Hallo dames.
Ik ben nog niet eens begonnen met typen en moet nu al huilen. Hopelijk willen jullie dit (waarschijnlijk lange) verhaal lezen en me advies geven, want ik weet even niet meer wat ik moet doen.
Goed, na de basisschool ben ik naar het VWO gegaan. Het eerste half jaar ging het enorm goed en kon ik makkelijk meekomen, maar daarna ging het bergafwaarts. Mijn vader deed 14 zelfmoordpogingen, mijn ouders gingen scheiden en in die tijd kreeg ik ook pfeiffer en nierstenen… Nadat dit alles achter de rug was en ik terug op school wilde komen, ben ik gigantisch gepest. Ik was namelijk de persoon die er nooit was, dus waarom zou ik nu wel komen? In deze tijd heb ik daardoor ook faalangst ontwikkeld. Presentaties durfde ik niet te geven en zelfs voor iets heel simpels als Engelse les werd ik doodsbang.
Ik heb mijn VWO niet afgemaakt en ben hierdoor terug geplaatst naar VMBO 2. Helaas hielden de pesterijen niet op en uiteindelijk ben ik helemaal niet meer naar school gegaan.
Na een jaar besloot ik dat het toch tijd was om iets te gaan doen en heb ik verschillende opleidingen geprobeerd. Helpende zorg en welzijn, maar ook ondernemer detailhandel.
Ik werd makkelijk aangenomen op MBO niveau 4 omdat ze zagen dat ik het aan kon… Dat kon ik ook, maar door de faalangst werd ik zo geremd dat ik ook hier al mijn geprobeerde opleidingen verkloot heb.
Tussendoor heb ik een paar jaar gewerkt en besloot twee jaar geleden dat het toch tijd was om eindelijk een papiertje te halen. Ik ben begonnen met toelatingstoetsen voor het HBO (21+) maar was helaas net te laat om het dat jaar ook nog daadwerkelijk te kunnen doen. Mijn capaciteitentest was twee jaar geldig, dus besloot ik nog een jaar te werken en dan het jaar daarna te beginnen.
Op dat moment werd ik aangenomen bij La Place en werd mij vrijwel direct een opleiding aangeboden. Het eerste startmoment van de opleiding ging niet door, aangezien we failliet gingen en naar een andere locatie werden overgeplaatst. Daar werd mij opnieuw mijn opleiding beloofd.
Twee weken voordat ik met mijn opleiding zou beginnen, kreeg ik ruzie met de manager en heeft zij mijn opleiding stop gezet, terwijl dat zelf haar laatste week was dat zij daar werkte en vervangen zou worden door een andere manager. (Die mij deze opleiding wel gegund had, zoals hij later vertelde, maar kon er op dat moment niets aan doen.)
Omdat ik niet nóg een jaar wilde werken, heb ik de keuze gemaakt om dan maar zelf een opleiding te gaan volgen en alles zelf te betalen. (Zelfstandig werkend kok, niveau 3, voltijd.) Helaas was ik erg laat met aanmelden en heb daardoor niet kunnen sparen, dus al mijn schoolkosten zijn betaald door familie die ik later zou terugbetalen.
Mijn contract liep af en omdat ik doordeweeks niet meer inzetbaar was, werd deze niet verlengd. Ik begon mijn schooltijd dus zonder bijbaan of inkomen (behalve studiefinanciering.)
We zijn nu een paar maanden verder en ik zit emotioneel aan de grond. Ik heb denk ik overhaast een beslissing gemaakt omdat ik niet nog een jaar wilde wachten, ik ben al bijna 25! Ook wil ik mijn familie en vrienden niet teleurstellen door alweer te stoppen, maar financieel red ik het nu ook niet meer. Ik woon samen met mijn vriend, maar kan de kosten allemaal niet meer betalen omdat ik verder geen inkomsten heb. Ik vind de opleiding wel gaan, maar mis nog steeds ontzettend veel door de faalangst en denk dat ik veel hoger kan presteren.
Ik weet op dit moment even niet meer wat ik moet doen… Ik wil niet weer mensen teleurstellen, maar op deze manier verdergaan gaat ook niet meer.
Wat zouden jullie mij aanraden? 
