Ik wou dat ik een klein meisje was

Liefde & Boys
#1

[i]http://forum.girlscene.nl/forum/liefde-boys/ik-walg-er-gewoon-van-190302.0.html
Dit is wat eraan vooraf is gegaan. Ik heb hier al vaker een topic over gemaakt maar in de tussentijd is er veel gebeurd.

Het is toen uitgegaan maar hij hield nog van me en wilde me graag terug, ik hem ook. Sinds dat het uit was gegaan heb ik dingen gedaan die ik niet had moeten doen (lees; mezelf snijden/niet meer eten/agressie-aanvallen). Hij voelde zich ook vreselijk. Niet alleen vanwege dat het uit was maar hij had ook nog andere problemen enzo. Hij was/is depressief. Hij sneed zichzelf, wilde totaal niks meer en gaat nu naar een psychiator. Die week had ik het vreselijk moeilijk en hij ook. Zaterdag ging ik met een vriendengroep wat doen bij hem en zijn broer maar die vriendengroep kwamen niet dus ik was daar alleen met hem, zijn broer en nog een vriend van ons. We hadden het heel leuk enzo, elkaar aan het klote en we hebben ook vaker gezoend enzo. Hij zei vaker tegen mij en tegen die vriend van ons en zijn moeder dat hij eerst alles op een rijtje wilde hebben en het dan weer goed kwam tussen ons. Ik bleef bij hem eten en na het eten vroeg hij me verkering. Ik heb ja gezegt en gezoend en shit…
Ik heel blij enzo nouja. Gister smste hij me dat hij nagedacht had en dat het niet slim was om weer met me te nemen dus ik heb hem gebeld en hij heeft me uitgelegt dat hij eerst alles op een rijtje wil zetten en dat het dan goed komt want hij houd freakin veel van me. Maar nu ben ik heel erg in de war. Want het kan wel maanden duren voordat alles weer goed met hem is. En ik denk dat als hij alles op een rijtje heeft hij me niet meer terug wil. Ik hou nog steeds van hem. Hij is mijn eerste vriendje en ik heb dit nog nooit bij iemand gevoeld en hij zegt hetzelfde over mij. Hij heeft geen rust in zijn hoofd zegt hij. Hij heeft zelfmoordneigingen =’(
Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Of ik nou hoop moet houden of het op moet geven maar ik weet gewoon dat ik niet over hem heen kom. Hoe hard ik mijn best ook doe.
Ik zit hier echt supererg mee, ik hoop dat als jullie dit willen lezen jullie ook reageren
alvast bedankt<'3[/i]

#2

Pf, ik weet eigenlijk niet zo goed wat erop te zeggen. Maar het is duidelijk dat je veels te afhankelijk van hem bent, daar moet je echt wat aan doen denk ik… want het gaat ook met jou niet goed.

#3

Dat was ik ook vergeten te zeggen. Ik ben idd veels te afhankelijk van hem. Eerst veel erger dan nu, nu is het al minder maar het is nog steeds veels te veel en ik weet ook dat het goed zal zijn om van hem af te komen maar dat is juist het probleem. Dat wil ik niet

#4

Ik heb ook in een situatie gezeten waar ik veels te afhankelijk was van een jongen, dat ging ook niet helemaal goed. Toen het uitging vond ik het vreselijk, maar later ging dat over en zag ik alles weer wat realistischer. Het zal misschien wat tijd nodig hebben, maar als jullie relatie niet erg gezond is (dat maak ik op uit dit verhaal, ik kan het mis hebben) dan zal je dat uiteindelijk, ondanks dat je het nu niet wilt, als je hem een tijd niet meer gezien hebt misschien ook meer gaan inzien. Dat had ik in ieder geval. Als je zelf weet dat het goed is om van hem af te komen moet je dat misschien echt proberen, want je hebt een grote kans dat je er later een stuk gelukkiger van wordt. Dit doe je in ieder geval helemaal niet goed…

#5

Ik geloof je wel alleen in het begin was het zo dat we nooit ruzie hadden en alles geweldig ging. Het ging alleen steeds slechter naderhand toen het slechter met hem ging.

#6

Wees eens niet zo afhankelijk. Dat is erg schadelijk voor jezelf.
Daarnaast zegt je vriend dat hij ruimte nodig heeft en daarna alles weer op wil pakken. Lijkt mij dat je hem dan die rust gunt en gewoon afwacht.

Ondertussen zijn er vriendinnen die je kunnen opvrolijken?

#7

Ik ga hem ook rust gunnen en hem af en toe spreken en misschien over een tijdje weer zien want als dit te snel gaat is het niet goed voor ons allebei. Maar daarnaast weet ik nog niet wat ik moet doen. En dat minder afhankelijk zijn is nog niet zo makkelijk voor me.

#8

Dat zeg ik net, zoek afleiding bij vriendinnen. Of bij familie. Of neem een hobby, baan, sport etc. Echt genoeg manieren om je hoofd op iets anders te richten.

#9

Ik probeer me ook op anderen dingen te richten alleen het is echt vreselijk moeilijk en het lijkt niet te helpen

#10

Zoiets moet je ook tijd geven. Je kunt niet verwachten dat je van de een op de andere dag niet meer aan je vriend zal denken. Maar als je nou positief erin stapt en actieve stappen zet lukt het beter als passief en negatief bezig zijn.