Ik trek alles me te veel aan.

Liefde & Boys
#1

Heb hier al eens eerder een topic gemaakt (over dezelfde jongen), maar goed, dit gaat ergens anders over. Ik ben nu dus al een tijdje bezig met een jongen (stuk of 4/5 dates gehad denk ik) en hij is écht super lief. Het is echt een leuke jongen en onwijs lief voor me, kan met hem lachen etc. Ben niet helemaal hoteldebotel maar ik denk (?) dat zoiets ook kan/moet groeien en dat ik dat sowieso niet ga voelen als ik me er niet volledig voor open stel (iets waar ik gewoon echt moeite mee heb, vertrouw mensen niet snel etc en nja, ik weet niet). Maar, “het probleem”: ik ben er zoooooooo veel te veel mee bezig wat andere mensen er van vinden. Een vriendin heeft een tijd geleden gezegd van “ik snap echt niet wat je in hem ziet” en eigenlijk moet ik daar schijt aan hebben, maar het blijft maar in m’n hoofd zitten. Hij is compleet anders dan de meeste van mijn vrienden en daar maak ik me druk om, of ze het wel met elkaar kunnen vinden. Ik ben bang dat mijn vriendinnen hem niet leuk/knap genoeg vinden en door al die stomme gedachten (die nergens op slaan), twijfel ik. Nou heb ik sowieso wel erg dat ik het me aantrek wat andere mensen zeggen/denken, maar door mijn twijfels ga ik weer twijfelen aan “vind ik hem wel leuk genoeg etc etc”. Ik weet dat ik er veel te veel over nadenk maar aaaaaaaagh ik word echt gestoord :") Ik weet ook niet wat ik hiermee wil maar oke, moest m’n verhaal even kwijt en heeft iemand tips? Haha.

Niet citeren aub

#2

JIJ moet er gelukkig mee worden.
Maar in welk opzicht bedoelen ze het dan? ‘dat ze niet snapt wat je in hem ziet’

#3

Nou in het begin had ik dat ook. Ik wilde niet in het openbaar kussen of handje vast houden, gewoon omdat ik andere mensen hun commentaar niet moest hebben. Dus in school babbelde ik wel met hem en ik gaf hem knuffels… Maar het zoenen enzo, dat deden we dan na school, waar niemand keek.

Ik zie hem graag, maar ik kan heel slecht tegen kritiek en andere meningen en ik trek me dat ook meteen aan.

Ik begrijp dus helemaal hoe jij je voelt. Ik heb trouwens ook altijd het gevoel gehad dat mijn ex-bestevriendin ( die toen nog mijn beste vriendin was) nooit wild was van onze relatie hoewel ze wel heel goed bevriend was met mijn vriend.

Je zult gewoon tijd moeten geven en vooral moeten praten met je vriendinnen en met die jongen. Je gevoelens ook tegen hem vertellen dat je zowat onzeker voelt over andere meningen. Het doet deugd en zorgt voor duidelijkheid.

#4

Ik weet het niet precies… ik vond het eerlijk gezegd nogal een onnodige en lullige opmerking dus heb er verder niet echt meer over doorgevraagd. Een andere vriendin reageerde toen ook meteen snel erop van “nouja maar goed ook he, krijgen we daar in ieder geval geen “ruzie” om” en nja, ander onderwerp daarna… Ik weet het eigenlijk niet, ze snapt blijkbaar totaal niet wat ik leuk aan hem vind ofzo.

#5

Ah, fijn dat ik in ieder geval niet de enige ben… Nou ja, ik heb het deels met hem besproken eigenlijk maar dat ging over iemand anders. Hij is namelijk 4 jaar ouder en zijn broertje en zusje (die beide nog ouder zijn dan ik) snappen hem écht niet (wat hij met mij moet blabla, terwijl ze me nog nooit gezien of gesproken hebben of iets) en zitten er constant kutgrapjes over te maken etc. Dat vertelt hij mij dan wel eens en nja, ik vind dat gewoon echt niet leuk om te horen. Ik snap ook niet waar zij zich druk om maken eigenlijk… als hij het toch geen probleem vindt (wat zo is), wat is dan het probleem? Nja, alleen al van dat commentaar word ik echt gek.

