Heey meiden,
Ik zit een beetje in een dipje want alles gaat nogal fout…Als je geen grote fan bent van lange verhalen lezen zou ik dit verhaal maar even skippen haha. 
Het ergste probleem vind ik toch wel dat ik op dit moment nogal anti-sociaal ben. Ik zat in een hechte vriendengroep maar ik kreeg een hevige discussie met iemand van de groep. Vervolgens kreeg ik de volgende dag allerlei vervelende Whatsapps binnen van 2 andere mensen van de groep. Een daarvan was mijn beste vriend super boos werd. Dat gebeurde allemaal één dag voordat ik op vakantie ging dus je kunt je al voorstellen met wat voor fijn gevoel ik op vakantie ging. De rest van de groep kozen allemaal hun kant dus ik was in een klap ineens mijn vriendengroep kwijt. Ze praten allemaal niet meer tegen me en als dat gebeurd dan is het alleen om een lullige opmerking te maken bijvoorbeeld tijdens het uitgaan.
Ze hebben echt lullig over mij gepraat en lachen over vanalles en nog wat over mij. Ze gooide me in een groepsapp op Whatsapp en gooide me er dan weer meteen er uit. Ze nomineerde me voor de ice bucket challenge en maakte grapjes over mij. Alsof heel de vriendschap een grote grap was. Ik heb dingen teruggehoord waar ik totaal niet blij over ben. Ze bleven maar vervelend doen dus heb ik ze maar geblokkeerd. Daar zijn ze achter gekomen want een van hen heeft een tijdje terug mijn beste vriendin gesproken in de bus. Hij zei tegen mijn beste vriendin dat ze de groetjes moest doen aan mij. En dat hij graag met me wilde praten omdat hij wilde weten waarom ik nooit meer met ze af sprak maar dat dat niet meer ging omdat ik hem had geblokkeerd. Hij wilde graag weten wat er allemaal met me aan de hand was. Toen ik het hoorde vond ik het al gelijk bullshit aangezien we al 4 maanden ruzie hebben dus hoe kun je dan in godsnaam niet weten wat er allemaal aan de hand is? Dus dat vond ik natuurlijk super raar om te horen maar volgens mijn beste vriendin klonk hij wel erg serieus.
Dan zal ik maar meteen wat vertellen over mijn beste vriendin. Vorig jaar had zij meegemaakt wat ik dit jaar mee maak. Oftewel je vriendengroep kwijt raken. Ik was letterlijk de enige die er voor haar was. Ik ben echt een hele goede vriendin voor haar geweest, nu nog steeds ook al zeg ik het zelf. Toen kon ze het ook nog waarderen aangezien ik haar enige vriendin was. Maar nu is het alweer een tijdje goed met haar vriendinnen en nou zijn ze ineens heilig voor haar of zo. Heel social media staat vol gespamt over hoe geweldig ze zijn en dat die 2 meisjes haar beste vriendinnen zijn. Ineens ben ik niet meer belangrijk want ze heeft het veel te druk met hun. Toen ze nog ruzie met ze had was ik haar beste vriendin en zo, maar nou is het weer goed en nou lijkt het net alsof ik niet meer nodig ben. Vroeger ging ik altijd met haar uit maar nou gaat ze alleen nog maar met hun. En ze vroeg meestal niet eens om hulp, ik was er voor haar want dat is wat vrienden voor elkaar doen. Die meiden lieten haar kei hard vallen en nou is het ineens weer goed. Ik vind het natuurlijk fijn voor haar dat het goed is want ik zag hoe erg ze er mee zat. Maar nou heb ik hulp nodig en nou is ze er niet. Ze vraagt niet eens hoe het nou gaat, alles moet van mezelf komen. En als ik het vertel luistert ze maar half of totaal niet. Dan zit ze op haar mobieltje of ze reageert heel stug er op. Ik zie gewoon aan haar dat het haar totaal niet interesseert wat ik zeg. Eerlijk gezegd doet me dat best pijn want ik heb haar wel nodig nu.
