Introvert in een winkel

Lifestyle
#1

Ik zit een beetje met een probleem. Ik ben erg introvert en heb een hekel aan plekken met veel mensen. Van mijn ouders moet ik een baantje zoeken in een winkel, maar ik weet nu al dat ik daar heel erg ongemakkelijk ga zijn en in paniek raak wanneer iemand mij aanspreekt daar. Ik wil écht niet in een winkel werken en zou veel liever een andere bijbaan nemen. Ik wil later ook het liefst in een lab werken, dus het is niet alsof ik werkervaring ofzo ga missen. Maar mijn ouders willen mij in een winkel hebben, omdat ze willen dat ik socialer word en meer met mensen leer om te gaan, maar daar heb ik helemaal geen behoefte aan.

Heeft iemand tips hiervoor? Ze lijken me echt niet te snappen, aangezien zij beide heel makkelijk met mensen omgaan.

#2

Werkervaring heeft niet alleen te maken met het soort werk :slightly_smiling_face: Ook als je later in een lab wil werken, zul je niet alleen werken en dus met collega’s moet (samen)werken. Naast dat het ook gewoon goed is voor je eigen ontwikkeling. Werkervaring opdoen is dus niet zo zwart wit als je denkt. Ik zou het advies van je ouders ten harte nemen en een beetje moeite proberen te doen. Er zijn zat mogelijkheden waarin het sociale enigszins beperkt word. Stel een krantenwijk voor oid.

#3

Wat ik heb geleerd in mijn studie, is dat je van je angsten vermijden niks leert. Het zal dus alleen maar erger worden.

Ik snap je echter wel, het moet echt verschrikkelijk zijn voor je. Maar je moet maar zo denken; als je dit baantje neemt, misschien neemt je sociale angst (als ik het zo mag noemen) wel af en dat is alleen maar beter voor jezelf en voor later.

#4

Ik snap dat het praktisch is om te leren, maar ik wil écht niet. Ik raak in paniek wanneer iemand dan iets aan mij vraagt wat ik niet weet, of wanneer ik bekenden tegenkom. Ik kan toch ook gewoon een bijbaantje in een magazijn ofzo nemen?

#5

Als je je besluit al hebt genomen, waarom vraag je hier dan om advies? Niet
lullig bedoelt hoor, maar je gaat niks aan ons advies hebben als je deze mindset hebt :slightly_smiling_face:

#6

Als je in paniek raakt als iemand je aanspreekt, dan ben je niet (alleen) introvert maar dan heb je sociale angst… en dat moet je echt aan pakken. En ik geef je ouders wel gelijk. Sociale vaardigheid is zo ontzettend belangrijk, je komt nergens zonder. Je denkt nu dat je daar geen behoefte aan hebt, maar later zul je blij zijn als je zonder problemen ergens kan solliciteren of stage kan lopen, of nieuwe contacten kan leggen op je studie etc. Je gaat er zo spijt van krijgen als je dat niet doet!

#7

Heb hetzelfde gehad. Is vrijwilligerswerk een idee? Ik heb heel veel social ervaring opgedaan bij een dagbesteding voor ouderen. Een baantje in een winkel, kan gewoon heel lastig zijn om mee te beginnen.

#8

Plus een baantje in een winkel, die wereld kan best hard zijn voor een introvert. Begin ergens waar jij je fijn voelt en waar je collega’s jou echt kunnen helpen.

#9

Met het gegeven dat je zelf zegt in paniek te raken als je iets gevraagd wordt (wat je niet weet), zou ik eerder een psycholoog zoeken dan een bijbaantje. Dit gaat je écht alleen maar belemmeren in je leven.

En ja, aan jezelf werken is dóód eng. Maar hoe ga je reageren als je in het lab iets gevraagd wordt, wat je niet weet? Hoe ga je je stages lopen? Je studie volbrengen? Hoe ga je ermee om als jíj iets aan iemand moet vragen?

Ga met iemand praten en zorg ervoor dat je fatsoenlijk gaat leren communiceren. Kan je later altijd de keuze nog maken dat niet te wíllen. Maar dan is het wel een keuze en zorg je ervoor dat het je niet allemaal overkomt.

#10

^^Eens!

En dit!
Haar naam past er wel bij
Sorry als dit heel gemeen over komt

#11

Dit had ik ook, maar als je werkgever dit weet, zullen ze je zeker en vast niet zomaar in een drukke winkel alleen laten zodat je in een hoekje zit te huilen.

