Laatste afspraak psycholoog

Lifestyle
#1

Hallo allemaal.

Ik ben hier nieuw op dit forum. Ik volg het al een hele tijd maar ik heb me nooit aangemeld of geregistreerd, maar ik heb toch eigenlijk wel jullie advies nodig dus ik vroeg me af of jullie mij konden helpen?

Ik loop nu bijna een jaar bij een psycholoog ter behandeling van een angststoornis, een gegeneraliseerde angststoornis voor de mensen die het iets zegt. Dit is een angststoornis waar degene veel te veel nadenkt en zich zorgen maakt over dingen die niet kunnen gebeuren, die altijd overal alles negatief benadert. In zo’n erge mate dat je niet meer kan stoppen en dat je helemaal gek word en dat je, net zoals ik, daardoor depressief wordt en dat je het leven niet helemaal meer ziet zitten.

Nu is mijn behandeling heel goed gegaan, natuurlijk wel met ups and downs maar alles ging vooral in een stijgende lijn. Nog steeds zelfs!
Alleen nu heb ik mijn behandeling afgerond en heb ik morgen mijn laatste afspraak en daarna is alles klaar en zie ik haar nooit meer.
Ik vind dit heel fijn maar ook heel erg eng, en ookal weet ik dat ik het niet heel erg meer nodig heb, dat ik nu zelf sterk genoeg ben, ik heb het er toch heel erg moeilijk mee omdat ik het toch heel eng vind, omdat ik dan haar niet meer heb om op terug te vallen als het slechter gaat.

Nu wil ik vragen of een van jullie misschien advies heeft of eigen ervaringen kan delen over hoe jullie dit zouden ervaren of zelfs al ervaren hebben.

Maar even ter duidelijkheid: Het gaat dus echt al heel veel beter en ik ben eigenlijk al van mijn angststoornis af, dus doorgaan met de behandeling is onnodig. Ik zou het graag fijn vinden om misschien tips of verhalen over hoe jullie het hebben meegemaakt willen horen :slightly_smiling_face:

#2

Hmm,
misschien vragen of je haar telefoonnummer mag en vragen of je haar mag bellen als het echt niet meer gaat?
Waarschijnlijk heb je het nummer helemaal niet nodig, maar het idee dat je op haar kan terugvallen is dan wel erg fijn.

#3

Zelf heb ik niet zo sterk als jij denk ik, maar ben ook onder behandeling voor iets soortgelijks. Ben er alleen nog mee bezig, dus kan niet zeggen hoe het is om te stoppen.
Maar sowieso zou ik als ik jou was trots zijn dat het beter met je gaat! En lijkt me begrijpelijk dat je het eng vindt dat je nu niet meer bij haar langs kan gaan. Als ik jou was zou ik nu een soort van lijst maken van dingen die je hebt opgestoken bij haar (als je niet al zoiets hebt). Zelf werk ik uit een boek en dat vind ik heel prettig, kan je alles teruglezen waar je het over hebt gehad =) Dan kan je daar dan doorheen bladeren op het moment dat het wat minder gaat. Misschien ook een idee om positieve gedachten ofzo op te schrijven of dingen die je nu kan waar je eerder bang voor was.
Und als het wat minder gaat praten met anderen, familie, vriendinnen, vriendje, wie dan ook. Misschien doe je dat ook al wel, maar zelf merk ik dat ik sinds mijn eigen behandeling ook heb geleerd om makkelijker te praten met mensen die dicht bij me staan. Ik heb gemerkt dat ze gewoon altijd willen luisteren en ik ze niet zo snel stoor met mijn verhalen als ik zelf denk. Dus praten praten praten met anderen dan je behandelaar.
En verder denk ik dat je het gewoon heel goed gaat doen =)
Geen idee of je er iets aan hebt, maar wie weet, haha .

#4

Inderdaad vragen of je haar nummer/emailadres mag, dan heb je toch een soort zekerheid dat je haar nog kunt bereiken als je weer in een down tijd zit.

#5

Dankjullie voor de fijne reacties!
Ik heb inderdaad al een soort lijst moeten schrijven, al was het meer een eindverslag over wat ik allemaal heb geleerd en op wat voor manier ik nu anders tegen het leven aan kijk. Ook heb ik al afgesproken met mezelf dat ik een nieuw dagboek ga kopen. Ik heb er een, waar ik eigenlijk niet meer in schrijf, want die schreef ik gewoon vol met negatieve dingen. En nu wil ik een mooie nieuwe kopen als symbool voor een nieuwe (betere) fase in mijn leven. Ik denk wel dat ik daar morgen inderdaad nog eventjes met haar praat en inderdaad vraag of ik haar telefoonnummer of misschien email adress mag hebben zodat ik inderdaad gewoon weet dat ik het heb, ookal is het inderdaad waarschijnlijk niet nodig.
Het is gewoon zo’n dubbel gevoel, ik ben heel trots en blij dat morgen mijn laatste afspraak is, maar ik ben tegelijkertijd ook heel bang en heel zenuwachtig. Alsof na morgen een soort nieuw leven begint ookal klinkt dat misschien heel raar, want zo voelt het wel een beetje.