Is hij (te) claimerig?

Sinds een aantal maanden heb ik een enorm lieve vriend en we zijn ook helemaal gek op elkaar. We zien samen echt onze toekomst en praten daar ook regelmatig over.
Nu is het zo dat ik voor ik hem kende best wel veel alleen was, had nauwelijks vrienden om mij hen en was dus vaak weekenden (avonden dan) thuis bij mijn ouders.
Nu ben ik doordeweeks twee avonden met hem (een keer op mijn kamer, een keer bij hem) en in het weekend meestal zaterdagmiddag/avond tm maandagochtend, waardoor ik mijn ouders in het weekend nauwelijks zie (ik werk vrijdagavond en zaterdagochtend en soms middag).

Ook is zijn familie heel erg belangrijk en vindt hij het heel belangrijk dat ik mee ga naar alle verjaardagen etc, terwijl in mijn familie dat helemaal niet zo’n ding is (ik zeg zelf mijn werk niet af voor familieverjaardagen, maar hij verwacht nu wel dat ik vrij neem voor zijn familie ‘‘want hij zou dat ook voor mijn familie doen’’, terwijl ik dat helemaal niet van hem vraag ofzo.)

Nou heb ik aangegeven wat vaker thuis te willen zijn, omdat ik op kamers woon en ik in het weekend nu vaak bij hem was, maar hij zegt t niet leuk te vinden om me nóg minder te zien (we zien elkaar 3-4 avonden+nachten per week, ik vind dat redelijk veel?) en dat hij t vindt lijken alsof ik niet volledig voor hem ga.

Maar nu is het zo dat ik een hele goede band heb met mijn moeder en zusje, zij zijn echt goede vriendinnen voor mij, maar als ik dan zeg dat ik zaterdagavond wat met mn zusje ga doen is t meteen van hoezo dan. Terwijl als ik zou zeggen dat ik zaterdagavond iets met n vriendin ga doen is dat allemaal prima (dat heb ik m gevraagd, en toen ook uitgelegd dat mijn zusje voor mij ook een vriendin is, maar dat ziet hij niet zo en begrijpt hij ook niet echt.)

Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet.
Ik zelf zou namelijk ook tevreden zijn om hem 1-2 keer per week te zien, zodat ik ook tijd heb voor familie en studie (wat ik nu veel minder doe dan eerst), dan élke week standaard 3-4 keer en ook op ‘‘vaste’’ dagen waarvan hij ook vindt dat we die ‘afspraak’ hebben en ik dan niks anders meer mag plannen. Ik ben zelf heel erg van het elkaar vrij laten in een relatie en ook eigen dingen behouden en merk dat ik er best wel gefrustreerd van raak als ik merk dat hij me niet helemaal vrij laat in mijn keuzes.
Ik heb hier al met hem over geprobeerd te praten maar hij zegt me vrij te laten en dat ik mag doen wat ik wel enzo maar vervolgens wel commentaar als ik op onze vaste dag wat anders plan, dus helemaal vrij voelt het dan niet. En dan zegt hij meteen van hoezo wil je me niet zien, terwijl ik dat ook helemaal niet zo bedoel dan.

Sorry voor mijn lange verhaal. Heeft iemand dezelfde soort ervaring? En hoe heb je dat opgelost?

Ohja, ik ben 21 jaar en hij 24 jaar.

Uhm,jij mag doen wat je wil en moet helemaal niks. Als jij tijd wil vrijmaken voor je moeder en zusje doe je dat. Als jij meer tijd wil besteden aan je studie en familie doe je dat. Als jij je werk niet wil afzeggen voor familieverjaardagen dan doe je dat. Meid,wat dacht je dan? Je vriend bepaalt helemaal niks voor jou. Ik snap dat hij je vriend is en dat hij je graag voor jezelf wil hebben,maar hij moet begrijpen dat dat gewoon niet kan. Jij hebt namelijk ook nog lieve familie en een belangrijke studie! Je moet hem gewoon duidelijk maken dat je heus wel van hem houdt,maar ook je vrije tijd wil hebben en dat hij niet al je tijd kan opofferen. 1-2 dagen in de week is meeer dan genoeg! Bedenk even wat goed is voor jou. Ik hoop dat jullie er samen uitkomen! Als hij van je houdt doet hij dit heus wel voor jou,ook al is dat jou een paar dagen minder in een week zien.

Ik denk dat hij het ‘gewoon’ is geworden dat je zoveel bij hem bent. Ik vind het niet perse claimerig, het kan ook gewoon zijn dat hij in paniek raakt omdat je opeens hem niet zoveel gaat zien als ervoor.

Als hij het begrijpt en zich erbij neerlegt, is het ok. Als hij dat niet doet, kan het erg claimerig zijn.

Veranderingen in afspraken zijn altijd wennen. Ik kan me voorstellen dat als hij én zn familie/vrienden gewoon voldoende ziet in zijn ogen, hij het erg jammer vindt dat jij hem minder wil zien om met familie af te spreken. Blijkbaar is dat extra weekend met anderen voor hem geen noodzaak en voor jou eigenlijk wel en verandert er daarmee iets wat niet helemaal in zijn straatje past.
Teleurgesteld mag hij zijn, maar ik vind wel dat hij je daarin moet vrijlaten. Als jij je familie wil zien, dan moet dat kunnen. Elkaar 1-2x in de week zien is ook helemaal niet raar op jullie leeftijd en met jullie huidige levensfase.

Ik zou het wel gewoon doen zoals jij zou willen en hem zeggen dat het even niet anders is. Als hij het belangrijk vindt dat jij zijn familie zo veel ziet en een familiemens is lijkt het me ook niet meer dan logisch dat hij begrijpt dat jij ook familie hebt die je graag ziet. Beetje eenrichtingsverkeer anders.

Ik herken je verhaal wel ontzettend erg, alleen had ik dan de rol van je vriend ingenomen. Het voelde voor mij ‘normaal’ en het was vanzelfsprekend dat we elkaar op de vaste dagen zagen, ook al hadden we het druk of kwam het niet zo goed uit. Natuurlijk was dit niet erg realistisch, dus kwam mijn vriend er ook als eerste mee dat hij wat meer thuis wilde zijn. Voor mij voelde dit eerst ontzettend erg als een afwijzing en kostte het me wel wat moeite om er mee om te gaan. Als je naar je vriend toe genoeg benadrukt dat je van hem houdt, dat je niet minder om hem geeft en dat je je familie ook wilt zien, denk ik dat hij er snel aan went!

Het is meestal toch een kwestie van een gewoonte aanpassen :slightly_smiling_face: