Ik zie het gewoon echt niet meer zitten...

Lifestyle
#1

Hey meiden…
Ik zit even op mijn anoniem account want ik vrees dat iemand mij anders herkent.
Velen onder jullie zullen waarschijnlijk al denken: ‘weer eentje die zich niet lekker in haar vel voelt’… Maar ik zit er gewoon heel erg mee en ik moet het op één of andere manier gewoon kwijt dus bij deze.

Ik voel me al een paar dagen hartstikke kut. Gewoon zielig en levenloos. Op school heb ik wel twee goede vriendinnen en buiten school ga ik nog wel met twee andere meiden om maar toch voel ik mij echt heel erg slecht. Ik heb het gevoel alsof ik niet thuis hoor in de maatschappij. Om enkele voorbeelden te geven: ik ga nooit uit en daarom voel ik me raar, ik word letterlijk getraumatiseerd als ik hoor dat jongeren onder de 14 jaar al drinken en seks hebben. Seks is trouwens iets wat voor mij nog altijd een beetje taboe is, ik weet eigenlijk zelf niet waarom. En écht IEDEREEN heeft het tegenwoordig maar over Facebook en uitgaan… Ik heb ook geen Facebook en ik wil het ook niet, -uit principe- maar ik heb nu echt het gevoel alsof ik nergens echt thuishoor :frowning_face:

Ik heb een goede thuis: goede ouders en een leuke broer dus daar ligt het totaal niet aan. Ik heb ook goede schoolresultaten enzo dus jullie zullen wel denken: wat zit je dan te zeuren?
Maar toch ben ik diep ongelukkig. Ik ben ook al een jaar vrijgezel en m’n ex heeft super super rot tegen me gedaan wat ik nog altijd heel erg vind. Tevens ben ik al lang verliefd op een jongen die mij niet eens ziet staan waardoor ik ongelofelijk onzeker ben :frowning_face:
En sommige mensen zullen mij verschrikkelijk vinden nu, maar ik ben ook heel heel erg oppervlakkig. Ik haat mooie meisjes gewoon omdat ik jaloers ben… :s En wat raar is, ik vind mezelf eigenlijk helemaal niet lelijk! Niet om arrogant te zijn, maar ik ben heel blijf met m’n lichaam en soms ook wel met m’n gezicht maar ik zou doodgraag wat mooier willen zijn. Soms heb ik het gevoel dat jongens denken dat ik best gezien mag worden, maar meestal kijken ze naar mij met zo’n vuile blik, (ik kan het niet zo goed uitleggen) of lachen ze om mij denk ik. Ook jongens die ik leuk vind, vinden mij lelijk denk ik… Ik word echt ziek van mezelf want ik wil altijd de mooiste zijn en dat alle jongens naar mij kijken… Echt heel erg rot van mezelf ik weet het.

Ik vind het ook zo rot dat vele meisjes complimentjes krijgen en ik echt bijna nooit. Jongens hebben nooit mijn nummer gevraagt of mij spontaan aangesproken, laat staan mij versierd, hierdoor denk ik dat ik lelijk ben en voor altijd alleen zal blijven en dat maakt me zo verschrikkelijk bang :frowning_face: Terwijl ik mezelf echt niet lelijk vind, mensen maken me gewoon lelijk heb ik het gevoel. En velen zullen zeggen dat ik me aanstel maar het maakt me letterlijk ziek. Ik MOET altijd mezelf zo kwellen en ik MOET perfect zijn. De laatste tijd irriteer ik mij ook aan alles :frowning_face:

En… Ik word ook ziek dat alles rond uiterlijk draait, dat je alleen maar mooi moet zijn in de maatschappij en dan wil ik soms echt gewoon dood, het lijkt wel of ik een ziekte heb ofzo, dat ik me alles zo hard aantrek. Ik ben zó anders dan andere mensen… Niemand begrijpt me, dat maakt alles nog zó veel kutter.

Echt sorry voor mijn gezeik, ik moest dit gewoon even kwijt…
Ik hoop dat er iemand is die mij kan laten zien dat het gewoon allemaal in m’n hoofd zit ofzo want ik weet even geen uitweg meer…

Liefs

#2

Hee meis,

toen ik je verhaal zonet las, was m’n eerste gedachte; dit meisje legt de lat bij haar zelf veelste en veelste hoog!

Accepteer jezelf eens meer!

#3

Maar opzich is het wel heel herkenbaar! Maar, ik denk dat je zelf wat positiever moet zijn, dan zijn mensen ook positiever naar jou toe!

#4

Je hebt echt gelijk, maar het is zo verschrikkelijk moeilijk… :frowning_face:
Ik probeer nu al jaren om die gedachten uit m’n hoofd te zetten, maar het zit gewoon te diep denk ik, hoe erg het ook is…

#5

Bedankt voor je reactie trouwens @ Cacharell

#6

up…

#7

maar ben je misschien ooit vernedert door mensen? waardoor je zo’n laag zelfbeeld hebt?

#8

Hey… Je bent gewoon oké hoor!!!

Dat mensen uitgaan en Facebook hebben zegt niet dat jij dat moet ik mocht trouwens niet eens uitgaan voor mijn 18de. Trek het niet zo aan van andere mensen alleen die je dierbaar zijn :slightly_smiling_face:

#9

Ik denk dat dit allemaal een fase is, puberteit genoemd.
Je kijkt nu allemaal naar de dingen die je niet hebt, maar hé, kijk eens wat je wel hebt! Je bent goed op school, het is thuis fijn, je hebt vriendinnen.

Dat je niet vloeiend mee stroomt met de ‘maatschappij’ is helemaal niet erg, in mijn ogen juist goed zelfs. Je durft jezelf te zijn, je bent niet zo’n hersenloze meeloper. Ik snap dat je er erg mee zit omdat die ‘maatschappij’ nou eenmaal erg geliefd is bij leeftijdsgenoten en dat je je eenzaam voelt. Maar uiteindelijk lost dat allemaal weer op naarmate je ouder (en wijzer) wordt.

Kijk eens goed om je heen! Er zijn vast nog wel meer mensen in je directe omgeving die zich ook zo voelen, maar die je nog nooit opgevallen zijn. Dit geval is namelijk niet zeldzaam, ik had het ook en je geeft zelf al aan dat je ‘een van de zoveel’ bent.

Zie alsjeblieft dood niet als de ideale oplossing, want je leven is nog láng niet afgelopen… Het gaat nu misschien even kut, maar na regen komt zonneschijn :slightly_smiling_face:

#10

Ja ik werd heel erg vaak lelijk genoemd, vooral door jongens.
Ken je dat? Dat je voorbij een groepje jongens loopt en dat er zo eentje kucht en tegelijkertijd -lelijk- zegt. Zo’n dingen. Of Turken die mij in de bus uitscheldden voor lelijk en zo kan ik nog wel verder gaan… Dat heeft heel diep z’n sporen nagelaten en ik probeer de laatste jaren mij echt goed te verzorgen maar toch ga ik er altijd vanuit dat iedereen mij lelijk vind. Maar jongens zijn voor mij dus echt het grootste probleem, ze zijn allemaal zo verschrikkelijk oppervlakkig heb ik het gevoel ;s En ik vind het gewoon erg dat sommige meisjes zoveel aandacht krijgen en ik gewoon in een soort van hoekje wordt geduwd. Het klinkt nu echt alsof ik me zo aanstel, vind ik zo vreselijk haha.

#11

Ja je hebt helemaal gelijk, ik probeer me ook zo mogelijk vast te houden aan de leuke dingen in m’n leven en dat er ergere dingen zijn maar toch blijft het zo ontzettend moeilijk om positief te blijven. Maar het is zo waar wat je zegt.

