Oke ik stel mij misschien aan, ik weet dat er meiden zijn met een vriend die maanden lang weg zijn, maar daar voor heb ik mij niet ‘opgegeven’
Het zit zo. Ik had 3,5 jaar relatie. dat ging uit, na 4 maand zijn we weer samen gekomen, het is nu een maand later. Eigenlijk was het nooit echt over, toen het uit was was het nog alsof we een relatie hadden. Maargoed, toen we 9 maand hadden ging hij naar Azië op vakantie een maand. Dat was een verschrikkelijke periode. We misten elkaar vreselijk, kregen ruzies, dikke telefoonrekeningen enz, en het enorme tijdsverschil zit ook niet mee.
Hij heeft toen beloofd dat hij niet meer zonder mij zolang weg zou, de relatie is erg serieus. Onze droom is om samen daar heen te gaan, we praten er al een paar jaar over. En dat was ook ons plan, sparen om samen te gaan.
Nu net vroeg ik hem of we nog samen een weekendje weg gaan, zegt hij; je mag ook wel met mij mee op vakantie?
Waarnaar ik antwoord: Heh? ik wist niet dat je weg gaat…
Zegt hij: Ja ik ga over 3 weken een maand naar Azië .
Niet erg leuk dus om zo ineens te horen… Ik vroeg ernaar waarom hij dit niet eerder kon vertellen, zijn antwoord hierop: mijn ouders hebben gister pas geboekt… ( maar goed, hij wist het dus al langer dat het plan er was… paar weken terug zei hij dat hij niet op vakantie zou gaan )
Maarja, we zouden dus een keer samen, samen sparen om er heen te gaan, ineens gaat hij, zonder het te zeggen, een vakantie boeken en weg… Ik vind dat niet normaal als je een serieuze relatie hebt, je kunt het op zn minst toch overleggen of vertellen dat het plan er is?
Ik ben druk bezig zelfs om voor hem terug te verhuizen naar mijn oude woonplaats, ik verhuis, juist, over 3 weken terug. De dag dat hij vertrekt.
Sorry, maar ik moest echt even mijn verhaal kwijt, een duwtje in de rug ofzo… Want ik zit er best wel mee. Ik ben bang dat die ruzies weer komen. We kregen ruzie omdat we beide zo gefrustreerd waren zo lang zonder elkaar te zijn… Hoe kan ik hier nou het beste mee omgaan? ( ja ik ben hier echt niet goed in )