Ik voel me zo ontzettend ongelukkig. Ik zit in mijn eindexamenjaar, overmorgen begint mijn laatste proefwerkweek, waar ik veel voor moet doen. Maar ik voel me de hele tijd zo zenuwachtig en verdrietig
an binnen dat leren me niet lukt. Daarnaast ben ik bezig met de vooropleiding van het conservatorium, iets waar ik ook hard voor moet werken, wat ook niet lukt.
Ik weet ook niet zeker of ik die opleiding volgend jaar wel wil doen.
Ik ben al weken op zoek naar andere opleidingen maar ik heb nog niet echt iets gevonden wat ik graag wil gaan doen. Maar ik voel me eigenlijk ook te gestresst om een goede keuze te kunnen maken.
Verder voel ik me ontzettend eenzaam. Ik heb wel wat vrienden maar zij nemen dat gevoel niet weg. Thuis voel ik me heel alleen. Mijn ouders weten dat het slecht met me gaat maar ze laten me gewoon aanmodderen.
Het enige wat ik wil is rust in m’n hoofd, weten wat ik wil en me kunnen concentreren op school. Maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar. Ik heb ook telkens het gevoel dat ik nergens tijd voor heb, ondertussen raak ik verlamd door wat ik allemaal moet doen en doe ik uiteindelijk (bijna) niks. Ik ben zo bang dat ik zak, m’n toelating niet haal en ik ben vooral heel bang dat ik zo eenzaam blijf. Ik wil zo niet verderleven, ik weet dat ik met een psycholoog zou moeten praten maar ik weet niet hoe ik dat m’n ouders moet vertellen en ik heb ook weer het gevoel dat ik daar geen tijd voor heb…
Ondertussen loopt de tijd gewoon door en ik baal ontzettend dat mijn eindexamenjaar zo’n rotjaar is, ik zou moeten genieten maar het lukt gewoon niet. Mijn hoofd zit vol demonen, zo voelt het. Ik weet niet precies wat ik met dit topic wil bereik
en, ik wilde het gewoon graag van me aftypen. Tips zijn wel welkom, als iemand magische tips heeft om me even minder gestresst te voelen of iets gedaan te krijgen (huiswerk etc).
-
Ik kan je helaas geen advies geven, maar ik wou wel even zeggen dat ik precies hetzelfde voel.
Het klinkt alsof je heel erg last hebt van faalangst! Als ik jou was zou ik hier op school hulp voor zoeken, op heel veel scholen hebben ze daar begeleiding voor.
Ik heb zelf ook faalangst gehad en herken me dan ook wel in je verhaal. Je wordt echt verlamd door de stress waardoor juist niks meer lukt. Het is echt de moeite waard om daar proberen wat aan te doen, dan zal je zien dat alles beter gaat.
Probeer daarnaast een beetje te relativeren. Natuurlijk wil je heel graag je eindexamen halen, maar wat is het ergste dat kan gebeuren als het niet lukt? Dan doe je er een jaartje langer over, kan gebeuren!
Ik herken mezelf ook wel een beetje in dit verhaal maar dan niet zo erg als de ts. Maar mag ik vragen wat voor hulp jij hebt gekregen tegen je faalangst en of dit hielp?
@TheSublime en PrettyReckless: heel veel sterkte! Ik hoop dat jullie je snel beter voelen!
ik heb zelf één concrete tip: ruim je kamer op. Zorg dat alles opgeruimd en schoon is, dan voel je je daarna misschien ook wat opgeruimder in je hoofd.
En als je er tijd voor hebt; maak een lijst van wat er allemaal ‘mis’ is in je leven en wat je er aan zou kunnen doen/hoe je zou willen dat het was. En beschrijf dan ook wat je gaat doen om je beter te voelen. Ik wil ook zo’n lijst gaan maken.
@Iresdecent: hmm misschien is dat het wel. Maar als ik weet wat ik moet doen heb ik daar helemaal geen last van. Ik zit nu gewoon zo vast in de vraag ‘Wat wil ik’ dat het me totaal verlamt en door geen keuzes te maken is er uiteindelijk geen keuze meer…
Verder heb je deels wel gelijk, dat een jaartje extra niet erg is, maar ik haaaat de middelbare school dus zakken is gewoon geen optie. Ik weet dat ik het qua intelligentie ook gewoon kan.
