Hoi Dames,
Ik ken nu een meid van iets meer dan 4 maanden. De eerste 2 maanden gingen top en daarna ging het al snel mis. Ze begon vaag te doen, vermeed het afspreken en duwde me letterlijk weg. Ze heeft me heel erg veel pijn gedaan. Ik had gevoelens voor haar en zij zegt ze ook voor mij te hebben.
Nou om het heel kort samen te vatten, ze heeft onwijs veel problemen en onder andere een drankprobleem.
Mocht ik haar geloven… maar ze praatte er nooit over. Ze vertelde me helemaal niks en op alles zegt ze “ik weet niet”. anyway het leek alsof ze een spel met me zat te spelen en op een punt was ik er klaar mee.
Tot iets meer dan een week terug stuurt ze sinds een maand een berichtje dat ze haar excuses wilde aanbieden. Ik besloot er niet op te reageren maar een week later heb ik het toch maar gedaan en hadden we afgesproken. Ze gaf aan spijt te hebben en tijdens onze afspraak ging het weer mis. Ze zei je moet nu gaan nu het nog kan. Ik zei nee en ze sloeg super hard tegen een muur aan. Daarna wilde ze weglopen.
Eindstand was het later weer gezellig en wilde we weer afspreken. Weer een gezeik tussendoor en besloot haar nog 1 kans te geven. Vandaag wilde we dus weer afspreken en heeft ze op het laatste moment afgezegd.
Ik heb zo’n pijn en zo stom dat ik haar weer een kans gegeven heb. Ze zei dat ze voor een maand gestopt was maar daar geloof ik niet zoveel van. Ze was helemaal niet meer veranderd en deed hetzelfde als daar voorheen.
NU wilde ik eerlijk zijn en gooide mijn gevoelens op tafel en dat ze me weer gekwetst heeft.
Ik weet dat ik haar geen grenzen moet geven want heb 1000 x mijn grenzen verlegd voor haar.
Wat moet ik nu jongens? Hoe moet ik het loslaten? Hoe kom ik hier overheen.
Waarom bleef ik haar godver die kansen geven. Ben zo boos op mezelf dat ik het weer toeliet dat ze in m’n leven kwam.
Groetjes