Ik wil leren falen.

Oké, wellicht een beetje vreemd. Maar ik heb het probleem dat ik niet kan falen. Ik neem geen genoegen met 9’ens, ik wil 10’en. En zelfs als ik een 10 haal ben ik ontevreden. Ik zit nu in het examenjaar, en 10’en halen zal gewoonweg niet gaan. Ik wil dus leren falen, ik wil leren hiermee om te gaan. Want op deze manier ga ik mezelf echt gek maken!

Hebben jullie misschien tips? Van hoe ik dit kan aanpakken etc…

Ik ken iemand die dat ook heeft, lijkt me heel vervelend :confused: Geen tips, ik zou echt een week vrolijk zijn als ik een keer een 10 zou halen, maargoed. Succes!

Geen tips maar ik ging altijd voor een 5,5 gemiddeld want dat moest dat was voldoende en ik haalde boven de 5,5 0.je moet gewoon blij zijn met het cijfer wat je krijgt

Gefeliciteerd, je hebt zojuist gefaald, door te zeggen dat je niet kan falen. Iedereen kan falen, iedereen doet dan dan ook de hele dag door. Technisch gezien bestaat het woord ‘falen’ niet eens, want het is puur een reflectie van hoe hoog jij de lat legt in het leven. Door te zeggen dat je niet kan falen, impliceer je dus in feite dat je jezelf perfect vindt…?

Ik zou zeggen, zoek een psycholoog of zoek een baan. De realiteit zal je wel dwingen om de lat lager te leggen - en ja, dat is een enorm pijnlijk proces, I can tell. Zorg er wel voor dat als dingen eens een keer niet zo gaan als jij graag zou willen, je niet direct een slecht mens bent. M.a.w.: krijg geen zwart-wit perspectief.

Oké thnx voor the advice :wink: Maar wilde nog wel even zeggen: dat ik mezelf niet perfect vind. Ik moet heel heel hard werken voor de cijfers die ik haal, maargoed.

Heel raar dit en nogal ego

Weet jij wel wat ‘ego’ betekent en hoe het gebruikt wordt?

Ik vind het echt knap dat je er in een examenjaar überhaupt nog in slaagt om tienen te halen. Al leerde ik een maand van te voren dan lukte mij dat alsnog niet en al helemaal niet met vaardigheidstoetsen. Maargoed, daar ging het niet om.
Je moet gewoon leren genoegen te nemen met minder, je komt er straks vanzelf wel achter dat je niet overal meer een 10 op kan halen en dan moet je leren hoe je daarmee om kan gaan.
Misschien kan een psycholoog ook werken.

Hier is niets ego’s aan, ik snap niet dat je het in deze situatie en context gebruikt.

Ook vind ik het niet raar, ik ben een enorme perfectionist, maar ik denk dat je trots moet zijn dat je zulke hoge cijfers haalt en gewoon doet wat in je macht ligt! Of dat nou een 5.5, een 7 of een 9 is, zolang je trots bent op wat je hebt gehaald en je WEET dat je niet beter kan, is het denk ik goed.
Maar goed, je zou misschien hulp kunnen zoeken. :3

Een week? Ik kan dan wel een heel jaar blij zijn (als het niet voor een taal is tenminste)!

Ontopic: Ik heb geen tips hiervoor, sorry

maak je veel huiswerk en leer je veel? als je er amper wat voor hoeft te doen kan je misschien wel een niveau hoger doen…

en als je er heel veel tijd aan besteed, denk dan gewoon eens van: nee, vanavond maar niet zo uitgebreid, ik ga shoppen!! (of iets anders leuks zeg het maar)
en dan maar een keer een 7 of een 8,

ik had ook een meisje in mijn klas die ook niet wou falen. zij moest een keer huilen in de klas omdat ze een 5,4 had… zij heeft toen gesprekken gehad met de leraar en die heeft haar verder geholpen. want goede cijfers willen halen is natuurlijk heel goed maar té veel is ook niet meer gezond.

Dat is het punt inderdaad. Het is gewoon niet gezond, en ik vind het best moeilijk om dat onder ogen te zien.

Ik heb manieren om mezelf te testen met of ik alles weet etc, en ik leer net zolang tot ik meerdere malen achter elkaar alle vragen goed en zo duidelijk mogelijk heb beantwoord. Als ik er nou niets voor hoefde te doen dan had het geen punt geweest… maar ik haal nachten door en ben daardoor dood op.

Wel thnx voor de reacties :slightly_smiling_face:

Toen ik naar de middelbare ging was ik echt een strevertje en ik wilde zeker niets lager dan een acht halen en het liefst eigenlijk niet lager dan een negen. Uiteindelijk heb ik wel ervaren dat het gewoon niet mogelijk is, ik heb een aantal onvoldoendes gehaald en simpelweg door het ervaren van de andere kant ben ik nu tevreden met een zes als het erop aankomt mits ik weet dat ik er gewoon m’n best voor gedaan heb en eruit gehaald heb wat erin zat. Ik heb er een aantal jaren over gedaan maar door de ervaring zelf is mijn instelling wel wat veranderd.

Misschien moet je eens praten met een counselor ofzo van je school? Wij hebben speciale cursussen voor mensen met faalangst, iedereen moest ook een test doen in de brugklas

wat maakt een 8 of een 10 uit? als je allemaal voldoendes staat en je krijgt je diploma ben je toch ook blij?

Ik heb dat ook.
Ik kreeg een 8,9 op geschiedenis maar ik wilde beter. Ik wil ook de heletijd beter.
Ik weet niet wat je er aan kan doen maar succes ermee !

Waarom precies vind je het zo erg? Cijfers boeien toch niet, als ze maar voldoende zijn.