Hey meiden!
Sorry voor het lange verhaal maar het helpt me zo erg om van me af te schrijven en deze situatie gewoon zo verschrikkelijk is en ik het allemaal niet meer weet…
Aan het einde van de Zomervakantie kreeg ik weer contact met een jongen die ik al vaag kende omdat hij dichtbij woont. We appte best vaak 2 weken lang en op een avond in begin september hebben wij ook gezoend. Na die zoen begon hij elke dag met appen en was het heel flirterig en liefover en kwam het echt over dat hij mij leuk vond. Ik had vlak erna afgesproken en het was gewoon gezellig. Later, vroeg hij ook of ik een keer kwam vaak of ik kon chillen of naar de bios kon. Die keren kon ik echt niet heen gaan en had dje afspraken ook echt afgezegd om dat ik niet kon maar het was verder geen probleem.
Ik dacht echt dat ik DE jongen had gevonden die ik echt leuk vond want ik heb echt nooit een jongen leuk gevonden of een relatie gehad Ik dacht dat we bijna iets hadden en hij gaf zoveel hints dat hij mij leuk vond. Zelfs zijn beste vriendin die ik ook ken vertelde vaak aan mij dat hij mij echt zag zitten. Omdat ik extreem onzeker ben doe ik het meestal rustig aan met jongens en denk meestal dat jongens mij nooit leuk vinden. Hij was zo lief, grappig en werd echt met de dag leuker. Het was echt een perfecte jongen voor mij.
Maar toen kwam het, gister stortte echt mijn wereld in, ik kreeg uit het niets een appje van hem dat we beter niet meer konden praten en dat hij echt geen gevoel voor mij had en dit ook nooit had gevoeld en dat het alleen een sjans was. Dit sloeg echt in als een bom. Dit had ik noooit zien aankomen. Hij vertelde zo vaak dat als hij hossels niet zag zitten hij het gelijk liet merken en afkapte. Hij zei ook dat het beter was als we niet meer zouden praten .Ik was op dat moment op school en de tranen stonden echt in mijn ogen. Ik vertelde hem dat ik dit nooit zag aankomen en dat ik echt dacht dat hij mij leuk vond. Ineens werd hij zo egoistisch en het boeide hem ook denk ik niets dat ik hem wel zag zitten.
We hebben aankomende dag een feestje van een gemeenschappelijke vriendin en daar zou ik hem dus weer zien. Hij had het daarover eergisteren dat het echt leuk met mij zou worden dit dat.
Ik heb mezelf gisteren gewoon in slaap gehuild. Eindelijk kende ik het gevoel van ’ verliefdheid’ en was een stuk minder onzeker. Nu is dat weer zoveel omlaag gegaan en vraag ik me af of ik het ooit nog zal geloven of denken als iemand zo lang en zo lief tegen me praat dat iemand mij leuk kan vinden. Ik weet gewoon echt niet wat ik moet doen. Het gesprek is zo verschrikkelijk afgelopen en ik voelde me zo ‘triest’ dat ik hem wel leuk vond en hij mij alleen zag als een of andere sjans. Het voelt als echte tijdverspilling en waarom hij het njet eerder had afgekapt. Dit vroeg ik ook, en hij dacht dat het nog ‘zou komen’ maar niet meer.
Ik ben er echt zo kapot van en het heeft m’n hart echt gebroken. En dan is er nog dat feestje zaterdag en ik hem maar moet negeren? Ik zou echt heel graag jullie advies willen want ik voel me zo dom dat ik er gewoon in ben getrapt en ellendig.