‘Love on the beach’
[i]Peter is zijn naam… Even denk ik aan die tijd toen we nog niks hadden. Ik had een crush op jou, maar jij zag mij toch niet staan dacht ik. Vanaf nu denk ik daar heel anders over, jij ben nog liever, knapper en romantischer dan ik dacht. Je bent het allerbeste wat me kan overkomen, het klinkt wat afgezaagd, maar zo zat het.
Ik moet aan je denken, ik zit alleen in het zand, kijk ver weg naar de horizon. Ik was aan het dromen toen ik wakker werd geschikt door een golf , hij bereikte bijna mijn tenen. Snel trok ik mijn benen terug, ik schoof wat naar achter en sloeg mijn armen om mijn benen. Ik genoot van die zuisende wind om mij heen. Heerlijk was het, gewoon even tijd, weg van school , weg van de menigte. Het enige wat ik miste was jou, jij die naast me zat en een arm om me heen sloeg me aankeek met je ogen. Ik hoor in de verte iets maar negeer het. Ik sluit me ogen en luister naar de zee.
Opeens voel ik twee handen in mijn zij, ik geef een gil. Ik schrok ontzettend, draaide me om en zag jou, het maakte alles goed. ‘Hai’ zei ik. ‘‘heeei!’’ zei Peter enthousiast. ‘’ Uhh , ik dacht dat je naar een verjaardag moest?’’ vroeg ik rustig aan hem, maar hij schudde zijn hoofd, ‘‘Nee, het enige bij wie ik wil zijn is bij jou’’ Ik voelde dat mijn wangen rood worden, ik werd altijd verlegen als hij zulke dingen zei. Hij kwam naast mij zitten en sloeg zijn arm om me heen. Samen keken we naar de Zonsondergang, dit was hoe ik me het altijd voorstelde, dit zie je toch ook altijd in die verhalen? Dat een verliefd stelletje samen op een verlaten strand naar de zondsondergang kijken, en dan… Nee, daar moest ik niet aan denken, zoenen, ik heb dat nog niet gedurfd, ik was nog altijd het enige groentje in mijn vriendengroep. Het leek me altijd vies en eng. Het enige wat ik had gedaan was een kusje op de wang van mijn vriendje in groep 8. Maar door jou ben ik er anders over gaan denken… Ik weet dat jij het wel durft, maar in die 2 weken dat we met elkaar hebben hadden we elkaar alleen nog maar een normale ‘kus’ en knuffel gegeven. Dat kwam door mij, ik was er nog niet meteen klaar voor.
Ik zie uit mijn ooghoek dat je naar mij kijkt, ik durf niet te kijken, ik doe het toch. Ik kijk diep in je ogen, nu gebeurd het, nu moet ik het doen! Er spookten allemaal vragen door mijn hoofd. Onze hoofden kwamen langzaam bij elkaar, ik sluit mijn ogen, voel jouw zachte lippen tegen mijn mond en dan… zoenen we. Ik voelde me dolgelukkig. Het leek eeuwig te duren. Ik trek me heel langzaam terug… We kijken elkaar aan, hij glimlacht naar me. Hij pakt mijn hand en staat op. Samen lopen we langs de waterkant, dit wil ik, voor altijd bij jou zijn… <3[/i]
http://i50.tinypic.com/2qd4xh2.jpg