Ik keek een paar weken geleden op uitzendinggemist die talentenjacht van ‘Lama gezocht’ en toen uit de zes halve finalisten de drie finalisten gekozen werden, werd er lustig op de mond gezoend om elkaar te feliciteren. Toen ik dit zag, vond ik dit weliswaar opvallend, maar interessant en ergens ook wel heel lief. Het was duidelijk dat die mensen door de weken heen een band gekregen hadden met elkaar.
Vanaf dat moment speelt dit onderwerp in mijn hoofd en na wat artikels gelezen te hebben op internet kwam ik tot mijn grote verbazing erachter dat veel mensen het echt not done vinden om hun kinderen of broers/zussen op de mond te kussen.
In dit artikel zegt de schrijver een gevoel van walging te hebben ondervonden toen ze een geëmotioneerde vader zijn zoon een kus op de mond zag geven tijdens zijn diploma-uitreiking. En in dit artikel geeft de schrijver aan dat als hij erachter komt dat zijn vader hem ooit op de mond gekust heeft als kleuter, dat hij hem het liefst direct aan zou geven, want ‘als kind ben je weerloos’.
Ik ben zelf als kind altijd op de mond gekust door mijn ouders en dat is gestopt toen ik er geen behoefte meer aan had. Ik heb mijn broer echter tot mijn achttiende nog soms op de mond gezoend. Dat is voor mij heel normaal, maar kennelijk verschilt dat dus heel erg van gezin tot gezin.
Ik ben benieuwd wat jullie van dit onderwerp vinden en hoe jullie zelf zijn opgevoed wat dit betreft. (: