Dag lieve Girlscene meiden. Ik hoop dat jullie mij willen/kunnen helpen en een reactie achterlaten. En ik zal het proberen kort te houden :’)
Ik heb sinds 3 weken een lieve vriend. Hij is superlief en ik merk nog geen een minpuntje aan hem. Alleen vorige week zondag, was ik bij hem thuis. We lagen gewoon een beetje te zoenen en te stoeien en zo, maar op gegeven moment lagen we echt uhm tja, heel intiem en toen ging hij aan mijn borsten zitten. Op dat moment voelde het fijn en zei ik er ook niets van maar achteraf voelde het best kut en wou ik het toch niet. Dit komt deels door dingen uit het verleden. Ik ben bang gebruikt te worden, omdat mijn ex mij heel erg gebruikt heeft een aantal maanden terug. Ook heb ik absoluut geen behoefte meer aan seksuele dingen, ook door dingen uit het verleden maar daar ga ik liever niet op in. Ik heb tegen hem gezegd dat ik het toch liever niet wou en hij vond het goed en luisterde ook goed naar me enzo.
Maar afgelopen vrijdag was hij bij mij thuis. We lagen op bed weer een beetje te zoenen enzo en ik werd best opgewonden na een tijdje, en gaf uiteindelijk toestemming om dingen te doen. Dat deed hij toen ook maar hij ging een beetje te ver. Ik durfde er niks van te zeggen want ik klap op zulke momenten gewoon dicht. Hij wilde me verder uitkleden maar ik trok zijn hand weg alleen daarna probeerde hij het gewoon nog een aantal keren… Uiteindelijk begon ik maar te huilen en toen stopte hij wel, hij voelde zich meteen heel schuldig en zo.
Zaterdag sprak ik hem op msn en toen begon ik er maar een beetje over en zei ik uiteindelijk na lang twijfelen ook dat ik het erg jammer vond dat hij nadat ik zijn hand wegtrok gewoon door ging. Hij zei dat hij dat niet gemerkt had of in ieder geval niet opgevat had als een gebaar dat het niet mocht. Ik kreeg een vreselijke paniekaanval en dat liep echt helemaal uit de hand maar daar ga ik liever ook niet op in, hij weet niet dat ik die paniekaanval kreeg enzo want het was over msn. Hij zei ook dat ie heel bang was om me kwijt te raken en hoe schuldig hij zich er wel niet over voelt enzo.
Nou hebben we voor morgen weer bij hem thuis afgesproken, alleen ik zie er echt heel erg tegenop. Een omdat ik bang ben dat ik weer de controle verlies over mijn grenzen enzo en twee omdat ik bang ben dat ik weer dichtklap als hij er over begint te praten want hij wou er wel met me over praten morgen. Ik voel me er echt heel kut over en elke keer als ik aan vrijdag denk krijg ik weer zo’n misselijk gevoel in mijn buik… Meiden wat moet ik doen? En wat moet ik morgen zeggen tegen hem? Persoonlijk vind ik het nog te vroeg om hem te vertellen wat er in het verleden gebeurd is en sowieso denk ik dat dat niet lukt omdat ik waarschijnlijk weer helemaal dichtklap… Hij is verder wel echt een hele lieve jongen en hij kan ook goed luisteren, dat moeten jullie wel even weten. Ik heb ook erg veel moeite met vertrouwen in mensen krijgen en ik vertrouw hem ook nog niet helemaal… Ik hoop dat jullie me kunnen helpen, in ieder geval alvast heel erg bedankt!
Liefs,
-Oeps het is toch wel erg lang geworden… Ik hoop dat jullie de moeite willen nemen het te lezen >.<