Leugentje om bestwil? Oké of echt niet?

Wat vinden jullie? Kan het? Een keer een leugentje om bestwil, tegen je vriend of (beste) vriendin(nen)? Bijvoorbeeld om onder een filmavondje uit te komen, waar je gewoon ineens écht geen zin in hebt, of tegen je vriend zeggen dat dat appje van een meisje uit je klas kwam en niet van die jongen, waar je alleen mee samenwerkt… maar je wilt gewoon niet dat hij spoken gaat zien.

Doen jullie het wel eens? Voel je je er dan schuldig om, of ben je er wel oké mee?
Of doe je het absoluut nooit en vind je dat je altijd de waarheid moet (kunnen) zeggen?

Dit topis is om meningen en ervaringen hierover te delen.

Oh ja vaak genoeg. Mijn vriendinnen snappen gewoon echt niet dat ik kan genieten van een avondje alleen zijn en boek lezen of film kijken. Als zij willen afspreken lieg ik zo vaak, omdat ik weet dat als ik ze vertel dat ik een avondje wil bankhangen, ze dit niet begrijpen en me willen overhalen.

Ook heb ik eens tegen mijn vriend gelogen, ik was met een vriend te borrelen en zei dat er nog een vriendin bij was. Ik weet dat hij snel jaloers is en hem niet mag, dus leek me dat het beste om te zeggen. Achteraf vind ik dat ik het gewoon moet kunnen zeggen, maar ik deed het echt alleen om hem die jaloerse gevoelens te besparen.

Ik heb echt totaal geen moeite met leugentjes om bestwil :’’’)

Ik vind niet dat je het tegenover je vriend kan maken om te liegen. Als er echt niets is/was tussen jou en een andere jongen, dan mag je vriend toch wel weten dat je met die andere jongen appt?
Weet zeker dat je het andersom ook niet chill zou vinden als hij eerst liegt en dan toch maar toegeeft, dan zou je hem waarschijnlijk ook wantrouwen

^Volgens mij was mijn reactie ook nog redelijk algemeen, in je begin post heb je het ook over een “appje van een meisje uit je klas kwam en niet van die jongen, waar je alleen mee samenwerkt”

Maar als het niet duidelijk genoeg was, zal ik het anders formuleren: Ik vind niet dat je tegen je vriend mag liegen, waarover dan ook.

Tegen vriendinnen om ergens onder uit te komen omdat je er echt geen zin in hebt, vind ik anders. Dan lieg je niet over personen, maar dan lieg je over activiteiten en dat is in mijn ogen minder lullig

Ik vind liegen ook iets anders dan iets niet vertellen, tbh.

Volgens mij heb ik niet over dat soort dingen gelogen tegen mijn vriend. Ik denk wel dat ik eens heb gelogen tegen andere mensen om onder bepaalde situaties uit te komen.

Tegen mijn vriend wil ik wat dat betreft gewoon niet liegen, want ik wil ook dat hij tegen mij eerlijk kan zijn. Geven en nemen toch? :slightly_smiling_face:

Ik werk er ook al aan om eerlijker te zijn tegen andere mensen wat dat betreft. Ik durfde vroeger gewoon moeilijk nee te zeggen tegen dingen waar ik geen zin in heb, wat dus in smoezen uit komt.

Ik heb dat eerder ook wel eens gehad met m’n vriend.
Dat je bijvoorbeeld bewust verzwijgt dat een bepaalde jongen meeging als ik afsprak met vrienden, omdat ik wist dat m’n vriend zich dan druk ging maken dat ik die jongen leuk vond ofzo (wat natuurlijk niet zo was). Nu achteraf denk ik dat je het maar beter gewoon kan vertellen, want als hij het achteraf ontdekt is helemaal het vertrouwen weg.

Verder vind ik dat je het zo min mogelijk moet doen en altijd moet nadenken of het echt ‘om bestwil’ is. Als ik één keer echt geen zin heb om met vrienden af te spreken, vind ik het voor ieders bestwil om een ander excuus te bedenken. Het is voor niemand leuk als je daar volledig tegen je zin gaat zitten, maar het is ook voor niemand leuk als je zegt dat je ineens geen zin meer hebt terwijl de afspraak al stond.

