Hoi allemaal,
Ik wil even wat van me afschrijven, maar als er tips zijn hoor ik het ook graag.
Even vanaf het begin:
In de eerste klas (middelbaar) zat ik in een klas met alleen maar meisjes uit andere dorpen (nu nog steeds trouwens), dus iedereen kende elkaar al en toen viel ik eigenlijk al uit de boot. Van mezelf ben ik niet zo goed in contact/nieuwe vriendinnen maken dus was het lastig voor me om contact met ze te maken. Ik voel(de) me niet fijn op school en was (en ben) daardoor erg stil in de klas.
Ik werd niet echt gepest maar voelde me wel buitengesloten. Heb veel geoefend met begeleiding (van school) om beter gesprekjes te voeren met ze,etc. maar op de een of andere manier lijkt het dat ik er gewoon niet bij kan horen ofzo.
Ondertussen werd ik ook nog vaak lastig gevallen door oud klasgenoten van de basisschool, een groepje kwam ook zelfs een paar keer scheldend mijn tuin inlopen. Ook jongens uit mijn klas doen vervelend tegen me en iedereen oordeelt over mij zonder dat ze mij ‘echt’ kennen, ze zien alleen mijn stille, onzekere “ik”.
Inmiddels zit ik in de tweede klas en is het eigenlijk nog steeds zo, ondanks dat ik altijd vol probeer te houden valt het me erg zwaar.
Ook in de pauzes zit ik nu ergens anders, alleen, omdat ik in de aula nergens mijn plekje kon vinden.
Ik ben nu erg op mezelf, ik heb wel vriendinnen maar die ik “maar” minimaal 1x per maand en wonen bijna allemaal een stuk verder weg.
Ik snap ook eigenlijk niet wat er nu zo mis met me is, en het breekt mijn hart als ik allemaal gemene roddels over me hoor terwijl ik eigenlijk een heel gezellig persoon kan zijn.
Wel heb ik gelukkig begeleiding die me helpt, en het gaat ook wel een stukje beter dan de eerste klas. Maar goed, moeilijk is nu nog steeds wel.
Respect als je dit allemaal hebt gelezen, bedankt!
Liefs,
