Mijn beste vriend had twee jaar geleden voor vier maanden iets met een meisje. Zij heeft het uitgemaakt en hij was daar kapot van, begrijpelijk ook wel. Ongeveer een jaar geleden heb ik op een of andere manier gevoelens voor hem ontwikkeld en af en toe geeft hij signalen alsof hij mij ook wel leuk vindt. We hebben inmiddels ook al gezoend en alles en spreken regelmatig af, maar soms heeft hij gewoon inzinkingen. Dan denkt hij weer terug aan de tijd met haar en vertelt hij me hoe niemand zo speciaal was als zij en dat hij haar mist. Hij weet ook goed dat hij niet terug kan naar die tijd maar hij zit er gewoon nog erg mee.
Hij vertelt dit soort dingen aan mij omdat hij weet dat hij altijd bij mij terecht kan hiermee, en dat is ook wel zo, maar ik vind hem leuk. Hij weet dat echter niet (misschien wel uit mijn bodylanguage enzo haha) maar ik heb het nooit expliciet tegen hem gezegd. Ik heb het er dan ook af en toe best moeilijk mee wanneer hij zegt dat niemand, van alle mensen die hij kent, zo speciaal is als zij. Ik wil hem ook vertellen dat ik hem leuk vind, maar ik ben bang dat ik dan onze vriendschap verpest plús, ik heb gewoon het idee dat ik onder doe voor zijn ex. Ik wil hem best helpen wanneer hij zijn verdriet kwijt moet maar het is gewoon zo moeilijk voor mij. Ik praat sowieso al niet heel gemakkelijk over verdriet, met niemand, omdat ik best positief in het leven sta, en dit maakt het dubbel zo moeilijk.
Ik moest dit gewoon even kwijt. Niet echt een vraag ofzo want ik weet dat de enige oplossing is hem vertellen hoe ik me hierover voel maar ik weet niet of ik dat durf, kan en hoe ik dat dan zou moeten doen.
