Ik weet het niet meer, iemand een oplossing?

Hee allemaal!

Ik zit al een tijdje in de knoei omdat het niet zo goed meer gaat tussen mij en mn vriendje. 14 December hadden we een jaar, maar ik weet niet hoe ik het allemaal op moet lossen… Ik zal maar eens beginnen met het probleem uit te leggen.

Het eerste wat de laatste tijd nogal speelt is dat hij er gewoon nooit meer is. Hij was er eigenlijk elke dag wel, thuis verveelde hij zich toch maar, dus vond hij het leuker om hier te zijn. Hij kan ook heel goed met mn ouders over weg, ging heel vaak met mn vader aan zijn brommer, of aan fietsen prutsen. Het was gewoon heel fijn zo, dat er altijd iemand was waar ik mee kon praten en die er voor me was, en natuurlijk lekker veel aandacht! En altijd als hij even niet kon komen, wilden mijn ouders me wel daarheen brengen. Nu lijkt het net alsof we geen tijd voor anderen hadden, maar ik ging nog steeds veel met vriendinnen om, en hij met vrienden, dus dat is op zich wel normaal.

De laatste paar maanden is hij er steeds niet, zelfs mn opa en oma merken het op dat hij er bijna nooit meer is. Hij is er niet in fysieke zin, maar ook niet als ik hem nodig heb. Ik ben een hele tijd nogal down geweest, en sinds ik hem heb ging het gewoon steeds beter, al ben ik nog steeds heel vaak overstuur. En dan belde ik hem dus, zodat hij me er een beetje overheen kon praten, en troosten enzo. De laatste tijd krijg ik steeds vaker te horen dat ik dan maar naar mn ouders moet gaan, dat hij wil slapen.

Ook is hij nooit meer op msn, en als ik hem dan sms of ie wil komen dan is het altijd de vraag; waarom dan… Terwijl hij eerder altijd er was als ik hem nodig heb.

Ik kan er gewoon heel slecht tegen, en ik heb hem ook weleens gevraagd waarom dit zo de laatste tijd gaat. Daarop is het antwoord altijd een beetje vaag, maar hij houd wel echt van me. Als we wel samen zijn dan is het gewoon echt super…

Vorige week kwam het zo ver dat we ontzettende ruzie hadden. Ik was namelijk ziek, en hij beloofde me elke dag dat hij zou komen. Ik zat me daar dan de hele dag op te verheugen, en savonds als hij er nog niet was, dan smste ik hem waar ie nou bleef. En toen zij hij, ja nou ik kom niet meer. 1 keer kan ik nog hebben, 2 keer ook, maar de 4e dag achter elkaar had ik het gewoon niet meer. Toen was ik het zo zat, dat ik het uitgemaakt had.

De dag erna kwam hij ineens naar mijn werk, omdat hij me niet kwijt wou, die avond ging ik naar hem en die paar dagen was ik bij hem en was het weer zo goed als het altijd al was, gewoon perfect.

Een week geleden hadden we afgesproken dat ik vandaag rond de middag naar hem toe zou gaan, voor kerst enzo. Maar nu zegt ie ineens dat hij vuurwerk moet kijken en dat het dus niet kan.

Ik zit er echt zo doorheen, maar ik weet niet wat ik moet doen.
Het tegen hem zeggen helpt niet, uitmaken is eigenlijk ook niet wat ik wil, ik wil gewoon niet zonder hem…

Iemand, help?

ehmm lastig ja, ik zou het hem nog een keer duidelijk maken als ik jou was.

[i]Wat is er mis met hem… Jongens zijn en blijven rare wezens zeg, pff.

Ik zou nog een keer met hem praten, en als je dan weer een vaag antwoord krijgt dan zou ik het opgeven… Als het de hele tijd van jou uit moet komen, en je krijgt dan NOG geen reactie dan denk ik dat het verspilde moeite is… Dan verdient hij jou gewoon niet.

Als hij echt van je houd, zou hij toch ook gewoon steeds bij je willen zijn… vooral op momenten dat jij hem hard nodig hebt. En hij kan toch trouwens ook ff laten weten als hij niet kan/wil komen.

Anyways, de oplossing weet ik niet,
maar liefde moet van 2 kanten komen.[/i]

Ik zou er een keer goed met hem over gaan praten, zonder boos te worden, vertellen dat jij het idee hebt dat het tegenwoordig niet meer zo is als het eerst was en dat jij dat heel jammer vind en je afvraagt hoe dat komt en of hij hetzelfde idee heeft en of hij misschien liever wat meer tijd voor zichzelf heeft. Misschien kunnen jullie dan duidelijk maken wat nou eigenlijk het probleem is en hoe jullie daar beiden tegen aan kijken en zo tot een oplossing komen. Ik zou in ieder geval wel opmerken dat je het absoluut niet leuk en netjes vind dat hij qua afspraken zo lullig bezig is, want afspraak is afspraak. En hij hoeft jouw problemen niet op te lossen, maar hij hoort er wel voor je te zijn en als er een reden is waarom hij dat niet kan, vraag daar naar.
Succes!

aah wat kut,
ik zou er gewoon met hem over gaan praten,
dat je dit zo niet nog een keer wilt,
en gewoon duidelijk zijn en prioriteiten stellen,
want je zegt dat hij heel erg van je houd enzo,
maar dan moet hij er ook wat voor over hebben toch?

Dankjewel!

Ik denk dat ik na de kerst het er maar eens echt over ga hebben… Het is wel heel moeilijk om te zeggen, maar als het op deze manier moet dan hoeft het voor mij niet meer. Maargoed, ik zal maar moeten zien wat eruit komt, en als dat niet word zoals ik het wil dan zal ik me er denk ik maar bij moeten neerlegeen.

laat hem dit lezen,
laat hem dit forum zien en dit bericht wat jij hebt geplaatst
dan weet hij hoe dwars dit jou zit

laat hem gewoon dit stukje lezen, misschien dat hij jou standpunt dan beter begrijpt? ( nee je hoeft er niet bij te zeggen dat je dit online hebt geplaatst, misschien vat hij dat weer verkeerd op )