waar kan ik beginnen?
voel me nu net zielig persoon die over alles en altijd maar zeurt, omdat ik dit nooit echt aan iemand vertel voelt het compleet nieuw.
laat ik alles van vroeger jullie besparen, te veel om te vertellen. waar het nu hoofdzakkelijk omgaat is dat ik niks doe, ik kom uitschool , ga op bed liggen , eet, ga weer in bed en op mijn laptop, ik heb een vriendje, waar ik een week geleden een time out mee had, omdat ik dacht dat het beter was om alleen te zijn, en niet afhankelijk, maar ik zat verkeerd. ik weet niet hoe ik het allemaal aan moet pakken, ik ben al mijn vriendinnen kwijt geraakt en ga op school met een groepje om waar ik niet veel behoefte aan heb buiten school, het lijkt wel alsof ik zelf niet wil, en mijn cirkel liever klein houd, ik hoef geen vrienden want de helft is toch nep. aan mijn vriend heb ik heel veel, maar niemand zal mij echt snappen, soms huil ik gewoon en weet ik niet eens waarom. naar de psycholoog ga ik niet, want ik voel niet dat het nodig is. op school gaat het redelijk ik heb over 4 weken examens en ik heb niet eens zin om ze te maken, het liefst lig ik de hele dag in bed. ik voel ook niks voor sporten want dat kost me te veel moeite, ik snap niet hoe dit zo is gekomen want vroeger was ik altijd zo levendig en wou ik alles graag doen.
ik ben vorig weekend naar Budapest geweest voor modellenwerk, en ik moet eerlijk zeggen, ik voelde me daar echt thuis. ik ben graag in het buitenland om nieuwe mensen en dingen te ontdekken. en omdat ik in de komende tijd veel weg ga voor modellenwerk is dat natuurlijk goed nieuws maar als ik dan thuis kom voel ik me gelijk weer ellendig.
iemand tips?
