‘Heey Kei’ Ik zie mijn beste vriendin Zoey aan komen lopen en mijn ex-beste vriendin Tiffany.
‘Heey Keia’ Zegt Tiffany er zachtjes achteraan. Hoe durft ze, die slet!
‘Rot op.’ Zeg ik kwaad. Teleurgesteld loop ze weg.
‘Kei, dit moet echt ophouden!’
‘Weet jij wel wat ze allemaal heeft aangericht!’ Zeg ik bijna huilend. Dan zie ik Kayne aan lopen. De mooist en populairste jongen van heel fucking High Lowell .Hij was van mij. Tot het grote feest bij Madison Taylor thuis. Dat allesverwoestende feest. Dan kruizen onze blikken elkaar. Hij kijkt onzeker. Kayne Jones kijkt onzeker. Dan loopt hij naar me toe.
‘Keia, kunnen we even praten.’ Dan kijk hij Zoey aan. ‘Onder vier ogen?’
‘Nee! Laat me met rust! Het is over!’ Huilend loop ik uit de fietsenstalling, zo het schoolplein op, de school in. Iedereen kijkt me aan en begint te fluisteren met de persoon naast zich. Maar het maakt ook niet meer uit. Ik heb al de 3 belangerijkste mensen in mijn leven verloren. Er zijn er nog maar 2 over. Daarom moet ik Zoey en me moeder koesteren. Van de drie anderen is het hun eigen schuld. Behalve van me vader. Die ouwe werkte in de twintowers. Wist hij veel dan Bin Laden gek in zijn hoofd was. Hij dacht ik zit op de hoogste verdieping. Al ik van het gebouw afspring overleef ik het wél. Ik grinnik zachtjes door me tranen heen. Mijn eigenwijsheid heb ik van hem. Kayne en Tiffany kunnen gewoon de tering krijgen!
Dan voel ik een hand op me schouder.
‘Gaat het wel?’ vraagt een stem vervolgens. Snel draai ik me om om te zien wie het is. Dan sta ik ook in oog met een jongen, de jongen die me op me vorige school heeft kapot gemaakt. Ik was verliefd op hem, maar hij sprak niet tegen me. Hij haat me. Ik zie aan ze gezicht dat hij zelf ook schrikt.
‘Oh dus nu kan je opeens wel praten. Laat me met rust, Joshua. Je hebt me leven al genoeg geruïneerd.’ Schreeuw ik huilend. Iedereen kijkt me aan. Snel ren ik weg. Weg van de leerlingen. Naar het gedeelte waar nooit iemand komt. Ik ga huilend onder de trap zitten. Doe me iPOD in mij oren en mijn haar voor mijn gezicht.
‘Peeps, er is fittie.’ Roept Regilio door de school. Natuurlijk rennen er gelijk leerlingen heen. Maar ik blijf rustig op mijn plek zitten.
‘Kayne hou op! Straks vermoord je haar nog!’ Hoor ik Zoey roepen.
Snel sta ik op. Veeg me tranen weg. Veeg me haar naar achteren en ren naar het rondje midden in de aula. Ik ren het rondje in en zie Tiffany gillen. Kayne huilend
‘Ze was alles dat ik had, alles. Zonder haar heeft me leven geen zin! Moet je echt alles van me afnemen?! Nu haat ze me! Voor altijd! Ze zei het net nog! Door 1 kus. Die je me toevallig moest geven!’
‘Kayne!’ Ik ren naar hem toe en sla mijn armen om middel. En leg mijn hoofd op zijn rug. Meteen houd hij op. Zoey trekt Tiffany gauw weg naar buiten. Iedereen loopt teleurgesteld weg. Kayne zakt huilend op de grond.
‘Alstjeblieft. Laat me het uit leggen.’
‘Oké, maar het is al goed.’
‘Op dat feest. Ging je even met iemand anders praten. En toen kwam Tiffany naar me lopen. Ze had 12 shotjes in haar hand. 6 per persoon. Ik nam ze. Ik was toen zwaar dronken. Ik wist niet meer wat ik deed. Voor dat ik het wist. Stonden we in een kamer. Ik zei nog; “Tiff, ik ga met Keia. Laten we niets stoms doen.”. Ze luisterde niet. Ze trok haar shirt uit. En ik had mezelf niet meer in de hand. Ze begon me te zoenen. En ik zoende terug. Toen stond jij daar. In de deur opening. Huilend.’
‘Kay, ik geloof je en ik wil ook echt proberen om het weer opnieuw te proberen. Ik heb écht tijd nodig om te denken. Je hebt me veel pijn gedaan. En ik wa…’
Kayne legt zijn lippen op die van mij en zoent me zachtjes.
‘Is het weer goed.’ Vraagt hij terwijl hij zijn handen door me haar haald.
‘Oké, maar dit is je laatste kans.’ Zei ik onzeker, gelukkig merkte hij het niet. Ik wist dat er een andere jongen in het spel was. Sinds hij tegen me sprak dacht ik aan hem. Natuurlijk hou ik veel meer van Kayne, maar er was nog een andere. Kayne wist geen eens dat Joshua bij ons op school zat. Maar daar zou hij snel genoeg achter komen.
