Ik voel me slecht, maar ik weet niet waarom

[Phoberos]

Sinds een paar maanden voel ik me echt heel slecht en ik weet niet echt precies waarom. Het begon toen ik op kamers ging en aan m’n studie op de uni begon. In het begin dacht ik dat het gewoon nog puur wennen was, maar ik heb het nu nog steeds.

Elke keer als ik op zondagavond weer terug ga naar Groningen voel ik me echt zo verdrietig omdat ik weer wegga (maar dat is 's avonds als ik in Groningen ben wel weer weg, en doordeweeks heb ik er ook geen last van). Ik was bang voor cijfers/toetsen die nog moeten komen en ik was like, straks wil ik intekenen voor een vak voor semester 2 en zit dat al vol of weet ik het, maar dan zeg ik telkens tegen mezelf van ‘het komt wel goed, als het een onvoldoende is doe je gewoon een her, dat met die vakken komt heus wel goed’ maar het helpt niet en ik weet ook niet goed of m’n slechte gevoel daar wel vandaan komt.

Het is echt zo’n knagend en zeurend gevoel in m’n onderbuik en ik weet niet goed wat ik moet
Soms lig ik 's nachts ook gewoon te huilen in bed zonder echt een duidelijke reden. Weten jullie misschien wat ik hier tegen kan doen? Zo niet, het was in ieder geval al fijn om het even te uit te typen.

[mona2]

Ik zou je vooral aanraden om positief te denken.
Als je weer terug gaat naar Groningen wees dan niet verdrietig maar denk eraan dat de week zo weer om is en je weer thuis bent. (Tenminste als je naar het huis van je ouders gaat als je dat bedoelt)
En dat je zo bezig bent met je cijfers, ik snap dat het lastig is maar probeer het uit je hoofd te zetten.
Meer dan je best kan je niet doen. En mocht je toch een slecht cijfer halen kan je idd altijd nog een her doen.
Misschien probeer je dit al en heb je er niks aan maar verder weet ik niet echt wat ik je moet adviseren sorry!

Sterkte in ieder geval want snap dat het gevoel niet fijn is.

[Carlz]

Het klinkt onnuttig, maar probeer echt de veroorzaker van dit gevoel te vinden. Is het heimwee? Moet je nog wennen? Mis je sociale contacten? Heb je last van iets in het verleden of faalangst? Gebruik je medicijnen of de pil met eventuele bijwerkingen? Noem maar op, ik begrijp dat dit makkelijker gezegd dan gedaan is. Probeer inderdaad positief te denken, je doet je best en je bent niet de enige die zich zo voelt. Ook kan ik je aanraden om er eens met iemand over te praten, het is alleen al erg fijn om het even kwijt te kunnen. Ik vind het ook prima als je mij note wanneer je je rot voelt. Hopelijk heb je er wat aan, sterkte!

[Cosmic]

Ja het lijkt mij ook goed om te proberen uit te vinden waar dit gevoel vandaan komt. Verder hielp het voor mij heel erg om veel bezig te zijn. Als ik te veel tijd op mijn kamer doorbreng ga ik ook te veel nadenken. Bij mijn ouders thuis is er ook altijd wel iemand om mee te praten, op mijn kamer ben ik echt alleen (wat ook niet erg is, maar wel een verschil). Maar in Groningen is genoeg leuks te doen voor studenten, dus als je een beetje een leuke groep/activiteit hebt gevonden voel je je misschien beter.
Ik weet niet of dit echt het probleem is, in ieder geval succes

[Phoberos]

Bedankt allemaal! En idd Cosmic, als ik bezig met iets ben denk ik er niet aan en ik ben best vaak niet echt intensief bezig met iets dus denk ik er vaak aan. Ik moet idd maar echt even een activiteit gaan vinden of zo, waar ik me echt goed mee bezig kan houden.

Ik moet gewoon proberen die gedachte uit m’n hoofd te zetten van ‘ugh morgen weer terug naar Groningen’, want ik weet gewoon dat als ik eenmaal daar ben, ik er geen last meer van heb.

Ik denk dat het gewoon een combi is van dat, van al het leerwerk en gewoon dat ik nog steeds moet wennen. Maar even kijken hoe het over een paar weken gaat dan :c

[Lauren15]

Idd als ik me rot voel probeer ik altijd eerst uit te zoeken waar het gevoel vandaan komt en dan los ik het op. Stress kan ook een rede voor een rot gevoel zijn. Zorg dat school niet te veel stress oplevert en dat je rust neemt als je denkt dat je dit nodig hebt. Een onvoldoende is natuurlijk ook niet het einde van de wereld. Het helpt altijd om er met iemand over te praten, of dit nou je ouders zijn of een goede vriendin maakt niet uit. Ze kunnen je niet altijd helpen, maar het is fijn als je iemand hebt waarmee je hierover kan praten.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt❤️

[Nox]

Zoals iedereen hier ook al heeft gezegd, probeer eerst uit te vinden waar het gevoel vandaan komt. Als je dat weet kun je er aan gaan werken om het gevoel te laten verdwijnen. Het is natuurlijk niet niks om in een andere stad, laat staan andere provincie te gaan studeren en daar ook te gaan wonen. Alles is nieuw, geef het wat tijd. Probeer wel om leuke dingen te doen, dan kun je je gedachten op die manier verzetten!

[Soepstengel]

Oh ik herken dit gevoel zo! Bij mij was het gewoon de kwestie van afscheid nemen zelf en dat ik dan ook gelijk helemaal alleen was waardoor ik mij ongelukkig voelde. Niks aan te doen helaas maargoed, ik heb geen heimwee overigens. Misschien is dit bij jou ook de reden?

[Seraya]

Ik woon in Zwolle en zit nu in kamers op Rotterdam. Ik heb totaal geen last van heimwee en het bevalt mij heel goed. Maar als ik inderdaad zondag mijn spullen weer moet pakken voor een nieuwe week dan denk ik ook wel eens ´´pfff ik heb eigenlijk helemaal geen zin´´. En zodra ik in Rotterdam ben is alles ook gewoon weer prima.

Ik denk zelf dat het gewoon een kwestie is van dat je je gewoon weer ´´thuis´´ voelt bij je ouder(s) en hierdoor niet zo’n zin hebt om weg te gaan. Zodra je weer weg bent dan is er ook niets meer aan de hand en is t weer prima. Bij mij zit het puur in het stukje spullen inpakken en weer weggaan.