Hello peeps,
ik ben nieuw hier,
en vind dit een super leuke site, maar ik zit met een probleem…
6 weken geleden begon het. Ik kreeg ruzie met mijn allerbeste vriendin T (Ik noem haar even T wegens privacy redenen etc.) Het ging om iets dom’s, en ze zei me dat het echt niet meer goed zou komen, ik zei tegen haar van wel, want we zijn waren goeie vrienden…
T was mijn beste vriendin sinds groep 8. We waren sinds dien onafscheidelijk, deden alles samen, verjaardagen, afspraken met mensen, school, alles, zij was voor mij net familie. Ze kwam dagelijks over de vloer langs, ik bij haar, haar moeder kende mij goed, mijn moeder haar, we vertrouwde elkaar op alles… Tot een kleine 6 weken terug.
Ik en T negeerde elkaar al 2 weken, hoewel we in dezelfde klas zitten, kregen we soms wel met elkaar te maken, maar dat maakte ons niks uit, we bleven elkaar negeren. (we hebben beide een sterk karakter met eigen wil…) Dus heel de week hadden we elkaar genegeert, tot 3 van onze vriendinnen opeens partijdig mee doen aan de ruzie en ook opeens ruzie met mij hebben. Uit het niets wordt ik uitgescholden, vernederd, uitgelachen en geduwt door mijn eigen beste vrienden, waaruit ik uit angst moest huilen en uit paniek niet wist wat ik moest doen tussen een hele groep. Uiteindelijk begon een meisje waavan ik niet zo goedbevriend mee was nog roekelozer naar mij begon te schreeuwen en te lachen, omver te duwen, tot ik haar een flinke mep heb gaf… Zo erg zelfs, dat ik een dag wordt verwijdert van school.
Alles is weg.
Mijn beste vriendin.
En ik voel me zo, omdat zij echt als familie voor mij aanvoelde en ik nooit had gedacht dat er ooit iets tussen ons zou kunnen komen… Ik heb hier super super veel verdriet van…
De docenten zien mij nu als iets aggressief’s, terwijl ik eigenlijk nooit een vlieg kwaad doe.
Ik hoef geen contact meer met de andere 4 meisjes, maar met mijn beste vriendin zou ik het wel goed willen maken… Alleen ik weet niet hoe, want ze is heel erg boos over wat ik dat meisje heb aangedaan (wat trouwens een goeie vriendin van haar is) maar van de ene kant wil ik me erover heen zetten en niet mijn excuses aan bieden, want als zij niet zo ver was gegaan, had ik nooit haar nooit geslagen losse handjes gekregen… Ik voel me hier echt fxcked up door, en ik kan me geen raad vinden… nergens…
Ik zou willen weten wat jullie reactie hier op is en of jullie mij kunnen helpen…
Kisses from Cally.
