-
Jeetje, wat een heftig verhaal zeg, Ik zou iig tegen hem zeggen dat je zwanger bent. Als ik het zo hoor wilt hij het wss niet houden, en dan moet je zelf beslissen of je het wil houden ja of nee. En wat hem betreft, daar kan je vrij weinig aan veranderen, als hij zo boos tegen je doet enz. denk ik niet dat het nog goedkomt.
Wat verschrikkelijk naar wat er gebeurd is en je bent ook nog zwanger?!
Wat een nare gozer, ik begrijp heel goed dat het enorm pijn doet. Heb je mensen in je omgeving waarmee je kan afspreken/praten? Heb je al nagedacht wat er nu moet gaan gebeuren? Ik zou geen contact meer met hem opzoeken, probeer het echt te voorkomen. Het zal heel moeilijk zijn, maar hij behandelt je echt niet goed en je verdient dat niet. Hij is heel laf geweest door het zo uit te maken.
Ehm wow dat is echt een muurvaste situatie.
Misschien moet je hem appen en zeggen dat je met hem moet afspreken en dat het echt heel belangrijk is, of je belt hem. En dan moet je natuurlijk wel gewoon normaal praten en niet gaan dwingen of huilen ofzoiets. En als hij niet wil komen moet je miss maar in zien dat hij best wel een klootzak is als hij niet eens de moeite neemt …
Succes 
Ik denk dat je met hem moet gaan praten over het zwanger zijnde, en als hij niet wil zou ik gewoon naar hem toe gaan, je zei al dat het 13 km fietsen is maar dit is best wel belangerijk. ik weet niet hoe oud je bent maar volgensmij niet oud genoeg om een kind op te voeden en aangezien je thuissituatie lijkt me het ook geen goed idee maar dat is helemaal je eigen keuze. zoals hierboven ookal is gezegd denk ik ook niet dat hij het kind wil houden. en je moet ook geen ruzie gaan maken want dat lost helemaal niks op.
verder heel veel succes meid !!
en hoe erge zak het ook is, en hoe moeilijk het ook is, wel hem vertellen dat je zwanger bent, want het is tenslotte ook zijn kind. hoe vervelend het ook is.
-
het is en blijft van jou dus ookal wilt hij dat je het weg haalt het is jouw beslissing, maar denk wel na over jouw toekomst en de toekomst van het kind als je het houdt…
en ik snap hem dus echt niet ik kan hem maar in 1 woord omschrijven en dat is: klootzak
ik ben zelf tegen abortus, maar op zo jonge leeftijd, zonder vriend, en je niet fijne thuissituatie denk ik dat het beter is om het toch wel te doen…
Het is heel raar maar misschien wilt hij je niet mee nemen in de problemen die hij heeft of hij heeft je gebruikt voor alleen de seks.
Haal het kind weg alsjeblieft later komt er een man waar je echt een kind mee wilt.
Persoonlijk vind ik het over komen alsof je je te makkelijk aan hem hebt gegeven zegmaar. Niet lullig bedoelt want liefde maakt blind maar van wat ik hier uit opmaak ging jij altijd naar hem toe, hadden jullie al redelijk snel seks en tja dan is de spanning al snel weg.
Hij is wel een lul en dat je nu zwanger bent is heel lullig maar ik snap zijn boze reactie ook wel want ja horen dat je ex zwanger van je is is nou niet echt het nieuws dat je wil horen ook al kan jij er niks aan doen.
Sterkte!
-
Hij reageert waarschijnlijk zo boos omdat hij heel erg geschrokken is van het nieuws. [hier ga ik dan van uit als ik het zo lees] Maar dit is absoluut geen excuus om je zo te behandelen. Als hij is bekomen van de schrik is het het beste om alsnog met hem in gesprek te gaan.
En neem ook iemand in vertrouwen (bijv. je moeder of een vriendin) waarmee je hierover kan praten. Laat je niet door hem onder druk zetten om de baby weg laten halen en hier later spijt van krijgen. Maar als jij zélf zeker weet dat je een abortus wil laten doen, dan is het helemaal prima. Dit kan alleen jíj beslissen, dat kan en mag (vind ik) hij niet voor jou beslissen. Misschien kan je ook even een afspraak maken bij de dokter? Anyway, ik weet verder ook niet zo goed wat ik je voor tips kan geven, het lijkt me een hele nare situatie. Ik wens je iig veel sterkte ermee!
-
-
Je moet echt goed nadenken over het kindje. Want er komt zo ontzettend veel bij kijken. Een kindje heeft veel aandacht nodig en kost heel veel geld en tijd. En omdat jij nog maar 17 bent kun jij dit zelf niet ‘waar maken’ dan zou je iemand anders deels moeten raadplegen, wie zou dit dan zijn? En wil je wel dat je kindje zonder vader opgroeit?
