Op de basisschool stond ik altijd mijn mannetje. Durfte ik duidelijk mijn eigen mening te geven en was ik heel zeker van mezelf. Toen ging ik naar de middelbare school en werd alles oppeens anders. Ik gaf nooit mijn eigen mening, liep mee met vriendinnen, en ik ben nu heel onzeker. Nu zit ik in de 3e en het is nog steeds zo. Heeft iemand dit ook meegemaakt of heeft iemand tips??
Liefs,
Ik heb meegemaakt dat ik vroeger altijd heel verlegen was, en nu ben ik altijd aan t kletsen met iedereen etc.
Dus eerder andersom bij mij.
ik zou niet echt tips hebben,
probeer niet teveel mee te lopen met je vriendinnen ( ook in schooldingen en zo) want uiteindelijk gaat iedereen zn eigen weg…
dit 
Ja ik probeer het ook maar op de een of andere manier kom ik altijd weer bij hun uit.
ik had dat ook,…
is de puberteit denk ik
gewoon je zelf blijven!
In het begin van mijn basisschool tijd was ik juist heel verlegen, pas in groep 7/8 durfde ik voor mezelf op te komen, omdat ik doorhad dat in de 1e alles anders ging. Niet die vertrouwde klas enz. Ik zit dit jaar in de 1e, en volgens mij kom ik nu niet zo verlegen meer over. Maar omdat jij het nu andersom hebt… Ik zou wat meer dingen zelf doen. Niet achter vriendinnen aanlopen iig.
Bij mij is het ook eerder andersom. Doordat je nu heel onzeker bent, durf je niet meer zo open en spontaan te zijn. Probeer gewoon wat zelfverzekerder te worden, en probeer op je eigen benen te staan. Doordat je je zelfverzekerder gaat voelen, durf je ook meer je eigen mening te geven.
OH, en ik heb een mini cursus gedaan, omdat ik volgens mijn moeder te verlegen was. Klinkt suf, dacht ik ook. Maar ik merk nu dat het werkt! Want ik voel me nu niet meer verlegen bij vreemden enzo.
Hhhmm…ja ik weet het. Maar ik denk ook dat het komt omdat ik heel erg onzeker over mezelf ben.
Op begeven moment kom je op een punt dat je echt tevreden met je zelf moet zijn… Dat kan over 5 minuten komen, of over 5 jaar.
Maar dat is echt totaal aan jezelf.
En die dingen waar je zo onzeker over bent, zijn die wel echt zo erg?
Of zijn dat dingen die je kunt omarmen?
Probeer met veel verschillende mensen te praten, en dan steeds een beetje minder met je vriendinnnen te zitten, bijvoorbeeld in de pauze. Dat je dan even met iemand anders gaat kletsen en dan weer naar je vriendinnen gaat of zo?
En bijvoorbeeld dat je zegt: ik ga nu even naar mijn kluisje, ipv: zullen we nu even naar ons kluisje gaan? en dan loop je misschien even alleen maar dan doe je wel gewoon wat je zelf wilt
Oke en nu komt dus het debiele van mij: Dan denk ik al gau dat ze over me praten ofzo. Het is echt te dom voor woorden, maar ik denk het wel 
ik had dit ook.
ECHT EN TOEN ? EN NU ?
Ik heb eerder presies andersom
UP!
hhmm…
Maar waar ben je dan zo onzeker over? Dat ze over je gaan roddelen?
Pubertijd, heb hetzelfde meegemaakt … Ben nu weer spontaner enzo C:
Meiden, morgen gaan mijn vriendinnen niet naar school. dus ben ik alleen.
Dat is iig iets waarin je niet ‘meeloopt’ dan 
Ik denk die tijd alleen ook goed is om met andere mensen te praten. Als je naast je huidige vrienden ook andere contacten hebt, voel je je gelijk al een stuk zelfvezekerder.