Hai peeps,
Ik ben dus nieuw op 't forum, dat ten eerste. Ik lees vaak genoeg topics en heb sommige dingen ook meegemaakt die ik lees van meiden, maar ik zit met een probleem en besloot toch maar om mezelf aan te melden en een topic te openen voor mijn probleem. Het zal misschien wat rommelig overkomen maar ik heb geen idee hoe ik 't anders redelijk kan uitleggen… Sorry alvast xD
Ik heb toen ik 13 was een jongen leren kennen op een camping, voor mij was het liefde op 't eerste gezicht en dat is over de jaren enkel meer geworden. Destijds was hij 16 en nu word hij binnenkort al weer 20, ik ben dit jaar 17 geworden.
Nu is het zo dat in die 4 jaar er veel is gebeurd… Hij was zichzelf aan het zoeken, kreeg problemen thuis en blablabla. Gebruikelijke tiener gedoe eigenlijk, liep niet zo lekker en alles. Maar wij hielden gewoon contact en we bleven verliefd, ondanks de afstand (3,5 uur treinen). Ik was in die tijd ook niet te liefste dochter die ik kon zijn voor mijn ouders maar ik had ook mijn problemen (gescheiden ouders, stiefmoeder + pasgeboren broertje en op school ging t mis). Kort gezegd; wij zochten onszelf, veel ruzies onderling als hij of ik een relatie had omdat we toch van elkaar hielden, hij is ooit keer naar mij weggelopen van huis omdat helemaal mis ging en dat liep hier nog meer uit de hand dankzij vrienden van m’n nichtje die op dat moment bij ons was…
Sinds die tijd mag ik geen contact hebben van mijn ouders met hem, omdat hij me ongelukkig zou maken en ik van hem weg zou moeten. Het punt is nu dat hun enkel zijn kant kennen waarin hij mij inderdaad soms ongelukkig maakte, maar de lieve kant die enkel ik ken weten hun niet en dat willen ze niet weten ook.
Ik zal ook eerlijk zijn, ik weet niet of ik er nu nog was als hij er niet was geweest, want hij is nog steeds m’n beste vriend en ik weet niet wat ik zonder hem aanmoet. De gevoelens die we voor elkaar hadden, zijn er nog steeds en zijn door alles wat we hebben meegemaakt zeker niet minder geworden, ik schrijf niet alles op want sommige dingen zijn gewoon intiem voor mij en die deel ik liever niet met het hele internet, ook al ben ik anoniem.
Op dit moment hebben we nog steeds contact, hij heeft hulp gezocht voor zijn problemen (depressie en suïcidaal) en het gaat beter met hem en tussen ons ook. We hebben geen ruzies meer, praten alles rustig uit en als de ander iets dwarszit met betrekking tot de relatie kunnen we dat zeggen, wat voorheen niet kon… We hebben geen relatie op dit moment maar zodra hij er klaar voor is, willen we het serieus gaan aanpakken.
Hij vroeg pas ook of ik na mijn opleiding bij hem zou willen intrekken, wat ik natuurlijk dolgraag wil. Voor mij is hij dan ook de ware en ik zou niemand anders willen in mijn leven als mijn vriend en later meer. Hij is ook de eerste voor mij geweest en heb nog nooit iets met een ander gedaan op dat gebied, maar dat wil ik ook totaal niet. Hij zal ook gaan zoeken naar een woning voor ons als het meer zeker is en dan kunnen we dingen plannen…
Helaas zal dit nog minstens 3 jaar duren en zitten we nog met het probleem van mijn ouders, aangezien zijn ouders er geen problemen mee hebben. Mijn vader heeft serieus een hekel aan hem en mijn moeder, die ziet hem liever gaan dan komen… Maar dat is dus ons probleem, mijn ouders…
Ik zit hier erg mee, want ik wil hun niet voor blijven liegen maar ik wil hem ook niet kwijt raken, want dan raak ik gewoon een deel van mezelf kwijt… Mijn ouders zullen het zeker niet goed keuren en ik zoek dus ook tips om het zo te kunnen brengen dat ze mij begrijpen, want hij maakt mij gelukkiger dan iemand anders ook maar kan… En dat lijkt mij ook ergens het punt van een ouder zijn, je wilt je kind gelukkig zien al ben jij dat niet met die keuze… Ook ben ik heel slecht in dingen uitleggen in ruzies face to face dus dat is ook nog een probleem…
Tevens moest ik gewoon even mijn verhaal kwijt, mijn beste vriendinnen weten alles en een van hun heeft alles meegemaakt sinds ik hem heb ontmoet en snapt alles, maar weet ook niet hoe ik het aan mijn ouders uit kan leggen… Daarom wend ik me tot het machtige internet voor hulp…
En alvast voor ik reacties krijg van, dump hem etc. Ik heb teveel met hem meegemaakt en kan ook niet meer zonder hem, hij is mijn soulmate en kent me beter dan mijn ouders… Dus dat is een no go…
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen want ik weet mezelf geen raad meer…