liefdestroubles, hellup

hey!

Ik ging/ga al bijna een halfjaar met een jongen, maar tot een echte relatie is het nooit echt gekomen. Hij wilde wel heel graag en was superverliefd op me, maar ik zat in een kutsituatie thuis/ op school dus van mijn kant was er niet zoveel enthousiasme.

Ik was best vaak kortaf tegen hem en had ook heel vaak geen zin om af te spreken omdat mijn hoofd naar andere dingen stond. Maar ik ben zeker wel verliefd op hem.

Maar, je raadt het al, nu zijn de rollen omgedraaid. Hij heeft er genoeg van, heeft de moed opgegeven. En nu wil ik juist graag verder met hem, een relatie.

Hij zegt dat hij twijfelt, maar dat hij me toch op het moment liever ziet als een gewone vriendin, omdat het verliefde gevoel weg is. Vanavond komt hij hier thuis om er nog over te praten…

Wat denken jullie? Kappen of proberen te redden? Of is de strijd al gestreden?

Kan mezelf wel vervloeken om mijn gedrag tov hem :hammer: :hammer:

Hij zegt dat hij je op dit moment liever ziet als een gewone vriendin. Daar kan je niets aan veranderen.

Denk dat je dat toch echt met hem moet bespreken. Kijken of jullie de vlam bij hem weer willen vinden of er toch een eind aan breien.

de vlam weer willen vinden, mooi gezegd, thanks! Ga ik doen haha

Als je echt van hem houdt kan je het altijd proberen! Ik zou zelf iig de moed nooit opgeven, maar je kan hem uitleggen waarom je je eerder zo gedroeg!
succes ermee! x

Je kan mensen nu eenmaal niet dwingen om verliefd op je te worden.
Een keer erover praten kan, maar als hij weer zegt dat hij vrienden wil blijven, moet je dat accepteren en niet meer aandringen.

Ja, weet ik, maar het voelt zo raar om me er dan maar meteen bij neer te leggen, terwijl hij een halfjaar ervoor gevochten heeft en er energie ingestoken heeft zegmaar

Ik zou het niet opgeven en hem proberen uit te leggen waarom er van jou kant niet zo veel enthousiasme was. En als hij het wil proberen gewoon rustig aan opbouwen en zien of het verliefde gevoel bij hem terug komt.

Hij heeft zonet gezegd dat hij niet kan komen… aah :frowning_face:

tijd op om te geven? :’(

Hm, ik weet het niet. Ik vind dat liefde van twee kanten moet komen, en als hij het niet wil, kun je dat niet dwingen. Je kunt natuurlijk altijd met hem praten, maar de vraag is of dat helpt. Geef het anders even tijd.

ahh, had hij een goede reden of?
maar zoals hierboven al gezegd is, verliefdheid kan je niet dwingen.
Maar je kan het hem uitleggen en kijken wat hij zegt.

Hij heeft vandaag een optreden met zijn band en zou na dat optreden doorrijden naar mijn huis, maar hij zegt net dat hij meteen terug moet omdat de andere bandleden niet niet met zn 3en in één auto terug kunnen en dat ze zijn auto dus blijkbaar nodig hebben ofzo…

Ja naja, ik weet dat ik het niet kan dwingen maar ik heb gewoon het gevoel dat we het nog geen eerlijke kans hebben gegeven, eerst niet door mij en nu niet door hem weetjewel :frowning_face:

Vraag of hij een andere keer kan? Denk dat het wel belangrijk is om hier even over te praten, want ookal komt daar dan uit dat het niks wordt heb je toch een soort closure voor jezelf

Nou, hij appte dus opeens dat hij waarschijnlijk niet meer kon komen, maar misschien ook wel.
Daarna heb ik de hele middag niets meer van hem gehoord dus ik had geen idee of hij nu wel of niet zou komen, hij nam ook niet op als ik belde.

Om acht uur opeens een berichtje dat hij klaar was met zijn optreden en meteen naar huis ging. Verder helemaal niks! Na een paar boze appjes van mij zei hij ‘sorry dat ik zo’n slap figuur ben en je avond verpest heb’, daar heb ik niet meer op geantwoord.

Ik snap er helemaal niks meer van waarom hij opeens zo deed. Ik heb de hele avond zitten huilen en ik heb echt geen idee meer hoe ik me nu moet voelen.

Hij had toch gewoon langs kunnen komen en kunnen zeggen dat hij het niet meer zag zitten? Of op zijn minst terug kunnen bellen?

Misschien kon hij echt niet meer langskomen en voelde hij zich rot omdat jij boos was. Ik zou ook boos zijn hoor, daar niet van.
Probeer hem duidelijk te maken dat je met hem wilt praten, dat er een reden was waarom je zo kortaf deed. Desnoods stel je voor dat jij een keer bij hem langsgaat.

Hij kon ook echt niet langskomen, maar volgens mij wist hij dat al veel langer dan toen ik al zat te wachten zegmaar.

Ik wil eigenlijk dat hij zegt dat hij wil praten, omdat er geen ruzie hoeft te zijn, maar ik betwijfel of hij nog een gesprek gaat beginnen…
Ik heb echt geen idee hoe hij zich voelt eigenlijk. Of hij boos op me is, of zich kut voelt of juist nergens last van heeft

gewoon proberen!!! je weet nooit wat er van komt, misschien komt zijn gevoel wel (deels) terug als je laat zien dat je nu ook voor hem wilt gaan! heel veel succes!!