Ehm, een leugen en een smoesje vind ik verschillend. Al ben ik wel iemand die graag altijd alles gewoon eerlijk zegt, ik snap dat je soms gewoon even niet wil zeggen “Ik heb geen zin” en dus een smoesje bedenkt.

Ik ben eigenlijk altijd wel eerlijk. Als ik ergens geen zin in heb (met vriend of vriendinnen) dan zeg ik gewoon dat ik geen zin heb en liever avond thuis zit :slightly_smiling_face:

Ik vind dat je tegen vriendinnen die zich er niet bij neer kunnen leggen als jij een avondje geen zin hebt om wat te doen, best kunt ‘liegen’ dat je andere plannen had. Tegen mijn vriend zou ik dit weer minder snel doen.

Maar liegen over met wie je appt ofzo, nee dat vind ik echt niet kunnen. Als er niks is tussen jou en die gene, dan kun je beter gewoon eerlijk tegen je vriend zijn. Ik ben altijd eerlijk tegen mijn vriend over dat soort dingen en merk dat hij dat wel waardeert.

Ik lieg niet in mijn relatie (en in het algemeen ook niet, al wil ik nog weleens wat verhalen aandikken ofzo :’) dus geheel correct is dat ook niet), ook geen leugentjes om bestwil. Helemaal als het om iets kleins gaat, dat kun je dan toch júíst vertellen lijkt me. Ik vind liegen een gebrek aan respect; het zou me kwetsen om erachter te komen dat iemand niet eerlijk tegen me durft te zijn. Zo’n bitch ben ik niet, vertel gewoon de waarheid.

Tja, of ik het vind kunnen of niet, ook ik maak me daar echt weleens schuldig aan. Vandaag zelfs nog met iemand die ik enkel van sporten ken.
Tegen goede vrienden ben ik eigenlijk altijd eerlijk en zeg ik het ook als ik gewoon geen zin heb. Ook in een relatie zou ik niet zo snel een leugentje om bestwil vertellen eigenlijk. Puur omdat ik dat zelf echt niet zou waarderen en al moeite heb met het vertrouwen van mensen.

Ik doe het vaak genoeg. Want mijn vriend is belachelijk jaloers en als ik zeg bijv ‘heb een appje van een jongen uit mijn klas’ wilt ie gelijk alles weten. Ik vind het irritant.

Ik doe dat wel eens bij mijn vriend. Van ‘’ Ik moet nog huiswerk maken.’’ of ‘‘Mag niet weg vandaag.’’ Het is maar dat mijn vriend me goed genoeg kent en weet dat ik gewoon geen zin heb haha.

Hier ben ik het wel mee eens, ja.
Toen ik nog een relatie had, heb ik het één en ander verzwegen om dingen niet gecompliceerd te maken, maar op het moment dat hij ernaar zou vragen, zou ik dan wel gewoon eerlijk zijn.

Liegen omdat je niet naar een sociaal event wil, ja. Bijvoorbeeld zeggen dat je ziek bent. Liegen dat je een app krijgt van een meisje ipv een jongen? Nee dat zou ik nooit doen, in mijn ogen gaat dat al te ver (maar dat is persoonlijk, ik judge niemand die het wel doet).

Ik denk dat bij sommige dingen een leugentje om bestwil handiger is dan het eerlijk vertellen, maar soms zou ik ook eerlijk zijn. Het ligt eraan waarover je praat denk ik, want als je heel veel mensen kwetst met de waarheid…

Ik snap niet waarom je zou liegen omdat je niet wilt afspreken? Je kunt toch gewoon zeggen dat je geen zin hebt, of niet kan. Ik snap het punt ook nooit zo. Ik vind het alleen maar vervelend als mensen gaan liegen. Je kunt dus prima zeggen dat je geen zin hebt, dat is toch een prima reden?