Maak me zorgen om vriendin

Food & Sport
#1

heyhey ,

mijn vriendin is heel dun en heeft ondergewicht , ze loopt ook bij een diëtiste maar haar moeder & zij zelf zeggen dat ze gewoon niet aankomt en dat heb ik altijd geloofd & gewoon geaccepteerd dat ze niet al teveel eet.
nou was ik vanmiddag dus bij der en we zaten gewoon rustig op haar kamer te kletsen en zo nieuwschierig ik altijd ben ga ik dus overal aanzitten waar ze geen problemen mee heeft dus ik trok een bureau laatje open en zie stapels met bolletjes/brood liggen wat ze niet heeft opgegeten zelf verschimmelde
gelijk zei ze ’ oh ben ik vergeten weg te gooien’ ik wist dat dit niet het goede moment was om er op door te gaan dus ik liet het gaan. maar eigenlijk maak ik me best veel zorgen want ik voel dat het niet klopt.
maar nu heb ik dus geen idee wat ik moet doen. ik kan het niet loslaten maar het is een vrij moeilijk onderwerp om over te praten.

iemand enig idee hoe ik haar kan helpen of wat ik moet doen?

x

#2

Je zult er toch echt met haar over moeten praten, aangezien het blijkbaar niet goed met haar gaat. Zal voor jullie allebei goed zijn, denk ik.

#3

Deze vind ik moeilijk.
Je kunt niet meteen de conclusie trekken dat je vriendin dus wel een eetstoornis heeft, maar de neiging om dat te gaan denken is er wel snel…
Ik vind dat je er toch met haar over moet praten.
Val haar dan niet aan, maar wees aardig en voorzichtig met wat je zegt.

Verder kun je gewoon beter niet al te veel doen en haar in haar waarde laten. Haar moeder gaat al met haar naar een dietiste, dus blijkbaar zijn ze er wel mee bezig.
Erg veel kun jij toch niet voor haar doen, wat er ook aan de hand is. Wat je het beste kunt doen is het gewoon voor haar zijn. :slightly_smiling_face:

#4

Ik zou als ik jou was tegen die moeder zeggen dat ze een tijdje niet mee moet naar de diëtiste, maar je vriendin alleen daar heen moet brengen (en ook haar natuurlijk vertellen over dat beschimmelende brood in de la). En waarschijnlijk dat haar moeder de diëtist dan even meld wat er gaande is met je vriendin.
Op deze manier laat ze misschien wel haar ware zelf zien bij de diëtist en kan ze op de juiste manier geholpen worden, want als ze werkelijk een eetstoornis heeft is er echt wel meer nodig dan enkel een diëtist om haar aan te laten komen.

#5

Ik zou er met haar over praten. Rustig zeggen dat je dat gezien hebt en dat je daaruit conclusies trekt en wilt weten of het juiste conclusies zijn, of niet en er dan ook gewoon over ophouden als ze er niets over loslaat. Als iemand het niet wilt vertellen, vertelt die het niet en het is de eerste keer dat je zoiets ‘verdachts’ hebt gezien bij haar (voor zover ik uit je verhaal opmaak) dus het kan net zo goed niets zijn. Ze kan ook gewoon de waarheid gezegd hebben. Ik heb bijvoorbeeld ook niet altijd zin in eten en dan kan ik het soms ook vergeten weg te gooien ofzo.
Ik zou haar moeder er niet bij betrekken. Ik zou het zelf niet fijn vinden als men gelijk naar mijn moeder gaat om over me te waken o.i.d. en zou het dan fijner vinden als die vriendin eerlijk tegen me zou zijn dat ze zich zorgen maakt, maar dat ben ik.
Verder zou ik het wel in de gaten houden, maar haar niet overhoren of wat dan ook.

#6

Was het al gesmeerd brood enzo? Wat ze dus op school/werk niet op heeft gegeten en weer mee naar huis heeft genomen?
Want ik heb ook altijd wat brood en bolletjes boven liggen. Ik heb ze daar liggen omdat ik ze beneden niet kan leggen, want dan vreet mijn gulzige zusje ze op en dan heb ik niks juist op het moment dat ik er trek in heb.

#7

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je niet meteen een conclusie moet trekken alleen maar omdat ze dun is. Dat is namelijk echt vervelend om mee te moeten maken.

#8

Ooh herkenbaar…
Ik had ook zoiets met een vriendin en die ligt nu met ernstig ondergewicht in het ziekenhuis.
Ik denk dat je weinig kunt doen.
Ik heb heel veel met die vriendin gepraat, maar ze zegt zelf ook dat niemand er iets aan kan doen.
Je kan haar wel zeggen dat je je zorgen maakt, en er voor haar bent, ze mooi is, whatever je tegen mensen met een eetstoornis wil/moet zeggen, maar uiteindelijk zijn zijzelf degenen die er iets aan moeten doen.
Je kan nog zo op haar inpraten, maar als zij het zelf niet inziet en gewoon wil afvallen dan gebeurt dat ook.
Je kan niet simpelweg voedsel in haar gaan proppen, dat kan pas op het randje van de dood met een sonde…
Ik zou het sowieso nog even afwachten (als ze natuurlijk niet al erg ondergewicht heeft) en als ze echt erg blijft afvallen, vertel haar dan dat je je zorgen maakt.
Vraag haar naar eetlijstjes, (en vraag haar daarbij ook eerlijk te zijn!) en wat ze van zichzelf vind e.d.
En vertel haar ouders ook dat je je zorgen maakt, misschien nemen ze je niet serieus, en misschien juist wel en gaan zij er ook meer op letten.
Want het belangrijkst als buitenstaander is dat je blijft letten op degene met een eetstoornis, zodat het niet opeens helemaal fout gaat.
Ik hoop voor jou dat het met je vriendin niet zo eindigt als met mijn vriendin, want dan wordt het pas echt moeilijk…
Succes!