Ik ben 16 jaar en ik heb een tijdje gevoelens gehad (ik kan niet echt omschrijven hoe ik me er nu bij voel) voor een 24-jarige jongen/man. We hadden best wat flirts, dus ik wilde weten hoe hij zich erbij voelde. Ik heb hem mijn gevoel verteld en hij voelde zich te oud. Begrijpelijk, maar 't deed wel zeer dus ik moest wel beetje huilen van teleurstelling. Maar dat is oké weet je, ik dacht : Ik kom eroverheen! Maar sindsdien heeft hij steeds meer toenadering gezocht en praat hij heel veel over toekomst, dat ik daar in moet spelen of dat hij daar bij mij in mag spelen, of ik z’n bedknuffel wil worden enzo. Dit maakte mij nogal van streek omdat het enorm verwarrend was en het bedknuffel-aspect wel heel dichtbij kwam. Ik ben er niet aan toe om zulke dingen aan te gaan. Seksueel ben ik niet geïnteresseerd in dat soort handelingen. Dus ik heb hem een berichtje gestuurd dat ik nogal in de war was van zijn gedrag en dat ik misschien beter geen contact meer met hem kon hebben. Hij was teleurgesteld dat mijn gevoelens gewijzigd waren maar hij kwam zo dichtbij dat ik nogal bang werd. Ik voelde me lichtelijk geïntimideerd. Nu zag ik hem maandag weer en was het nogal lastig. Ik heb niks gezegd, maar het voelde heel naar. Ik voel me nog steeds best schuldig, maar ergens denk ik dat het beter is zo. Hij wilt al veel meer waar ik nog niet klaar voor ben en dat gaat niet werken. Bovendien ben ik zo druk met mezelf op het moment aan het werk dat ik hem er niet bij kan gebruiken. Maar hij passeert mijn gedachten nog veel. Maar loslaten was wel mijn beste optie, toch? 
Ja ik denk dat je absoluut het goede hebt gedaan! Nu is het even moeilijk, maar er komt vanzelf iemand op je pad die wel goed bij je past en in dezelfde levensfase zit.
Dankje Moriarty. Ik heb zelf een heel proces doorstaan en mijn leven komt steeds meer op orde maar nog niet zo ver dat ik dit allemaal kan handelen. Ook zijn seksualiteit is gewoon verder ontwikkeld en daar kan ik hem niet in “voldoen” zeg maar. Ik vind het enorm lastig en mis 'm wel, want ik heb besloten even totale afstand te nemen maar het is misschien wel beter. 
Als jij niet klaar bent voor dat ‘bedknuffelen’ is dat begrijpelijk je bent16, hij is veel verder met dit soort dingen aangezien hij een stuk ouder is. Zowieso moet je niet dingen gaan doen die je nog niet wilt. Je hebt het goed aangepakt, en begrijpelijk dat hij nog in je gedachtes rond dwaalt! Het komt uiteindelijk allemaal goed heeft gewoon zijn tijd nodig.
Wat nou ‘jouw gevoelens’ gewijzigd? Zíjn gevoelens zijn gewijzigd. Malloot, beetje met de kont lopen draaien en het op jou afschuiven. Zout toch op.
Wat heb ik een hekel aan mensen die geen verantwoording willen nemen voor de dingen die zij doen en niet een ander.
Maar je hebt gelijk, loslaten is de beste optie 
Zucht. Ik voel me echt verschrikkelijk. Ik zie hem 2 dagen per week, waaronder vandaag. Ik mis hem. Echt in ons contact enzo… Ik mis hem. Het doet me gewoon pijn om naar hem te kijken als hij lacht. Omdat ik die lach mis. :bored:
Nee ik snap je punt wel. Die zijn waarschijnlijk puur uit op de seks ofzo en dan als je geen maagd meer bent zo van doei.
Nogal ja. Ik word al misselijk bij het idee dat ik het met een 16 jarig jochie zou doen. Bah. Mensen van mijn leeftijd zien 16 jaar over het algemeen echt nog als een kind (niet lullig naar jou bedoeld TS).
Dus heel goed dat je dit hebt afgekapt.
Dit. Zelf vind ik leeftijd niet snel problematisch. Het wordt wel een probleem als jullie in verschillende fases zitten, en dat blijkt wel uit je verhaal. Ik denk dat je het beste besluit hebt genomen, hij verwachtte dingen die jij (nog) niet wou.