Ik weet het echt niet meer

Liefde & Boys
#1

Niet zo lang geleden had iemand een topic aangemaakt omdat ze zenuwachtig wordt van (knappe) jongens. Ik heb ongeveer hetzelfde probleem;
Sinds ongeveer een jaar geleden word ik er zo zenuwachtig van als ik weet dat een jongen in me geïnteresseerd is (en ik in hem) dat ik niet meer kan eten, dat ik 's morgens moet overgeven zelfs! Ik weet het, het klinkt belachelijk (en het is het ook!) maar ik kan er echt niets aan doen. Alleen is het zo dat ik er echt héél ziek van word… Het is zo erg dat ik blij(!) ben als er niets gebeurt in mijn liefdesleven. Ik wil dat het stopt, want ik kan er echt niet meer tegen. Dat ik me zo ziek voel en dat ik niet kan eten is het vervelendste. Vooral 's morgens heb ik het het moeilijkst (omdat ik dan naar school moet vertrekken waarschijnlijk). Ik tril ook hard op de momenten dat het het felste is. Ik word ook vaak wakker in het midden van de nacht en kan dan niet meer slapen, omdat m’n hart zo tekeer gaat. Ik voel de spanning zelfs :anguished:? Ik weet dat het gewoon tussen m’n oren zit, maar ik weet niet wat ik moet doen om het allemaal niet zo serieus te nemen? Het ergste is dan nog dat ik nog geen enkele jongen ben tegen gekomen die dit alles doormaken waard is en nadien voel ik me ontzettend stom omdat het weer zo’n player was, thehe :cold_sweat:
M’n moeder maakt zich dan natuurlijk ook zorgen als ze ziet dat ik geen eetlust heb, maar het is zó belachelijk dat ik het te erg vind om het haar te vertellen…
Ik heb al gelezen over valeriaantabletten, maar ik kan toch niet elke keer als een knappe jongen me leuk vind en contact zoekt pilletjes slikken?
En naar de dokter gaan is ook al zo belachelijk, want ja wat gaat die doen?
“Ik kan niet meer eten en slapen en ik moet 's morgens overgeven, omdat ik zo zenuwachtig ben als ik een jongen leuk vind…?”
-“Hmm, misschien moet je… wacht wat? HAHAHAHAHAHA!”
:hammer:

#O ja, omdat ik 's morgens echt géén eetlust heb dan, heb ik een aantal keren mijn cornflakes in het toilet doorgespoeld… Kan dit kwaad? Ik dacht er ineens aan wat er zou gebeuren als het toilet verstopt zou zijn hierdoor en dat mijn ouders razend zouden zijn. Kan dit gebeuren of niet? Ik ga het sowieso niet meer doen, maar ik ben wel een beetje in paniek hierdoor nu, dus zou ik het graag willen weten

Sorry voor het lange berichtje (en het belachelijke probleem), maar ik hoop echt dat jullie me kunnen helpen…

#2

Ober cornflakes door de toilletspoelen weet ik geen antewoord of dat erg is haha.

Ik word ook altijd zenuwachtig van knappe jongens. Ik kan dan echt niet meer leuk en gezellig praten.

dus zie dit maar als een upje

#3

Hahah ten eerste denk ik dat het geen kwaad kan om je cornflakes door te spoelen! Als je overgeeft eindigt er ook eten in het toilet en daardoor loopt het ook niet vast toch?

Wat ik denk dat het met jou is, is dat je doordat je weet dat een jongen je leuk vind je niet meer weet hoe je je moet gedragen en je daar misschien heel gefrustreerd van raakt. Als je een jongen leuk vind en jij hem hoort het erbij dat je geen trek hebt, geen hap krijg je weg. Overgeven kan komen door spanning en ik denk dat die bij jou extra hoog is. Misschien zou je iets rustiger tegen de situatie aan moeten kijken en denken… ‘’ er is geen reden om te stressen, ik ben wie ik ben, en als die jongen me zo niet leuk vindt, dan was het sowieso nooit iets geworden!’’

Misschien moet je een afleiding zoeken en zorgen dat je niet geobserdeerd raakt door de extreme gevoelens die je hebt. Ik zou er toch even met je moeder over praten, dan voorkom je ook weer ruzie’s als ze vindt dat je je vreemd gedraagd bijvoorbeeld.