Ik ga nu al mijn wilskracht bij elkaar slepen om m’n wiskunde te maken, woensdag schoolexamen…
Tips blijven welkom!
ik weet het niet…gwn rustig blijven en denken: ik kan het wel! Jij kan het ook! Weetjj ik snap en begrijp je wel maar nu weet ik gwn niet wat ik ff moet typen 
Succes x
Dat gevoel heb ik ook, maar denk ik wel wat sterker dan jij. Mijn thuissituatie is ook niet geweldig en ik heb last van faalangst ja.
Wat ik vroeger deed: ik verplicht mezelf iets te doen, tegen mijn wil in en dan spreek ik met mezelf af dat ik na een tijdje geconcentreerd werk iets leuks mag doen. Concentreer ik me niet, dan heb je pech, je gaat maar net zolang door totdat je trots op jezelf kunt zijn.
Nu heb ik gemerkt dat ik daar geen voldoening uit kan halen en het eigenlijk alleen maar averechts werkt, dus mijn tip, doe dat niet. Op korte termijn werkt het, op lange termijn jaag je jezelf alleen maar op.
Ik ben gestopt bij de psycholoog, terwijl ik eigenlijk wel zou moeten gaan, om te verwerken wat er gebeurd is, maarja, wegens dezelfde reden als jij ga ik niet meer en omdat ik koppig ben en niet alles omhoog wil halen, heel dom van mijzelf.
Misschien is het een optie om planningen te maken en een keer hulp te vragen? Ik zou je ouders het in ieder geval vertellen, of iemand anders die je vertrouwt. Al kan ik je vertellen dat sommige mensen dit opvatten als aanstellerij, maar daar moet je je niets van aantrekken. Sterkte!
Geen flauwe opmerking maar: www.korrelatie.nl
Is niet flauw voor de TS hoor, ik vermoed dat ik tegen een depressie aanzit, ik heb dit gevoel al 2 jaar namelijk. Daarom ben ik er ook wat over op gaan zoeken en ben ik dus naar een psycholoog gegaan.
@ TS, misschien is het idd goed als je toch hulp gaat zoeken.
up…
Waar heb je het meeste last van? Het gevoel van eenzaamheid of het feit dat je niet weet hoe het verder moet of dat alles zo druk is?
Misschien een beetje zinloze vraag, maar als één van die dingen minder is zou het kunnen dat je je al een stuk beter voelt.
Ik heb een tip voor je, hoe je je schoolwerk kan opdelen in ‘hapklare brokken’ waardoor het niet zo veel in één keer is. Maak een 6-weken plan voor de laatste zes weken voor je examen. Ik heb het vorig jaar ook gemaakt en het heeft me echt heel erg geholpen. Je bekijkt per vak hoe je je examen wilt voorbereiden (bijvoorbeeld alleen examens maken voor een taal, of opdrachten maken voor geschiedenis). Nu schrijf je per vak op wat je elke week wilt doen. Niet te veel inplannen per week, want omdat je 6 weken hebt is dat nergens voor nodig. Je maakt bijvoorbeeld om de week een examen voor Nederlands, en verder zal je ook nog wel een keer een examentraining op school hebben. Plan die week dan niet nog een extra examen van dat vak thuis in! Als je alles per week hebt opgeschreven, kun je de dagen van je week gaan inplannen. Je merkt dan dat je eigenlijk maar 1 vak per dag hoeft te doen en dat je, als je je leerwerk zo opdeelt, het veel makkelijker uithoudt. Het is wel zaak om je echt aan je planning te houden, maar omdat je eigenlijk maar 1 vak per dag hoeft te doen was dit voor mij eigenlijk geen probleem.
En dan je studiekeuze. Misschien kan je een tussenjaar doen? Dan kan je volgend jaar rustig beslissen wat je wilt gaan doen.
