Hoi, allemaal ik wil even mijn verhaal kwijt, en misschien hebben jullie tips. Misschien is het wat onduidelijk allemaal, maar ik moet het even kwijt. Het zou veel voor me betekenen, als jullie het zouden lezen. het kan namelijk niet dat ik hier de enige in ben, hoe verloren ik ook klink in mijn hele verhaal.
Ik ben 16 jaar, ik ben niet vol van mezelf maar ik weet dat mijn uiterlijk voldoet aan wat over het algemeen aantrekkelijk wordt gevonden. Ik heb amper ervaring met jongens, ookal krijg ik wel wat aandacht van jongens (uitgaan). Toen ik wat jonger (13) was, zei ik wel eens tegen mezef: " het maakt niet uit welke jongen het is als iemand me maar ziet staan, en zegt dat ik mooi ben". Nu weet ik wel beter, ik vind mezelf er goed uitzien en ik wil niet afhankelijk zijn van wat jongens over me denken. Ookal is het wel flatterend als ik aandacht krijg van een jongen.
Ik vind het zo typisch, ik ben redelijk uitgegroeid en ik ben qua uiterlijk geen klein kind meer (dat is lang zo geweest ik was een late-bloomer), en nu ineens komen er allemaal jongens aanzetten. Een stomme jongen van de basisschool zoekt ineens contact met me via facebook, om te vertellen dat ik eigenlijk wel heel bijzonder en mooi ben. Hierop antwoordde ik, met de vraag waarom (als ik zo’n leuke meid ben, grappig en leuke persoonlijkheid zoals hij het noemde) wij nooit vriendjes zijn geweest op de basisschool. Daar had hij geen duidelijk antwoord op. (wat logisch is want hij kent mijn persoonlijkheid helemaal niet, hij kijkt naar foto’s van me en ziet me op school) Ik praat soms nog met hem, maar dat is (heel triest eigenlijk) alleen als mijn ego een boost nodig heeft. Ik probeer, dit steeds minder te doen, en dat lukt ook steeds beter.
Nou ben ik pas (sinds lange tijd) eens uitgegaan, uiteindelijk kijk ik terug op een leuke avond, maar ik denk ook over dingen die zijn gebeurd. Die avond heb ik voor het eerst echt gedronken, (ik ben altijd heel erg tegen drank geweest, maar ik vond dat ik weleens mocht drinken) Ik ben klein en smal dus ik merkte snel wat het met me deed, ik werd losser en kon makkelijker met mensen praten. Samen met mijn beste vriendin en een goede vriend van ons hebben we een tijd gedanst enzo. Totdat er wat gebeurde (misschien valt het voor jullie allemaal mee, maar houd er rekening mee dat ik niet zo ervaren ben enzo).
Een jongen (jongen 1) stelde zijn vriend (jongen 2 )aan me voor (op zo’n manier van dat de ene vriend een meisje voor de ander fixt). Ik reageerde niet zo enthousiast, want zo los was ik nou ook weer niet. Jongen 2 begon met me te dansen, terwijl ik hem niet in de ogen keek, hij stond achter me, en ik liet het toe want hij hield me vast, en het kon niet echt kwaad. Na een tijdje (toen ik me niet omdraaide, omdat ik wist dat hij me dan zou zoenen) Begon jongen 1 tegen me te praten. Hij vroeg waarom ik er niet zo in meeging. En ik vertelde hem dat ik geen zin had. Hij vroeg me of ik nog groen was en naar mijn leeftijd. Zonder schaamte (daar ben ik mijn drankje dankbaar voor) vertelde ik dat ik zestien ben en nog nooit heb gekust. Hij lachte me ongeveer uit, maar ik schaamde me niet 
.
Jongen 1, vertelde me dat ik niet wist wat ik miste, en dat ik ook niet wist wat ik allemaal kon krijgen als zoals hij het noemde “facking mooi meisje van zestien”. Ik bleef bij mezelf en ben terug naar mijn groepje gegaan. Jongen 1 heeft mijn beste vriendin nog ingefluisterd, dat ik een muur was om tegen te praten en dat zoenen superlekker is. Om het verhaal nog wat ongemakkelijker te maken kende een van mijn vriendinnen die in de buurt stond jongen 1. Nou is deze vriendin een meisje dat iedere avond met een ander kust, en samen lachte ze met jongen 1.
Samen met mijn beste vriendin en goede vriend zijn we naar buiten gegaan, waar ik een goed gesprek had met die vriend. Hij was trots op me, hij vond het leuk om te zien hoe jongen 1 samen met jongen 2 afging. Hij vond het ook goed dat ik mezelf was gebleven. Nu ik terugkijk ben ik ook trots op mezelf, maar tegelijkertijd heb ik ook twijfels. Die gedachte van, mijn eerste kus delen met een jongen die ik heel leuk vind en mij ook heel leuk vind ( en niet alleen om mijn kont), kan die gedachte wel werkelijkheid zijn? Of moet ik de volgende keer, als ik de kans krijg gewoon een jongen kussen (wel als het goed voelt dan).
Weetje, uiteindelijk ben ik gewoon niet zo’n meisje dat lekker met de eerste de beste een zoen deelt. Het is misschien stom om te zeggen, maar er is ook zoveel druk om me heen. Het grootste deel van mijn vriendinnen heeft vriendjes, en ervaring met jongens. En ik merk dat als ik het echt zou willen, ik makkelijk een jongen krijg. Maar wil ik dat echt? Een jongen die me er wel leuk uit vindt zien onder invloed van een paar biertjes. Misschien heb ik teveel films gekeken, maar ik geloof er graag in dat er ook jongens zijn die meisjes leuk vinden om hun persoonlijkheid. Ik ga dan weleens uit, en maak me helemaal op (ik ben wel een meisje meisje). Maar tegelijkertijd kan ik ook een hele avond vullen door alleen op mijn kamer te schilderen en tekenen. Misschien ben ik er gewoon niet klaar voor, ik ben al niet helemaal mezelf bij vriendinnen (ik vertel mijn beste vriendin niet over, toekomst dromen, of waar ik allemaal mee bezig ben )hoe zou dat ooit moeten met een jongen?!
Bedankt voor het lezen 
Hebben jullie soortgelijke verhalen? Tips?