Het lijkt mij het beste om het kindje weg te laten halen, je bent zelf nog maar kind. Een kindje verandert alles in je leven en is niet alleen maar rozengeur en maneschijn, je moet de voor en tegens goed tegen over elkaar zetten, en ik zou toch je ouders er over inlichten, als jij het kindje houd moeten zij jou misschien wel ondersteunen in welk opzicht dan ook. Succes, wat betreft die jongen, niet mee zitten hij is je aandacht en liefde niet waard.
In Nederland is er een wettelijke bedenktijd voor abortus van 5 dagen en die gaat in op het moment dat je een verwijzing van de huisarts hebt gekregen. Dus als je morgen gaat, hoef je nog niet gelijk te beslissen. Maar als ik kijk naar mijn eigen ervaring, dan wil je ik wel waarschuwen dat het emotioneel echt zwaar kan zijn maar dat zal een kind opvoeden op je 17e ook zijn. En ik heb ook geen goede thuissituatie dus mijn moeder weet het na ruim een half jaar nog niet, maar het was soms wel moeilijk om het geheim te houden.
wat verschrikkelijk voor je, heftig hoor… sterkte ermee
Oke, ik las het bovenste gedeelte van je verhaal en dacht: 'ja meid, dat is absoluut een rotgevoel, maar hij is het niet waard. zulke jongens moeten ze een touwtje om hun ballen binden en dan achter een auto vastknopen. Maar daar kom je wel weer overheen. Geef het tijd. Toen las ik je laatste gedeelte en dat veranderd eigenlijk de hele zaak.
In theorie(de verschijnselen, de zwangerschapstest) ben je zwanger van hem. En hij wil niks meer met je te maken hebben. Als allereerste, moet je erachter zien te komen of je ECHT zwanger bent. Dus je moet naar de huisarts voor een een betere test etc. Daarna meot jij bedenken of jij het wilt houden. Kun je het kind betalen? Weet je hoeveel tijd en energie het je gaat kosten om een kind in je eentje op te voeden. Je zegt dat je geen goede band hebt met je moeder. Zou je vader je helpen in deze situatie, zou hij op je kindje passen als jij iets belangrijks hebt op school ofzo, kun je op iemand terug vallen? Geld voor een opvang of oppas? Wat als het kindje iets nodig heeft en jij dat niet kunt betalen op dat moment. Mag je wel bij je vader blijven wonen etc.
Als je helder hebt, wat je wilt met je zwangerschap, kun je je afvragen of je de vader in wilt lichten. Hij is bij je weggegaan en ik weet zeker dat hij nooit meer terug zal komen omdat ie zo gek is op je. Als jij hem vertelt dat hij vader wordt en voor zijn kindje moet zorgen denk ik dat je je heel wat op de hals haalt. Je kunt hem namelijk niets verplichten. Er veranderd van alles in jouw leven, maar niet in dat van hem. Hij heeft geen verantwoordelijkheden als hij het kind niet erkent, dus punt is dan of je hem wel moet inlichten dat ie vader wordt. Natuurlijk moet hij weten dat er ergens een kind van hem rondloopt, maar de vraag is of je dat niet na de eventuele geboorte moet vertellen, zodat hij het kindje in ieder geval even kan zien. Zodat hij weet dat t echt zo is. Op die manier heeft hij helemaal niets te zeggen over jou en je zwangerschap(denk aan bedreigingen als je het kind houdt, etc.)
Het is voor een jonge jongen best wel nadelig voor verdere relaties van hem, als ie een kind op de wereld heeft rondlopen en hij de verantwoordleijkheid er niet voor neemt(denk jezelf in: je bent verliefd op n jongen die n kind heeft met een ander maar hij wil totaal geen contact en neemt geen verantwoordelijkheid etc,. dan denk jij ook van nou dat is geen zuivere koffie, als hij hier geen verantwoordelijkheid voor neemt…) dat zal veel meiden afshcrikken en dat weet hij ook. Hij kan je op dat moment dus bedreigen en verplichten dat je het kind weg laat halen etc. dat moet je niet willen.
Ga erst zorgen voor zekerheid. Mocht je echt zwanger zijn, neem dan een besluit(niet per direct, denk er goed over na, vraag ook hulp van je vader., licht je ouders absoluut in, want alleen kun je het niet)
en bedenk je dan of je het de vader wilt vertellen.
sterkte
Wow meid wat heftig, heb het hele verhaal gelezen en moet gewoon wel reageren… Wat een zak dat hij je zo laat zitten. Maar het belangrijkste is: ga naar je huisarts om ZEKER te weten dat je zwanger bent. Pas als je het zeker weet kun je een beslissing maken en doe wat voor jou goed voelt! Ik snap alle opmerkingen van heb je wel tijd en geld enzo maar ik denk dat al die gedachtes veranderen op het moment dat je zwanger bent. Een abortus is een hele zware en emotionele ingreep, die je niet ‘effe’ neemt. Ik hoop dat je een fijne huisarts hebt, bepreek dit ook met hem/haar.
Heel veel sterkte meid