#4

Ik word ook altijd zenuwachtig van knappe jongens, behalve van 1. Daar ben ik ook verliefd op geworden, maar hij bekende dat hij mij toch als alleen een vriendin ziet en niet iemand om verliefd op te worden…
Maar daardoor is mijn eetlust ook weg haha. UP!

#5

Ik moest best wel hard lachen bij dat stuk over de dokter, haha.
Maar ik heb eigenlijk geen flauw idee wat je hier mee moet.
Succes er maar mee (:

#6

Toen ik mijn eerste vriendje had was ik ook zo, 's ochtends geen honger omdat het allemaal nieuw/eng was etc. En ik vond hem niet eens zo heel leuk dus en ik twijfelde. Maar toen ik echt verliefd was ging dat vanzelf weg!

#7

Hm ik had gehoopt op meer dan 5 reacties, haha maar ja :’)
Bedankt, ik heb toch wel iets aan jullie reacties gehad!
@Raawr; ja misschien is het dat wel, het is altijd de jongen die achter me aan zit, zonder dat ik hem daarvoor al had opgemerkt of ‘een oogje op hem had’. Dus misschien voel ik me daardoor ongemakkelijk, omdat ik niet al verliefd op hem ben en dus niet weet of ik wel wil dat ie me wil… haha wat een zin :’)
@dontstopmoving; je hebt helemaal gelijk, bedankt!

#8

Hm. Ik heb van het zelfde last. Het is echt heel erg vervelend. Ik las je berichtje net en herkende het heel erg. Wacht, ik leg het even uit.

Ik ben nu 16, en heb verschillende problemen gehad. Dit was allemaal psychisch, maar nu niet belangrijk. Een van de problemen is mijn sociale angstoornis. Ik geef over, hyperventileer, heb hartkloppingen, kan niet meer slapen, word vroeg wakker als een jongen mij leuk vind, of nog erger, ik zelf iemand leuk vind. Ik las je berichtje net en herkende het heel erg. Dit zijn bij mij paniekaanvallen. Ik heb nu hulp van een psycholoog en dat helpt mij heel erg, maar ik ben er nog lang niet vanaf. Ik ben niet mishandelt ofzo, maar ik wordt er zo bang van dat al het bovenstaande gebeurd. In elk geval kan ik redelijk normaal leven, en heb ik zelfs sinds kort facebook! -dat was een heel issue voor mij-

Ik zeg nu niet dat jij een psychische stoornis hebt of dat je gek bent, maar ik denk dat de huisarts je wel kan helpen. Met je ouders praten zal ook helpen, als je het uitlegt wat je voelt en dat je het ook niet expres doet. Ik ben niet zo goed in het hulp geven, maar praten helpt.

Beschouw mij alsjeblieft ook niet als gek, want dat ben ik niet. Ik ben gewoon een meisje met angsten, maar dat is het dan ook. :slightly_smiling_face:

Sterkte. :slightly_smiling_face:

#9

Tuurlijk denk ik niet dat je gek bent! Ik heb er met mijn moeder over gepraat en het idee dat ze weet wat me dwarszit helpt wel een beetje. Al die dingen op dat lijstje dat je opnoemde, van die hartkloppingen en vroeger wakker worden, heb ik ook! Maar het vreemde is dat ik voor de rest helemaal geen problemen heb met sociale …‘dingen’ haha :grinning: ook niet als een jongen me leuk vindt die ik zelf niet leuk vind, dan heb ik er geen last van. Ook niet als ik iemand leuk vind. Alleen maar als ik zeker weet dat hij me leuk vindt heb ik er last van.
Maar volgens mij kan het wel zijn dat ik paniekaanvallen heb. Het kan ook zijn dat ik gewoon bang ben dat ik (weer) gekwetst word ik heb nog geen enkele goeie ervaring gehad met ‘liefde’.
Maar ik denk dat ik (en jij ook?) het te serieus neem? Wat is het ergste dat kan gebeuren uiteindelijk? Maar ja, het is allemaal veel makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk…
Jij ook nog succes, ik weet zeker dat het ons zal lukken er mee om te gaan!

