Ik weet niet meer wat ik met mijn studie aanmoet.
Mijn studiekeuze was afgelopen jaar een enorm dilemma. Ik wilde altijd naar het conservatorium maar vanaf vorig jaar ben ik ongelooflijk gaan twijfelen. Als ik heel erg eerlijk ben is muzikant worden niet mijn allergrootste wens. Aan de andere kant voelt de muziekwereld wel als een veilige haven (ook al is het dat natuurlijk helemaal niet) omdat ik er al sinds mijn achtste in thuis ben.
Ik zit nu sinds augustus op het conservatorium, het is heel erg druk en intensief en ik kom bijna niet aan andere dingen toe (sporten, werken, vrienden etc).
Dat vind ik jammer. Aan de andere kant verveel ik me ook snel en vind ik het ook wel fijn om altijd iets te doen te hebben.
Wat ik wel heel jammer vind is dat ik ook bijna geen tijd vind om te lezen en te schrijven, want dat vind ik allebei misschien nog wel leuker dan muziek maken.
Nu weet ik niet meer wat ik moet doen. Of ik nu voor 1 februari moet stoppen of het jaar afmaken. Of gewoon doorzetten tot het einde van de studie. Mijn toekomstmogelijkheden met deze studie zijn natuurlijk ook niet fantastisch, daarom is het eigenlijk wel een eis om er 100% voor te gaan, anders naai je jezelf eigenlijk gewoon. Ik weet niet of ik dat wil en kan. Nu ik echt consequent vier uur per dag moet studeren op mijn instrument merk ik gewoon dat dat misschien toch niet mijn favoriete bezigheid is.
Maar ik vind het ook moeilijk om op te geven, het is altijd datgene geweest wat mij bijzonder maakte en als ik dat loslaat voel ik me identiteitsloos en ‘net zo als de rest’. Ik heb nogal sterk de behoefte om authentiek te zijn, vandaar.
Ik twijfel verder over de opleidingen journalistiek en psychologie. Twee dingen waarin de banen ook niet voor het oprapen liggen. Verder lijkt iets anders creatiefs met media of iets met mode me ook heel leuk, maar dat is allebei lekker breed gezegd, haha.
Iemand enig idee hoe ik voor mezelf helder kan krijgen wat ik moet doen?
Ik loop al bij een psychologe, ik heb onlangs de diagnose gekregen dat ik het gecombineerde type van ADHD heb en dat ik hoogbegaafd ben. Dat eerste betekent trouwens dat ik een extra jaar studiefinanciering krijg, dus dat is met mijn dilemma wel mooi meegenomen. :’)
Maar door die diagnose heb ik het idee dat mijn psychologe m’n studiedilemma totaal niet meer serieus neemt. Verder snapt ze ook niet echt wat een conservatoriumstudie inhoudt, ze denkt dat dat gewoon ‘leuk’ is.
Ik heb dat idee dat ze het niet serieus neemt omdat ze me vertelde dat ADHD’ers vaak chronische twijfelaars zijn en geen keuzes kunnen maken. Ik geloof best dat dat klopt, maar ik vind een studiekeuze wel iets heel belangrijks, het bepaalt wel hoe je verdere leven zal lopen. Als je voor muziek kiest heb je nou eenmaal een ander levenspad dan als je bijvoorbeeld geneeskunde gaat studeren, of wat dan ook.
Ik vind dat ze dat wel serieus moet nemen…
Maar nogmaals, als jullie tips hebben om de dingen voor mezelf goed af te wegen en hoe ik het voor mezelf kan bepalen, dan zijn die van harte welkom!
En alvast bedankt voor het lezen van mijn verhaal.