En nou heb ik ook nog te horen gekregen dat mijn punten nogal aan de lage kant zijn terwijl ik had verwacht dat ze super hoog waren. De leraren hebben namelijk alleen mijn hoge punten opgenoemd maar blijkbaar zijn er ook veel slechte punten want ik sta er niet goed voor. Dat vind ik gewoon super frustrerend want ik dacht dat het echt goed ging. Mijn broers en zus doen 2 niveau’s hoger dan ik en dat vind ik al vervelend. En nou heb ik een opleiding gevonden die ik echt leuk vind en waarbij ik dacht dat ik uit kon blinken maar dat valt dus ook vies tegen. Eerlijk gezegd vind ik het echt gênant dat ik 2 niveau’s lager zit EN ook nog eens slechtere punten haal dan mijn broers en zus. Ze hebben alle 3 ook werk en ik niet. Ik ben echt al bij zoveel winkels langs geweest maar ik word nergens aangenomen. Ik had eerst wel werk in een supermarkt. Mijn broer en zus werkte er ook maar mijn contract werd uiteindelijk niet verlengt dus kon ik gaan. Mijn broer en zus werken er nog steeds en het frustreert me gewoon dat hun alles lukt en mij niet. En nou moet ik telkens geld vragen aan mijn ouders en dat is gewoon stom want ik ben 17 dus ik zou onderhand wel eens zelfstandig moeten worden. Mijn ouders hebben het geld eigenlijk ook hard nodig.
Dat allemaal bij elkaar zit me erg dwars. Het lijkt alsof er op dit moment niks goeds kan gaan. Meestal keek ik uit naar het weekend maar nu totaal niet meer. Ik zit alleen nog maar op mijn kamer want mijn vriendengroep is weg en mijn beste vriendin heeft het te druk met haar nieuwe beste vriendinnen. Ik heb wel andere vriendinnen maar die wonen verder weg en hebben het druk. Ik spreek af en toe met ze af als ze kunnen en dat is dan ook wel gezellig. In mijn klas zitten we ook wel in een meidengroep en ze zijn echt heel aardig. We gaan vaak samen uit en doen leuke dingen. Op school gaat het dus, afgezien van mijn punten dan, prima. Maar na school ben ik weer alleen en dat haat ik want het duurt al zo lang. Ik heb al zo’n 4 maanden ruzie met mijn vriendengroep. Ik had echt nooit verwacht dat ik überhaupt ooit ruzie met ze zou krijgen want het was echt een sterke vriendschap. Dat dacht ik dan in ieder geval.
Al moet ik wel zeggen dat mijn beste vriend mij 2 maanden geleden heeft geappt om het goed te praten. Hij heeft sorry gezegd en ik heb sorry gezegd over dingen die ik fout heb gedaan. Maar uiteindelijk heb ik gezegd dat het van mij allemaal niet meer hoeft omdat vrienden je niet zo horen te behandelen als het even slecht gaat. Dus nou spreek ik hem ook niet meer. Ik geef toe dat het nogal een domme beslissing van mij was. Iemand wilde het eindelijk met mij goed praten en ik wees het af. Op het begin van het gesprek ging het nog wel goed maar op het laatst dacht ik nog over alles na en werd ik weer helemaal boos erover. Ik wil gewoon niet dat mensen over mij heen lopen
Dat was het wel zo’n beetje. Op dit moment ben ik gewoon een beetje droevig. En dat vind ik kut want zo ben ik helemaal niet. Ik ben eigenlijk best optimistisch en vrolijk en ik lach altijd. Persoonlijk heb ik er een hekel aan als mensen alleen maar op het negatieve letten. Dat klinkt natuurlijk nogal hypocriet aangezien ik hier een heel zeik verhaal vertel haha. Sowieso weet ik dat er mensen zijn met veel grotere problemen dus misschien is dit wel een beetje egoïstisch. Ik vind het gewoon fijn om het even van me af te schrijven omdat ik het gevoel heb alsof niemand echt tijd heeft om te kunnen en willen luisteren. Ik merk vaak dat mensen vaak alleen iets willen vertellen en maar af wachten tot de ander klaar is met praten. Alsof je het wel hoort maar gewoon totaal niet luistert.
Maargoed ik stop maar even. Sorry voor het nogal loshangende verhaal en bedankt voor het lezen! 
Dat doen we ook wel af en toe en dan is het heel gezellig! 
Alleen is het moeilijk om het te regelen omdat iedereen heel ergens anders woont en zij hebben ook hun eigen vriendinnen, werk, hobby’s etc dus ze hebben het nogal druk.