#10

Dat is fijn dat je er met je moeder over hebt gepraat. Dat zal zeker schelen. Ik praat heel veel met mijn moeder over alles, en als ik een tijdje er niet over heb verteld merk ik dat ik meer last heb van zenuwen. Praten helpt te relativeren, dat er eigenlijk niets aan de hand is. Want dat is er ook niet. We kunnen onder een eventuele relatie uitkomen en niets is verplicht. Waarom ik bang ben weet ik dan ook niet, maar dat ik bang word is een feit.

Ikzelf heb om nog preciezer te zijn helemaal geen ervaring met ‘‘liefde’’, geen relaties gehad en niets. Dat is niet erg, en dat vind ik het ook niet, maar meer vervelend om de rede dat het is. Ik heb ook geen last van praten met jongens -tenzij hij aantrekkelijk is-, en ze zullen ook niet aan me zien dat ik 7 kleuren strond schijt. Ik zal niet met jongens af spreken, laat staan daten. Dit ben ik aan het uitbreiden en dat gaat goed, dus ik ben er zeker van dat ik het ga redden. En dat zal jij ook kunnen. We go girl! :slightly_smiling_face:

Fijn trouwens om te horen dat je me niet als gek beschouwd. Dat waardeer ik. :slightly_smiling_face: -kakker-

Misschien helpt het om even te googlen over paniekaanvallen of sociale angstoornis/sociale fobie. Voor mij heeft dat geholpen. Meer voor de informatie en dat ik niet de enige ben. En al helemaal van mijn leeftijd, aangezien meestal oudere mensen dit hebben/ik nooit iets lees over jongeren die dit hebben. Nogmaals, niet dat jij het hebt. :slightly_smiling_face:

Hahaha, al die smileys die je erbij ziet, dat is echt irritant.

#11

Ik heb er niet veel verstand van maar ik denk dat praten met een persoon die je vertrouwt je wel kan helpen. Dan laat je het een beetje ‘los’. Heel goed, dat je dit al doet met je moeder ! Probeer dit zo te houden :slightly_smiling_face: Heel veel geluk toegewenst !

#12

Dat van dat googlen is een heel goed idee :grinning: ik heb al dingen opgezocht maar misschien dat ik bij ‘paniekaanvallen’ ook echt iets vind. Hm ja, maar ik ben nogal een gesloten iemand en ik heb er een hekel aan om te praten over mijn gevoelens en wat er in me om gaat. Daarom vond ik het ook zo moeilijk om er over te beginnen haha :slightly_smiling_face:
Ik heb ook nog geen ervaring met de liefde (nog geen relatie gehad), maar ik bedoelde dat ik wel al een paar keer een scharrel of hoe zeg je dat?
 heb gehad die me dan keer op keer gewoon heeft gebruikt terwijl ik op dat moment juist aan hem gehecht raakte. Zou ik daarom in paniek geraken? Omdat ik het niet opnieuw wil meemaken? :thinking: Ik heb geen moeilijkheden met praten met een (knappe) jongen, wat het hele probleem nog bizarder maakt nu ik erover nadenk haha :’)

Ik ben blij dat het met jou goed gaat met het uitbreiden van daten enz., wat doe je dan precies? :slightly_smiling_face:
Ik ben soms best jaloers op de meisjes van onze leeftijd die ermee omgaan alsof het niks is, dan wil ik altijd even in hun plaats zijn en weten hoe het voelt om gewoon helemaal gelukkig te kunnen zijn op die momenten haha :’)
Misschien komt het wel omdat ik vroeger niet echt… aantrekkelijk was en altijd werd afgewezen en ik nu niet goed weet hoe ik moet omgaan met het feit dat iemand geïnteresseerd is in me?
Bah, ik weet het niet. Morgen is het maandag, ik ga zoveel mogelijk proberen te relatieveren en hopelijk gaat het elke dag een beetje beter!
Idd, we go :grinning: Je kan er alleen maar sterker door worden, toch?
-Ik ben 15 going on 16 btw, haha :grinning:-

#13

Dankje! Ik ben zo’n opkropper, ik denk dat de helft van mijn ‘problemen’ opgelost zouden zijn als ik er gewoon met iemand over zou praten, maar ja…

@woodenheart; vond ik ff heel toepasselijk hoewel er bij mij van echte liefde nog geen sprake is geweest, maar toch haha :slightly_smiling_face:

http://weheartit.com/entry/13865084