Ik herken denk ik wel goed hoe jij je nu voelt. Ik wel vrienden, en toch voel ik me eenzaam.
Maar ik loop nu bij een psycholoog en dat raad ik echt aan! Hij begeleid me met de dingen die ik moeilijk vind. Plus hij geeft tips over hoe ik dingen aan moet pakken. En doordat ik er met iemand over kan praten die verder niet betrokken is met mijn situatie, geeft dat heel veel rust.
En het is helemaal niet gek of raar dat je daar behoefte aan hebt! Er gaan zoveel mensen naar de psycholoog!
ik hoop dat je er een beetje uitkomt! Sterkte!
Ik merk dat je eigenlijk in het algemeen met vier dingen zit:
[b]- Eindexamen stress
- Studiekeuze stress
- Faalangst
- Onbegrip of onwetendheid van vrienden en gezin[/b]
Omdat deze vier factoren tegelijkertijd nogal hard kunnen inslaan, voel je je waarschijnlijk zo slecht. Aan sommige dingen zul je weinig kunnen veranderen, bijvoorbeeld je examens komen er nu eenmaal aan, niets aan te doen. Je kunt alleen veranderen hoe jij hier zelf mee omgaat. Waarschijnlijk komen deze factoren over je heen spoelen en raak je het overzicht een beetje kwijt, hierdoor weet je niet meer hoe je jouw problemen zult moeten aanpakken.
Eindexamen stress
Dat je stress hebt voor je examens is niet heel erg gek, alles komt ineens heel erg dichtbij. Ik merk zelf bij mij op school dat zelfs de meest ‘relaxte’ mensen het er best moeilijk mee hebben. Het is dus helemaal niet gek dat je het eindexamenjaar zo ervaart! Zoals hier boven als is gezegd, zou het misschien kunnen helpen om in te plannen hoe je je examens wil voorbereiden. Doe dit op een manier die bij jou past en waarvan je weet dat je die kunt volhouden. Eventueel zou je samen met je mentor een afspraak kunnen maken om het erover te hebben, en dan kunnen jullie samen een planning maken. Bij mij op school wordt dit ook gedaan, we vullen allemaal een planning in voor een week en hebben dan aan het einde van de week een reflectiegesprekje met onze mentor. Het klinkt allemaal misschien een beetje als ‘brugklastactiek’, maar tijdens deze laatste periode van je middelbare school is discipline gewoon heel erg effectief.
Ten tweede zou je het er met andere klasgenoten of vriendinnen over kunnen hebben hoe zij het eindexamenjaar ervaren. Grote kans dat zij even veel stress hebben als jij! Door er samen over te praten, kun je jouw hart misschien een beetje luchten.
Ten slotte vind ik het zelf heel erg motiverend als je weet waarvoor je werkt. Als jij echt heel erg graag je diploma wil hebben, dan zorgt dat er vaak voor dat je harder werkt. Mensen die weten wat voor opleiding zij willen doen na hun eindexamen, hebben vaak al een soort ‘doel’ waarvoor zij werken. Ik heb zelf al een plekje op de kunstacademie, en ik merk dat dat super motiverend is! Aangezien jij het nog niet zeker weet, is dit misschien niet iets wat je heel erg zal motiveren, maar je kunt wel zelf andere ‘doelen’ stellen. Een mooie promdress of een vakantie met vriendinnen kan ook werken als een goede motivatie om keihard te bikkelen.
Studiekeuze stress
Het is inderdaad erg lastig als je nog niet zeker weet wat je wil doen na je eindexamenjaar. Je kunt er erg veel stress van ervaren, zeker als je vriendinnen het al precies weten. Allereerst lijkt het me een goede tip om eens langs de decaan te gaan. Bij hem/haar kun je vaak studiekeuze- en interessetesten doen. Daar kunnen misschien verrassende resultaten uitkomen! Bij de decaan kun je ook informeren naar verschillende studies.
Daarnaast zou ik hard blijven vechten voor je plekje aan het Conservatorium. Ondanks dat je misschien niet weet of dit wel echt is wat je wil, geeft het een goed gevoel als je al ergens een plekje hebt. Het geeft meer zekerheid en functioneert als het ware als een ‘vangnet’. Natuurlijk moet je daarnaast niet stoppen met zoeken naar andere studies.
