In de war

Liefde & Boys
#1

Lieve meiden, lang verhaal, sorry. Ik moest het even van me af schrijven.
Voor wie het leest/antwoord; bedankt. :slightly_smiling_face:

Twee jaar geleden leerde ik een jongen kennen, die binnen een paar weken mijn vriendje was. We hebben een toptijd samen gehad, maar na een jaar maakte hij het vrij plotseling, op een heel harde manier uit. Ik ben er tot aan ongeveer december afgelopen jaar helemaal kapot van geweest. Dat is langer dan de relatie zelf. Ik hield veel te veel van iemand die dat, achteraf gezien, eigenlijk helemaal niet verdiende.

Weinig mensen weten dat ik me er zo ongelofelijk rot over heb gevoeld. Ik haat het als mensen zielig gaan lopen doen, en dat doe ik dus ook niet. Ik hou het in me, naar de buitenwereld toe was en ben ik altijd ontzettend vrolijk. Maar afgelopen jaar ging het eigenlijk helemaal niet goed met me. Ik ken ook niemand die me écht goed begrijpt als ik erover praat. Je snapt het alleen als je het zelf ook hebt meegemaakt, een echt gebroken hart.

In ieder geval. Nu heb ik een week of drie geleden met een jongen gezoend, die ik al een tijdje kende van naam, en we zeiden elkaar gedag, maar meer niet. We zoenden gewoon opeens en ik dacht dat het behoorlijk random was. Fine with me, ik heb daar verder geen problemen mee en was er ook van overtuigd dat hij het ook zo zag: een dronken zoen, that’s it. Maar nadat we wat nuchterder waren begonnen we een beetje te praten en het klikte erg goed, meteen. Hij is een verre ex van mijn beste vriendin, dus eigenlijk kon het niet. Maar zij vind het allemaal best. Sindsdien hebben we een paar keer afgesproken, wat heel leuk en gezellig was. Ik weet dat hij zich ook zo voelt. Het is heel positief allemaal. Iedereen vind ons supergoed bij elkaar passen, en ik weet dat we samen heel gelukkig kunnen worden. (haha afgezaagd ja)

Deze nieuwe jongen is echt alles wat ik zoek in een jongen: hij is lief, vrolijk, zorgzaam, intelligent, grappig en trouw. Maar. Hij is vier jaar ouder en zit in zijn laatste studiejaar (ik ben pas 17, zit in 6vwo). Hij heeft ontzettend leuke ouders, een leuk eigen huisje, veel hele goede vrienden, echt een goed leven. En ik wéét dat hij het echt met me meent en dat hij nooit iets zou doen om mij pijn te doen. Maar ik heb nu al het gevoel dat ik hem in de weg sta bij zijn geluk.

Ik heb gewoon zo’n enorme opdonder gehad een jaar geleden, dat ik alles wil, behalve dát (zo hard gedumpt worden, depressie, etc), nooit meer. Echt alles, maar dat niet meer. En hoewel ik weet dat hij zoiets nooit zou doen, heb ik heel veel moeite opeens met me binden aan hem. Klinkt weer afgezaagd, ik weet het. Als ik het hem vertel, gaat hij alles opgeven om mij gelukkig te laten zijn, maar daar wordt ik juist niet gelukkig van :wink: Ik wil dat hij doorgaat met z’n leven en dat ik hem nergens bij in de weg sta. Maar ondertussen vind ik dat een vriendje wel moet weten wat er in je omgaat. Of bijna-vriendje dan.

Ik weet niet zo goed wat ik wilde bereiken met dit verhaal. Gewoon alles op een rijtje zetten voor mezelf. Aan de ene kant heb ik de kans overal weer helemaal bovenop te komen omdat er zo’n geweldige jongen voor me staat. Aan de andere kant ben ik a. ontzettend bang dat ik weer gekwetst ga worden, en b. bang dat ik hem ongelukkig ga maken.

Zal ik hem vertellen hoe ik me voel? Ik weet zeker dat hij er heel veel voor gaat opgeven, en dat wil ik niet. Shit. Sorry voor het lange verhaal, sorry voor een zeur-verhaal. Ik doe dit eens maar nooit weer :wink:

#2

even lezen.

