Ik woon bij mijn moeder maar ik wil bij mijn vader gaan wone

Hoi mensen, ik zit met een groot probleem mijn ouders zijn gescheiden en ik woon bij mijn moeder, nou om heel eerlijk te zijn heb ik best wel een hekel aan der.
De laatste tijd heb ik steeds vaker ruzie met mijn moeder omdat ik ouder word en meer begrijp enzo, en mijn moeder vat alles negatief op wat ik zeg. Alsof ze ruzie zoekt. En mij moeder is kaal, ze zecht dat het een auto-imuun systeem is (dat je bijv. Uitslag hebt en dat je lichaam er zo op reageert dat je haarwortels uiitvallen) maar me vader zecht dat die denkt dat het meer is. Hij denkt dat me moeder iets probeert te verbergen. Maar de ruzies worden ook steeds erger en ik praat nauwelijks nog met me moeder. Me vader heeft gezecht dat ik mischien bij hem moet gaan wonen voor een paar weken of mischien wel permanent. Omdat dat beter voor mij is. En dat wil ik ook wel, heel graag zelfs. Maar het probleem is dat als ik wegga me moeder helemaal niks meer heeft (want ze heeft ook geen vrienden of vriend) en ik ben bang dat ze dan echt gek word, want dat is ze al een beetje. Me pa zecht dat ik niet alleen aan me moeder moet denke maar ook aanmezelf, dat ik het niet allemaal hoef op te lossen. Dus mijn vraag is wat moet ik doen? Bij mijn vader gaan wonen of bij mijn moeder blijven?

Ps. Srry voor het lange verhaal.

Ik vind jouw vader best wel lullig overkomen.

Kun je niet samen met je vader met je moeder gaan praten? Over wat haar dwars zit? Of misschien vragen aan je moeder of ze langs de dokter wilt gaan omdat je je zorgen maakt? Ik vind het lastig te bepalen bij wie je moet wonen. Misschien kun je tijdelijk bij je vader wonen en dan kijken hoe het met je moeder gaat?

Dit en het is zegt ipv zecht

Ja dat snap ik, maar ik moest het zo kort mogelijk samenvatten en nu ik het lees komt het idd best lullig over. Maar hij probeert me alleen maar te helpen c:
Dat me vader zegt dat ik ook aan mezelf moet denken komt omdat ik is een keer moest huilen toen we het erover hadden en dat ik hem vertelde dat ik bang was dat me moeder dan gek word… :blush:

Wat kan het volgens je vader nog meer zijn dan?

Hij denkt dat het kanker kan zijn of erge depressie

ik denk dat het niet helemaal lekker gaat met je mam… zover ik dat natuurlijk op kan maken uit jou verhaaltje… ik denk dat je met haar moet praten ze heeft je harder nodig dan je denkt! en als jij de enige bent in haar omgeving kan ze zich afreageren op jou… zonder dat ze dat wilt.

Ik vind het een beetje overkomen alsof jouw vader je tegen je moeder op wilt zetten?
Heeft je moeder alopecia? Daarbij krijg je kale plekken of wordt je geheel kaal. Dit kan door stress komen of gewoon zonder verklaarbare oorzaken. Dus het kan best zijn dat je moeder dit door stress heeft gekregen. Hoeft niet meteen kanker te zijn.

Waarschijnlijk wil je vader je naar hem toe ‘lokken’ lijkt er erg op.

Das niet zo en ik wil zoiezo al bij hem gaan wonen

Ben de enige die de vader niet lullig over vindt komen? Het kan toch dat die moeder een ziekte heeft maar haar niet ongerust wilt maken. Die vader maakt zich misschien ook zorgen. Misschien wilt hij wel dat ze bij hem gaat wonen omdat hij bang is dat het anders ook slecht met haar gaat en hij mist haar o.i.d? En ze moet toch ook aan zichzelf denken? Haar moeder is degene die volwassen is.

Dit bedoel ik allemaal niet lullig maar ik zie de complottheorie niet zo.

Ben het met lipleesbroek eens (hippe naam trouwens!) haha.
Maar waarom probeer je het niet gewoon door even naar je vader te gaan, dat moet je moeder snappen. Dat je ook even bij hem wilt zijn.
Wat je uiteindelijk gaat doen is jou beslissing. Dat kunnen wij helaas niet zeggen, ook je vader niet trouwens.
alhoewel ik niet weet hoe oud je bent

Ja idd, ik kan wel eens kijken of ik een weekje bij mijn vader ga wonen, maar ik weet dan niet hoe ik dat moet zeggen/vragen aan me ma…
Ps. Ik ben 14

Kaalheid komt van de chemo, niet van de kanker zelf. Dat zou jij zeker weten doorhebben, want daar komt véél meer bij kijken dan kaalheid. Dus dat is een beetje onzin.

Kaalheid kan wel degelijk veroorzaakt worden door het afstoten van haren door je immuunsysteem, ik weet niet waarom je vermoed dat het wat anders is? Het lijkt in je verhaal nogal alsof je vader de negatieve dingen die jij van je moeder vind versterkt. Dat zou hij niet moeten doen. Maar ik kan me voorstellen dat dit voor alle partijen moeilijk is.
Wat je moet doen is aan jou. Maar bedenk dat er bij je vader ook dingen zullen zijn waar je je aan ergert.

Ik geloof het zelf ook niet zo van de kanker, maar me vader maKt zich meer zorgen om me moeder, mischien heb ik het een beetje verkeert uitgelegd maar het is echt niet zo dat me vader me moeder veracht en dat die me naar zich toe wil lokken. Het is gewoon zo dat me moeder heel weinig over derzelf verteld. En ze is zo depressief en raar bezig dat ik het gevoel heb dat er meer aan de hand is. Maar daar gaat het helemaal nie om. Ik vind het moeilijk te beslissen bij wie ik moet wonen, omdat ik liever bij mijn vader wil wonen maar ik bang ben dat me moeder iets ergs doet als ik wegga of dat ze gek word

Ps. We probere haar wel te helpen bijv. Door naar psychiater (kweet niet hoe je het schrijft) te gaan maar dat wilt ze niet. En ik mag van me moeder ook niet naar een psychiater.

heeft je moeder dit niet dan?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Alopecia_areata

Eerst kijken wat je voor je moeder zou kunnen doen denk ik. Als het dan wel goed gaat, kan je misschien gewoon bij haar blijven wonen.

Als het echt heel slecht gaat tussen jou en je moeder en goed tussen jou en je pa, zou ik bij je pa gaan wonen. Je kunt ook 2 weken een ‘testperiode’ houden, dat je gewoon een boodschappentas vol spullen meeneemt naar je pa en daar even logeert, zo kun je er goed over nadenken.

Ik denk dat je toch wel een beetje voor jezelf moet kiezen, omdat het ook gaat over jouw jeugd en jouw leven en hoe gelukkig je bent.

Dus, wat ik zou doen als ik jou was: eerst een testperiode doen!