Hallo!
Sorry voor het lange verhaal maar ik krijg het echt niet ingekort.
Ik ben op dit moment bezig met een jongen. Nouja bezig, je kunt het meer afspreken met een beetje meer noemen.
Als ik bij hem ben voel ik me op mijn gemak en kan ik mezelf zijn. Ook lijkt het alsof ik hem al jaren ken. We hebben al een paar keer gezoend en ook wat meer, maar ik heb er geen spijt van, ondanks de situatie die ik jullie nu ga uitleggen.
Hij is net 3 maanden single. Hij heeft het uitgemaakt met z’n vriendin omdat hij al plus minus 5 jaar in totaal een relatie heeft gehad en nog van het vrijgezelle leven wil genieten nu het nog kan. Ook waren er al wat irritaties tussen hem en zijn ex dus hij was toch van plan om er al mee op te houden, maar dan liever op de ‘we blijven vrienden manier’ dan op de ‘we gaan uit elkaar met ruzie’ manier.
Nu ben ik dus best wel verliefd op hem, en hij heeft gezegd dat hij mij ook meer dan leuk vind. Toch wil hij de komende tijd vrijgezel blijven, en dat begrijp ik ook (hij heeft het niet voor niets uitgemaakt right?).
Toch weet ik niet wat ik hier mee moet. Ik ben verliefd op hem en wil een relatie met hem. Hij ziet mij ook zitten maar wil single blijven. Wel wil hij gewoon een leuke vriendschappelijke relatie met mij houden en mij regelmatig zien.
Ik moet wel zeggen dat hij heel eerlijk is, hij wil mij niet aan het lijntje houden en niet kwetsen en daarom heeft hij meerdere malen duidelijk gemaakt dat ie echt niet op zoek is naar een relatie.
Het punt is alleen dat ik niet weet of ik dit kan, aangezien ik hem dus meer dan leuk vind.
Het is gewoon zo lastig om hieruit op te maken wat er nu gaat komen. Hij heeft namelijk nog een heel goed contact met zijn ex. Ze hebben nog wat foto’s met elkaar op hyves staan, op msn word hij aangesproken door haar als ‘schatje’ en in zijn telefoon staat dat er ook ipv haar naam (nee ik controleer hem niet, dat zag ik toevallig).
Wat moet ik hiervan denken? Opzich doet hij me niks verkeerd want 1. We hebben niks 2. Hij is vrijgezel dus mag ik feite doen wat hij wil.
Toch merk ik wel een beetje dat ik niet zomaar een scharrel ben. Hij zoekt me regelmatig op, zet altijd de eerste stap om weer eens wat te gaan doen, toont oprecht interesse in alles wat met mij te maken heeft, etc.
Wat vinden jullie, moet ik gewoon met hem blijven afspreken en afwachten wat er gaat gebeuren of denken jullie dat ie op een of andere manier toch een beetje met mij speelt?