#3

Ik zou gewoon vertellen hoe je je voelt, tegen je vriendje moet je wel eerlijk kunnen zijn. Daarna zul je vanzelf wel zien hoe het gaat. Als het goed voelt bij hem zou ik gewoon met hem doorgaan hoor, word je vast een stuk gelukkiger van. Proberen niet meer aan het verleden te denken maar aan nu: hoe perfect hij is en hoe gezellig jullie het hebben :slightly_smiling_face:

#4

Ik zou zelf nog een tijdje blijven daten met hem tot je er zeker van bent dat je hem kunt vertrouwen en echt geloof in een relatie met hem. Ik zou hem zeker over je gevoelens vertellen, want je moet natuurlijk wel met elkaar kunnen praten over alles. Als hij bereid is je er mee te helpen en geduld met je heeft zou ik er voor gaan! :slightly_smiling_face:

#5

Als ik jou was zou ik hem zeker wel vertellen hoe je je voelt (openheid en eerlijkheid is erg belangrijk in een relatie) En vertel daar tegelijkertijd bij dat je niet wilt dat hij iets voor jou gaat opgeven maar vertel hem wel duidelijk hoe je zijn rol wel ziet zodat hij wel weet wat hij er mee aan moet.

#6

Ik zou als ik jou was gewoon precies hetzelfde tegen hem vertellen als wat je tegen ons hebt verteld; alleen dan wat beknopter haha. Dat je een gebroken hart hebt gehad en dat je nu een beetje bindingsangst hebt. Dan wil hij het vast wel rustiger aan doen met je.

#7

Lieve meid, wie niet waagt lief te hebben zal ook nooit weten wat iemand liefhebben en tenslotte gekwetst worden door haar geliefde is. In alle sprookjes en filmpjes en dergelijke dingen eindigt alles zo perfect. Maar dagelijks zijn er honderden misschien wel duizenden of meerdere mensen die gekwetst worden.
Kijk niet naar het verleden en als je het doet, doe het dan in een positieve zin. Geluk is overal te vinden.
Jij houdt die nieuwe jongen niet tegen, zijn hart wilt jou (zo te zien) En hij heeft het voor je over. Natuurlijk is het van belang dat je hem laat weten dat je je zo voelt. Dat je al eens gekwetst bent en het niet nog eens wilt. Zeg hem dat als er ooit iets zal zijn hij het oprecht en eerlijk tegen je moet zeggen en niet verborgen moet houden.

Hoop dat het je lukt :slightly_smiling_face:

#8

Absoluut vertellen, en vertel ook dat het jou echt niet helpt als hij dingen gaat opgeven enzo, zorg dat dat goed duidelijk is, anders gaat hij mss dingen doen waarvan jullie allebei niet echt gelukkig worden.

“Maar ik heb nu al het gevoel dat ik hem in de weg sta bij zijn geluk”
Hoe kom je daarbij? Waarom denk je dat? Misschien ben jij juist wel de perfecte aanvulling waardoor hij nog gelukkiger wordt!

Wees ook niet TE bang om weer gekwetst te worden, probeer die slechte ervaring van toen toch een beetje los te laten, en geef jezelf dan ook de kans om weer gelukkig te worden met iemand!

#9

Aah, wat lief allemaal, zo snel al die uitgebreide reacties :slightly_smiling_face: Thanks, dat helpt echt meteen al! Voel me meteen een stuk beter :slightly_smiling_face:

Nou ja, dat is dus ook een beetje een overblijfsel van mijn vorige vriendje. Die zei ook letterlijk dat hij ‘alleen nog maar wilde blowen en lol hebben, en mij daar niet bij kon gebruiken’. Maar goed, je hebt ook gelijk, dat is voorbij. :slightly_smiling_face:

Bedankt voor alle lieve reacties in ieder geval! Vanavond gewoon maar heel veel lol maken (dat helpt uiteindelijk ook haha) en dan ga ik binnenkort met hem praten.

#10

Laat het hem anders lezen als het hem niet wordt (:
Als je hem dit zo oprecht verteld, en hij is echt zo lief als jij beschrijft, zal hij het zeker goed opvatten en je helpen! (:

#11

Als je niet probeerd zal je het ook nooit kunnen, en 4 jaar verschil is nie veel dat scheel ik ook met mijn vriend! dus … ik snap dat het moeilijk voor je is maar miss kan je met hem daarover praten en als hij jou leuk vind heeft ie daar ook het volle begrip voor! Succes