#12

Ahw, wat lief van je!
Om heel eerlijk te zijn, ik ben ouder dan 17 :blush:
Ik heb het aangepast op m’n profiel om zo anoniem mogelijk te blijven… Dus ik ben eigenlijk al uit m’n puberteit zeg maar haha. Maar in m’n hoofd denk ik nog zoals een 17-jarige, wel raar en kinderachtig eigenlijk maar goed. Als ik jullie reacties lees heb ik echt zoiets van: duh, denk na en wees tevreden over je leven! Maar het steekt toch nog altijd een beetje de kop op, en ik wou echt dat ik niet zo oppervlakkig was!

#13

Hee! Het lijkt net alsof ik dat verhaal heb geschreven, het zou precies op mij kunnen slaan!

Ik weet dat je dit soort dingen misschien al vaak hebt gelezen. Maar je bent mooi, je bent apart, net zoals iedereen. Ben blij dat jij niet zo mee loopt met iedereen, en gewoon je eigen ding durft te doen. Verander jezelf absoluut niet voor anderen, dat is het écht niet waard. Geloof nooit dat je niet goed genoeg bent, want je bent dat wel, en je moet dat gewoon geloven. God heeft je hier neergezet voor een reden, vind die reden! En die vriendjes, natuurlijk, dat willen we allemaal. Maar onthoud, er is nog NOOIT iemand geweest die niemand had die hem of haar ook leuk vond. En bij jou duurt het misschien wat langer, ik weet niet hoe oud je bent, maar jongens beginnen pas als ze 16/17 zijn meer naar innerlijk te kijken. En als ik jou verhaal lees, heb je een geweldig mooi innerlijk.
Je hebt niemand nodig om jou te vertellen dat je het niet waard bent, maar je hebt ook niemand nodig om te vertellen dat je het wel waard bent. Want je bent het waard. Dat is gewoon zo, en de enige die dat nog niet weet ben jijzelf. Ik hoop dat je het misschien hierdoor, of ooit nog inziet, dat je een mooi persoon bent, en dat je het leven verdiend en het leven tot in de puntjes aan moet gaan!

Succes!!

#14

Wat lief van je, echt waar. Doet me deugd dat er nog zo’n aardige lieve meiden zijn haha. Het is ook vaak zo, als ik 's morgens op sta, me klaar maak enzo, dat ik eigenlijk best zelfverzekerd ben en denk: goh, er is niets mis met je! Maar van zodra ik bijvoorbeeld op school aankom en ik iemand (vooral die van het andere geslacht) tegenkom voel ik mij weer superslecht. Ik hecht ook veel belang aan hoe mensen naar me kijken, zo de blik, en ik voel echt zo vaak… afgunst in mensen hun ogen. Het zal hopelijk gewoon in m’n hoofd zitten!

#15

En ook al zit het niet in je hoofd! Wat maakt het jou uit,
als die mensen zo laag willen zijn om mensen waar ze misschien nog nooit mee hebben gepraat, dan hoef jij je niet minder dan hun te voelen! Je bent veel sterker dan zij. En over tien jaar, ben je nóg sterker, eens kijken wie er dan onzeker is!
Maar het is wel slim om met mensen te praten, en het maakt mij ook niks uit als je 20 nieuwe berichten aanmaakt. Maar voel je iniedergeval sterk! Respecteer jezelf, als je het zelf niet doet, doen anderen het ook niet! Heel veel succes!