Ten slotte zou niet overhaast een studie kiezen. Als je het na gesprekken met de decaan, je mentor, je ouders en andere mensen écht niet weet, kun je beter een tussenjaar nemen met een baantje, dan ‘zomaar’ een studie kiezen die het niet helemaal is.
Bovendien is het helemaal niet erg om te twijfelen aan je studiekeuze, je bent nog jong! En belangrijke keuzes maken is altijd lastig. Je bent vast niet de enige die met dit probleem zit.
Faalangst
Ik merk dat je heel erg veel stress hebt, dit overspoeld je helemaal en je raakt ontzettend ontmoedigd. Je kunt je niet meer concentreren op je voorbereidingen, en dit resulteert erin dat je uiteindelijk weer een middag niets hebt gedaan. Faalangst is heel erg vervelend, en zeker in het eindexamenjaar wanneer je echt wordt gepusht om te presteren. Ik heb zelf vorig jaar erg veel last gehad van concentratieproblemen, waardoor ik ook vaak geen huiswerk kon/wilde maken. Het ging zelfs zo ver dat ik op een gegeven moment niet meer kon lezen, ik nam niets meer in me op. Dit had als oorzaak vooral stress. Ik dacht teveel aan andere dingen, en kon me daarom niet concentreren. Wat ik je kan aanbevelen is om je werk in te plannen in specifieke taken en tijden. Bijvoorbeeld: Ik ga paragraaf 3.1 lezen en de opdrachten maken. Hierdoor weet je heel erg duidelijk wat je taak op dat moment is, het is de kunst om je op dat moment alleen daar op te focussen. Het is heel erg moeilijk, het kost mij ook heel veel moeite. Plan daarom slechts kleine taken in! Een paragraaf lezen voor Geschiedenis, daarna een kopje thee drinken met een koekje, en weer verder met de tweede paragraaf. Ik heb een extreem laag concentratievermogen en dit werkte het beste voor mij.
Als deze kleine tips niet werken, zou je misschien een afspraak kunnen maken met een psychologisch medewerker op school. Informeer er naar bij je mentor. Deze mensen hebben vaak handige tips om te zorgen voor minder stress en concentratie, en het kan fijn zijn om je verhaal aan hen te vertellen!
Onbegrip of onwetendheid van vrienden en gezin
Ik denk persoonlijk dat je ouders wel zien dat je het lastig hebt dit jaar, maar dat ze niet helemaal weten wat ze voor je kunnen doen. Misschien kun je eens met ze aan tafel gaan zitten, en vertellen wat je precies dwars zit, hoe je je voelt en wat ze voor je kunnen doen. Misschien helpt het wel om na een zware tentamen week te gaan lunchen met je moeder en eventuele zusjes. Ze kunnen niet jouw examens voor je gaan maken, hoewel ze dat misschien het liefst zouden willen doen aangezien ze willen dat jij gelukkig bent. Maar ze kunnen wel op indirecte manieren ervoor zorgen dat jij je beter kunt concentreren door je afleiding te bieden.
Wellicht kun je ook het onderwerp psycholoog aankaarten met hen. Ik snap dat de stap wat groot lijkt, maar veel mensen gaan/gingen naar een psycholoog toe. Een psycholoog kan je helpen om weer een beetje overzicht te krijgen, ze hebben vaak een heldere en neutrale blik op je problemen. En bovendien kan het fijn zijn om je problemen bij iemand kwijt te kunnen!
Wat je vriendinnen betreft zou ik ook eens met hen gaan zitten, grote kans dat zij het examenjaar even stressvol ervaren als jij! Misschien kunnen jullie er samen over zeuren, samen examens oefenen en iets gaan drinken als jullie tentamens voorbij zijn. Het kan lastig zijn om je vriendinnen te vertellen dat je je niet goed voelt, maar vaak zijn mensen in periodes met stress vooral op zichzelf gericht en is het ze ontgaan hoe het met jou gaat. Ik kan je echt aanraden om een gesprek met ze aan te gaan, grote kans dat ze je willen steunen waar dat kan!
