ik word helemaal gek!

Lifestyle
#1

lieve allemaal.
ik weet echt niet meer wat ik moet doen.
ik vertel het hele verhaal wel even, alvast bedankt als je het leest.
al sinds ik in dit huis woon, heeft mn moeder al ruzie met de buren, altijd als mn ma de tuin ofzo heb gedaan, gooien hun een dag later iets over de schutting heen.
en altijd, als er in de buurt iets gebeurd, krijg ik de schuld van hun, laatst zeiden ze nog dat de politie die middag bij mij voor de deur zou staan. dat is niet gebeurd, maartog.
ik heb s´avonds vaak genoeg in bed gelegen, dat ik aan die kant hoorde, dat hun dochter in elkaar werd geslagen door de vader.
nu is het al zo ver, dat het AMK is ingeschakeld, (advies meldpunt kindermishandeling)
dat is nu al de 2e keer. vandaag had ik weer een gesprek met die vrouw.
en ze begon alweer te zeggen dat ze zich zorgen over me maken.
ik ben namelijk van TL naar basis gezakt op school. en ik ben van mezelf, heel alleen, het liefst zit ik alleen op mn kamer, bezig zijn met mn stijlboek, tv kijken enzo.
dus die vrouw zegt vandaag, omdat ik graag alleen ben, dat het lijkt alsof ik geen vrienden heb. en ik en mn moeder hebben al zo vaak gezegt, dat ik gewoon zo ben. maar ze luisteren niet!
en alleen maar zeuren over dat weetje wel. de laatste tijd hoor ik vanalles wat ik fout doe. zelfs mn eigen oma zegt over mij dat ik onbeschoft ben. omdat ik op verjaardagen iemand niet graag 3 kussen op de wang geef, bij vrienden enzo van mn ma doe ik dat wel. maar ik heb gewoon niks met mijn famillie, (met die van mn vaders kant wel)
mn moeder heeft in 2002 een burnout gehad. en in die tijd was niemand van mijn famillie er om mij op te vangen, dus ik heb ook 5 jaar geen contact met hun gehad. maar nog even over de buren, het is nu al zo erg, dat als mijn buurvrouw tegen me praat, ik helemaal instort, dan begin ik te trillen te huilen en alles.
en ik weet gewoon niet wat ik kan doen, ik loop nu bij een psygiather, de politie is ingeschakeld.
maar ik trek dit gewoon niet meer!! :frowning_face:

sorry voor het lange verhaal
xx

#2

Het is goed dat je hulp hebt van een psygiator, blijf daarom ook goed met haar/hem praten over je problemen, dat kan erg opluchten en misschien dat je , je daarom weer wat vrolijker voelt.

Ik vind het erg lastig om een heel goed antwoord op je probleem te geven want ik ken je gehele thuissituatie en alles die in jou leven te maken hebben niet, maar het is gewoon erg vervelend dat je overal de schuld van krijgt.

Doe je veel thuis? Want het is misschien leuk om bijvoorbeeld een keer mee te helpen met koken, af te wassen, de was doen of bijvoorbeeld een leuk bijbaantje te verdienen, je bent dan toch bezig en je laat dat ook thuis zien dat je echt iets wil doen met je leven, het is misschien ook een leuk idee om wat te gaan doen met je vriendinnen thuis, kook een keer met je vriendinnen en ga daarna naar een terrasje/discotheek…

Succes!

#3

Waarom loop jij nu bij een psychiater?
Dat stukje snap ik niet helemaal.
Maar wat een buren heb jij zeg!!
Ik zou die dus echt niet uit kunnen staan.
Ik zou echt met alles wat ik had terug gaan gooien als ze dat bij mij zouden doen.
Hier heb je niet veel aan ofzo

#4

Die buren moet je aangeven bij de politie, het filmen als ze iets in de tuin gooien en de geluiden opnemen als de dochter wordt mishandelt. En als je met die buurvrouw praat (waarom doe je dat, gewoon straal negeren) moet je de gesprekken opnemen.
En dat is wat handiger als je je buren aan wil geven xD

#5

Verhuis,
dan ben je in ieder geval van die buren af 8D

#6

Ja, en dan ben je ook weg uit je vertrouwde omgeving. En je laat jezelf wegjagen.
En dat arme kind dan, dat buurmeisje. Sorry hoor, maar zij zal ook wel veel problemen thuis hebben.
Hoe oud is ze eigenlijk, en zie je haar vaak?

#7

Ik vind het erg klote voor je dat je in deze situatie zit en het is denk ik ook heel goed dat je met een psygiator -hoe schrijf je dat?- praat.
Ik heb dat soms ook wel liever dat ik alleen ben, maar dan heb ik dat niet altijd. En ook als ik buiten ben met mn hond bijv. dan loop ik liever een straat verder dan langs een paar mensen te lopen.
En als je er nou eens goed met je moeder over gaat praten ofzo?
Of met je vader?
Ik kan je ook niet zo goed helpen, sorry!

#8

ik kan me wel vinden in jou.
ik zit ook het liefst alleen op men kamer. Niet omdat ik vriendloos ben of wat dan ook, maar gewoon omdat ik het lekker vind dat ik even mezelf kan zijn op alle manieren. Ook ben ik absoluut geen familie mens. Het liefst sla ik verjaardagen gewoon over en zoen ik niemand. Maar het moet en we hebben een hechte familie die bestaat uit familie mensen. ik ben meer een vrienden mens. of hoe je dat ook zegt. Jij bent wie je bent, en als jij liever alleen bent, dan is daar niks aan te veranderen. De een voelt zich fijn met mensen om zich heen, de ander vind het lekker om zich af en toe terug te trekken en alleen te zijn.

met je buren is echt rot. Wij hebben ook vaker de kinderbescherming onterecht op de stoep gehad. (hetzelfde principe), maar er is gewoon niks te bewijzen als je niks mankeert. Ben je depressief of weet ik veel wat? dat moeten die mensen kunnen zien. Als je dat niet bent zijn er toch ook geen bewijzen? Zowel, vertel dan gewoon aan degene met wie je erover (moet) praten dat ook je buren lastig zijn en hun een groot deel uitmaken van het rotte wat er allemaal gebeurt. Laat je in ieder geval niet op de kop zitten. Jij weet veel beter en dat moeten hun maar weten.