#16

Oeps, ik had de post waarin je zegt al ouder te zijn dan 17 over het hoofd gezien. Met wat voor mensen ga jij om dan? Ik kan me voorstellen dat dit een puberdilemma is, maar ik ben zelf 16 en eigenlijk ben ik die fase die jij beschrijft al voorbij sinds mijn 14e…

Hoe dan ook: de wereld draait niet om zuipen, uitgaan en uiterlijk, hoewel de media het voornamelijk zo afschildert. Wees blij dat je de kracht hebt om ervoor te kiezen om te zijn wie je bent. Uiteindelijk draait het in de maatschappij het meeste om prestaties, en presteren gaat je zo te zien goed af. Je leeft voor jezelf en je dierbaren, niet voor anderen of om aan een ‘ideaal mensbeeld’ te voldoen.
Als ik jou was, zou ik hard op zoek gaan naar mensen die dezelfde intresses hebben als jij, die zijn niet zo moeilijk te vinden als je denkt. Nu leg je de lat te hoog voor jezelf, trek erop uit en pluk de dag, je hebt een stralende toekomst voor je! Blijf er in geloven meid, je komt er heus wel!

#17

meiis, het is echt vreselijk dat je je nergens thuisvoelt, maar het is wel heel fijn, dat je een goede thuis situatie hebt! heb je die jongen wel eens verteld dat je hem leuk vind, als je hem dat verteld, denk hij misschien wel van; ooh, noou ze is misschien wel heel leuk & lelijk is ze niet =$. en ik snap dat je bang bent, dat hij je afwijst, maar als je het zo voor je blijft houden, dan zit je er alleen maar mee, en blijf je denken; wat als dit & wat als dat en dat gaat maar door en door, je bent misschien wel heel opgelucht als je het weet, ja of nee, je bent perfect hoe je bent echt waar! iedereen is dat! en blijf zo goed scoren op school, dna eindig je niet in de goot, zoals de meeste jongeren =).
ik hou even kort ben doodmoe =),
succes meis, je kooomt er wel,
alles komt helemaal goed wijffie!

:heart::heart::heart:.
xoxoxo

#18

Is wel herkenbaar, ik zou ook al uit m’n puberteit moeten zijn maar ik heb het idee dat ik er nu pas net in zit :slightly_smiling_face: Dus leeftijd hoeft niks te zeggen!
Verder ben ik het eens met alle andere reacties hier.

En dat jongens bijv. jou geen complimentjes geven of je nummer vragen komt misschien omdat je er niet zo erg uitspringt. Had ik ook, ik ben helemaal niet lelijk, maar twee van mijn vriendinnen waren gewoon net wat spontaner. Maar je bent echt niet de enige! Op een gegeven moment komt er een jongen die jou echt leuk vindt, en dan voel je je stom dat je altijd zo hebt gedacht :slightly_smiling_face:
Van dat uitgaan enzo herken ik wel. Ik heb er iets tegen, maar dat komt ook omdat ik half getraumatiseerd ben van toen ik een keer wel ging :wink: ik ga heel soms uit, maar dan alleen met mensen die ik echt heel goed ken.

#19

Ik denk dat dat van die jongens misschien ook een beetje tussen je oren zit. Als je een keer lelijk bent genoemd, heb je vaak het gevoel dat iedereen je raar aankijkt. Als meiden je raar aankijken is het waarschijnlijk jaloezie. Je moet gewoon wat meer zelfvertrouwen uitstralen. Het is raar als ik dit zeg, want ik zit eigenlijk een beetje in hetzelfde schuitje. Ik ben ook heel onzeker en denk dat iedereen me lelijk vindt. Ook leg ik de lat heel erg hoog voor mezelf. En ik ben de 17 ook al gepasseerd. Als ik een oplossing had, had ik je die allang gegeven, maar die heb ik helaas zelf ook nog niet gevonden. (zie mijn topic) Het enigste verschil tussen jou en mij is dat ik wel van uitgaan en Facebook hou, maar knap dat je bij je standpunt blijft. Is er een reden waarom je uitgaan niet leuk vindt? Nare ervaringen? Of is het gewoon niet je ding?

#20

Ik heb ook wel gehad dat ik jongens leuk vond en ze mij niet eens zagen staan!
Ik weet hoe het voelt en je voelt je dan echt lelijk an dat soort dingen maar die jongens zijn je dan ook niet waard Je grote liefde kan zo iemand zijn waar je het niet eens van verw8te zo is het bij mij ook gegaan :wink: