Ik heb wel een ideetje voor een verhaal dus zouden jullie het goed vinden als ik het hier zou posten? Het heet: Keep the faith
Tuurlijk…Ik ben benieuwd…!!
doe maar 
Oke ik zal eerst even vertellen waar het over moet gaan:
Hoofdpersoon:
-Sélo
Sélo verliest als jongetje van 12 zijn familie tijdens een inval van het leger van de koning in zijn dorpje. Hij vlucht maar al gauw merkt hij dat de koning bijna alle dorpjes heeft aangevallen, hierdoor weet hij niet waar hij naartoe moet. Hij zwerft rond door het land totdat hij iets opmerkelijks aantreft wat zijn leven zal bepalen…
De inleiding gaat slechts over het begin van het verhaal want de rest vertel ik niet om het spannend te houden.
jaaaaaaahhh,
echt precies het onderwerp wat mij intereseert.
ik durf te wedden dat je heel creatief bent,
veel beter dan al die stomme vind ie me leuk verhalen.
zker doorgaan
Haha dankje(a)
ja leuk !
Ik denk dat ik om 18:30 het eerst stukje plaats al zal het niet zo lang zijn want ik vind het begin altijd moeilijk te maken
Het was een heldere avond en de lente was net begonnen toen Sélo samen met zijn vader en moeder voor het raam zat en hij naar de prachtige Avondster keek die overheersend aan de hemel stond zij aan zij met de, bijna volle, maan. “Ik vraag me af of ik ooit zoiets moois zal zien als de steren…” zei Sélo. “Heb jij ooit iets gezien dat mooier was dan een ster, pap?” “Ja,” zei zijn vader in gedachte verzonken. “Ik dacht vroeger net als jij dat er niks mooiers bestond, zoon. Maar daar kwam verandering in toen ik die ene avond boer Kils hielp met het verzorgen van de bloesem in de boomgaard.” “Wat gebeurde er dan, pap?” “Ik ontmoette iemand met wie ik mijn leven zou delen en samen mee naar de sterren zou kijken.” “Ontmoette je mam, heb je mam ontmoet op de oude boomgaard?” “Ja Sélo daar ontmoette ik haar, daar ontmoette ik haar…” zei hij en hij keek weer terug omhoog naar de Avondster.
Graag hoor ik wat jullie ervan vinden en of er misschien iets anders aan moet zodat ik dat kan onthouden voor het volgende stukje? 
leuk
keep on going!
Leuk…
Ik zou alleen enter gebruiken…anders krijg je van die lange stukken, en dat is erg lasting om te lezen…
Buuuut keep going
Oke zal ik onthouden alleen dit stukje is misschien een beetje saai maar dat komt omdat ik geen passend begin kon verzinnen.
leuk stukje,
maar een beetje standaard.
maar echt wel heeeel mooi geschreven.
Keep going plz!!
“Het wordt ondertussen wel eens tijd voor jou om naar bed te gaan Sélo.” Zei moeder.
“Tuurlijk mam, truste en tot morgen!” zei Sélo en hij gaf zijn vader en moeder een kus en ging naar zijn slaapkamer. Daar plofte hij op zijn bed neer en viel vrijwel meteen in slaap. Die nacht droomde hij dat-ie rustig in het gras zat toen hij ineens gestommel hoorde en een licht in de verte zag dat dichterbij kwam. Hij sloot zijn ogen en toen hij ze weer opendeed merkte hij dat-ie gewoon in z’n bed lag, maar door zijn raam zag hij brandende huizen en plunderende mensen.
Hij sprong overeind en wilde zijn kamer uitrennen, maar de deur ging niet open! Hij sloeg ertegenaan en schreeuwde dat-ie bang was, maar er kwam geen antwoord. Toen hoorde Sélo een angstige maar dringende stem; “Sélo je moet hier weg!” begon een vrouw. “Ga via het raam en vlucht zo snel als je kan! En… Aaah!”
Sélo hoorde een harde gil van een vrouw en beukte de deur in. Hij zag dat het huis in brand stond maar kon de vrouw nergens bekennen. Hij sloop voorzichtig richting de deur en keek angstig om zich heen terwijl het vuur zich verspreide.
Verder! 
mooi!
Oeps die ‘mooi!’ was op een ander topic bedoelt 
Hij liep door de kamer met zijn arm beschermend tegen de rook voor zijn mond. “Sélo vlucht!” hoorde hij een stem roepen en hij draaide zich met een ruk om. Hij zag zijn moeder, vastgehouden door een grote sterke man en hij hield een mes voor haar keel.
“Mam!” riep Sélo en op het moment dat hij naar haar toe wilde gaan werd hij stevig vastgegrepen van achteren maar hij wilde niet weg bij zijn moeder. Hij probeerde naar haar toe te komen maar de greep was te sterk. “Mam, nee!” riep hij en hij zakte huilend op de grond. “Mam…” zei hij zacht huilend toen de man hem mee naar buiten nam.
Eenmaal buiten zag hij dat de man zijn vader was geweest. “Pap wat doe je we moeten mam redden.” Zei Sélo vol ongeloog. “Daar is nu geen tijd voor jongen, maak dat je weg komt ik blijf hier en zal doen wat ik kan. “Ik wil niet weg.” zei hij en omhelsde zijn vader. Hij hoorde zijn vader naar adem happen en toen hij omheeg keek zag hij dat er een pijl in hem stak. “Pap nee!” “Ga nu jongen en red jezelf.” “Maar waar moet ik heen en wat moet ik doen?” “Ga…” was het laatste wat zijn vader uitbracht voor hij dood op de grond viel.
Wooow,
zie dit maar als een upje xx
Vinden jullie het eigenlijk wel leuk aangezien ik elke keer maar 1 reactie per dag krijg ofzo? 
?