Als je werkgever eraan denkt, zullen ze je niet meteen aan de kassa zetten (als je dat al mag doen) en zullen ze je kleine klusjes doen.

Je leert ervan waar alles staat en je collega’s vangen je wel op als je iets niet weet. Je zal ook veel naar je collega kijken als een klant vraagt waar de pindakaas staat ZONDER stukjes etc etc…
Je bouwt het op.

#12

!!
Ik heb sociale fobie en autisme, ik raak al gestresst als ik al denk aan achter de kassa staan etc

#13

^ Soms helpt het ook gewoon iets te leren. Psycholoog is prima maar daar gaat het om praten. Sociale vaardigheden zijn juist iets, hoe eng je ze ook vind, die je het beste in de praktijk kunt leren. En hou voor jezelf bijv. een schema bij wat goed ging en wat niet. Een stage is daarvoor perfect, dan kan je in rustige stappen aan jezelf werken.

Een baantje in een winkel, zij kijken ook vooral naar of jij goed bent voor hun winst… niet altijd handig. Ik zou echt zeggen vrijwilligerswerk ergens bij een sociale instelling. Verdien je geen geld mee, maar je leert er dan wel zoveel van.

Plus ik snap hoe het is om al in paniek te raken als iemand je iets vraagt maar vaak is het iets waar je best heel snel in kan groeien, laat je niet wijs maken dat er iets mis is met je of dat het echt heel anders is, dat klopt niet!

#14

^Niet altijd alleen praten. Ik ga vanuit de instelling sociale vaardigheden leren door een bepaald traject te volgen waar ze me meteen kunnen ondersteunen in de sociale omgang en kunnen ze vertellen waar het misgaat etc etc. Als de angst je in de weg staat om een baantje te nemen, vind ik het een goede reden om hulp te zoeken.

#15

Bij mij hielp dat juist niet. Heb een tijdje cognitieve gedragstherapie gehad maar dat deed echt niks. Het leren, in een omgeving waar ik daar de ruimte voor kreeg (stage tijdens sociaal werk studie) en steun van anderen, dat zorgde er echt voor dat ik het leerde en daarna werd het ook makkelijker op andere momenten.

#16

Heb jij voor de rest wel gelezen wat ik geschreven heb? Ik heb combinatietherapie. Anders dan het reguliere cognitieve gedragstherapie. Misschien helpt dat haar ook.

Ik heb zelf ook geprobeerd om over mijn angsten heen te komen: niet gelukt.

#17

Dat betekent toch niet dat het voor haar niet kan helpen?

#18

-Schoonmaker bij grote bedrijven
-All you can eat restaurants (dan hoef je geen bestellingen op te nemen alleen borden op tafel zetten en afruimen.
-Afwasser in een restaurant. Dan was je gewoon af met oortjes in.
-Bediening wok of wereldrestaurant. Mensen pakken zelf hun eten. Je hoeft alleen tafels af te ruimen en op te dienen.
-Vakkenvuller bij action. Is gewoon vullen en als iemand vraagt heb je … dan wijs je gewoon ergens heen :joy: dat doen ze bij mij ook.
-Post bezorgen.
Enkele ideetjes

#19

Ik ben ook introvert en heb jaren in een drukke winkel gewerkt. Ging prima.
Denk niet dat het alleen met je introversie te maken heeft maar dat er ook andere dingen bij je spelen.
Aan het einde van de werkdag was ik mentaal doodmoe van alle indrukken maar ik haalde er ook energie uit omdat je ook klanten hebt die wekelijks terug komen en je die dus echt leert kennen. Ik sluit me ook aan bij Atosenzosja.

Misschien is het inderdaad makkelijk om simpeler te beginnen. Op een kinderboerderij of eten rondbrengen bij ouderen.

#20

Nee niet gelezen. Mijn bericht is voor de sociallyawkwardandproudofit. Verder wil ik niet suggereren dat wat ik zeg juist is voor haar of iemand anders, maar wil het alleen meegeven.

Alles wat ik zeg is dat soms er niet echt iets aan de hand is wat dieper ligt maar dat het gewoon iets is wat je moet leren en tijd in moet stoppen omdat je daar eerder niet tegen aan bent gelopen op die manier, dan zijn er ook nog andere opties die je eerst kan proberen. In een rustige omgeving beginnen en het daar leren kan al super veel doen voor als je later ergens komt waar je minder comfortabel bent.

In veel andere gevallen zal een psycholoog wel werken en nodig zijn. Maar het is wel iets wat je kan overwegen.