Sorry voor het hele lange verhaal! Ik ben een beetje doorgedraafd omdat ik vorig jaar in ongeveer dezelfde situatie heb gezeten als jij. Ik hoop dat je hier wat aan hebt, en als je nog iets wil weten kan je het altijd vragen.
Veel succes!
Nee, dat vind ik juist een goede vraag! Ik denk toch de eenzaamheid. Als mijn sociale leven superleuk zou zijn, zou ik me denk ik veel minder druk maken om mijn toekomst. Als ik het gezellig heb verlang ik veel minder van het leven, nu ik me eenzaam voel droom ik de hele tijd over een groots, meeslepend leven. :’) daar zou ik dan denk ik minder last van hebben. En verder dat ik het zo druk heb, met dingen die niet echt leuk zijn (leren, en voor die vooropleiding is het vooral studerenstuderenstuderen en ik heb niet echt boeiende concerten of zo, dus het beloont niet echt, behalve dat m’n niveau omhoog gaat).
@Mariska: dankje! ik ben inderdaad van plan een planning te maken, dan kom ik ook niet voor verrassingen te staan qua hoeveelheid stof. Ik zit nog te twijfelen over een tussenjaar. Dat zou inderdaad nog een optie zijn. Het enige nadeel is dat ik dan mijn studiefinanciering misloop.
@Daniquexx: dankje! Ik heb een tijdje geleden ook een tijd bij een psycholoog gezeten. Ik vond het toen best vervelend, maar ik was toen ook niet helemaal eerlijk, waardoor ik ook niet het gevoel had geholpen te worden. Maar dat lag dus aan mezelf. Ik wil denk ik wel een nieuwe afspraak maken. Het enige waar ik bang voor ben, is dat ik me dan juist erger ga voelen. Doordat je dan die gesprekken hebt ben je nog meer bezig met het feit ‘ik voel me rot’ vind ik… heb jij dat niet? Alsof je dan ‘erkent’ dat er iets ‘mis’ is en het daardoor erger wordt… maar bedankt voor je reactie!
@Anna Karenina:
wauw dankje voor je reactie!
Dat van die decaan is inderdaad een goed idee, ik ben al eens bij hem langsgeweest, maar toen zat ik nog naar studies te kijken waar ik nu door open dagen etc. al op afgeknapt ben. Maar misschien is dat ‘m juist, ben ik te kieskeurig…
dat de mensen om me heen ook veel stress hebben klopt, alleen heb ik het idee dat ik de enige ben die er zo door ‘ontspoort’ :’) maar goed, misschien lach ik er over een jaar om…
Dankje voor die focustip, dat kan idd wel helpen, ik ga het uitproberen! 
En geeft niks dat je verhaal zo lang is, vond ik juist fijn!
Dankjewel meiden!
Even voor mezelf op een rijtje;
-dingen gaan plannen
-erover praten
-naar de decaan stappen
-overwegen om (terug) naar een psycholoog te gaan
Ik houd jullie op de hoogte en aan de meiden die zich in mijn verhaal herkennen; sterkte!
Wauw ik heb echt precies hetzelfde!
Ik voel me zo rot de laatste tijd… Ik kijk echt uit naar de zomervakantie en ik wil alleen maar feesten op dit moment, terwijl ik dat nooit zo erg heb gehad.
En ookal heb ik veel vriendinnen om me heen, ik heb het idee dat niemand het begrijpt en voel me af en toe super eenzaam, ook al zie ik die dag gewoon vriendinnen en doe ik wat leuks.
Ik heb vanaf vandaag (en de komende 2 weken) ook toetsweek, en ik heb dus gewoon nog niets geleerd… het lukte me gewoon niet. Echt om te janken gewoon. Ik heb zoveel aan m’n hoofd dat ik me niet eens kan richten op wat me nu precies dwars zit.
Ik hoop dat het snel minder word voor iedereen die hier ook last van heeft! Het spijt me dat ik nu geen tips heb TS.