben geweest en nu moet ik 22 januarie naar de seksuloog… Ik ben erg zenuwachtig en ik hoop natuurlijk dat mijn behandelingen vooruitgang gaan boeken!!
MEIDEN DIE OOK LAST VAN VAGINISME HEBBEN; ALS IK HET KAN/DURF/DOE… KUNNEN JULLIE HET OOK! ik sta open om via msn bijvoorbeeld met jullie te praten want ik kan ook wel een lotgenootje gebruiken… Als je dit herkent reageer en zet je over je angst voor de dokter heen, je kunt het!!