#6

Dat snap ik meid en dat is niet leuk, ik zou mij heel rot voelen. maar het is jouw geluk, jullie geluk en je moet proberen. Als het niet lukt, dan het zij zo, als het wel lukt, dan moet je maar gewoon eens kennis maken met die broers en zussen en dan moeten zij maar zwijgen (:
Als je vriendin niet ziet wat jij in hem ziet, kun je het ook zien van:" Nou beter zo, dan blijft zij alleszins van hem af :grinning:" (Zo denk ik ook niet, maar als je het zo bekijkt is het misschien aanvaardbaarder dan het zien als kritiek)
Bovendien… Ik zag ook niet wat mijn (ex) beste vriendin zag in haar vriend… Maar zij is gelukkig met haar vriend en dan vind ik dat goed (:

Je kunt ook altijd eens afspreken met die vriend en je vriendin om samen wat te doen, misschien denkt zij er dan anders over en is het gezellig?

#7

Ik heb echt precies hetzelfde probleem… ik trek me echt te veel aan van wat anderen denken over de dingen die ik graag wil.

Een tijdje geleden ben ik bezig geweest met een jongen die één klas hoger zat dan ik, we hadden het leuk samen en hebben afgesproken, zelfs gezoend. Helaas wist ik dat vriendinnen van mij het ontzettend raar zouden vinden dat ik uitgerekend met HEM bezig was, daarom heb ik het hen ook niet verteld. Het is nu al een tijdje voorbij met die jongen, en nog steeds niet al m’n vriendinnen weten ervan, alleen degenen die ik er echt 100% op kan vertrouwen dat ze me niet zullen uitlachen of het tegen iemand zouden zeggen.

Maar goed, genoeg over mij haha. Ik snap echt hoe je je voelt, maar ik denk dat de meningen van anderen niet tussen jouw/jullie gevoelens in moeten staan. Je moet doen waar je jezelf goed bij voelt, en als anderen het daar niet mee eens zijn, is dat vooral hun probleem. Jij zult het vast en zeker toch ook wel eens oneens zijn geweest met iets in hun leven?

Wat ik hiermee probeer te zeggen, is dat je je eroverheen moet proberen te zetten, hoe lastig het ook is. Als je vrienden en vriendinnen later zien hoe gelukkig je ervan bent geworden, gaan ze het echt wel accepteren. Zij moeten ermee dealen, het is jouw leven en jij bepaald hoe jij je leven wil leiden. :slightly_smiling_face:

#8

Ja, vind het ook wel een rare opmerking. Goed antwoord van die andere vriendin :slightly_smiling_face:

#9

Hmm ja, je hebt ook wel gelijk inderdaad. Ik vind het gewoon vervelend als zn broertje en zusje beide al zulke vooroordelen hebben, VOORDAT ze me überhaupt gezien hebben. Ik vind het nu echt overkomen alsof ze me één of ander klein kind vinden of iets, en ik ben nou ook weer geen meisje van 13 dus ja :") Bovendien is dat broertje maar 10 maanden ouder dan ik dus ehh…

En nou ja, het punt is: ze “”“kent”"" hem al, met hele erge aanhalingstekens haha. Het is een vriend van haar ex. Maaar dat was 2 jaar geleden en toen heeft ze hem denk ik… 2 keer ofzo gezien op verjaardagen. En dan nog een maandje geleden, waar ik hem ook weer (na 3 jaar haha) zag en waar ik toen met hem gezoend heb. Dus het is niet dat ze hem echt persoonlijk goed kent of iets, maar ze weet wel zeker wat voor een jongen het is etc.

Niet citeren aub

#10

Meh dat lijkt me echt lastig, als je het niet eens kan vertellen… fijn dat je wel een paar vriendinnen hebt waar je het gewoon tegen hebt kunnen zeggen (:

En ja, is ook wel zo. Ik snap ook lang niet alle jongens waar zij ooit iets mee gehad hebben. Maar ook gewoon… van die oppervlakkige dingen weetjewel. Ik was bijv met hem zwemmen laatst, en één vriendin meteen: OMG HEEFT HIJ EEN AFGETRAIND LICHAAM? Dus ik zat van: nouja, niet echt eigenlijk. En dat is ook gewoon niet echt zo, maar daar maak ik me verder niet druk om ofzo haha. En dan reageert zij meteen weer van: ohhhh da’s wel weer een beetje jammer dan…

Echt dingen waarvan ik nog zou zeggen van: nouja, “”"“jammer”""" maar eigenlijk boeit het me niets want ik ben zelf ook niet perfect of iets. Maar door haar zit ik dan weer van: … Echt stom eigenlijk maja

Niet citeren aub

#11

Hmja, het is lastig meid, maar ik zou het ‘geroddel’ op het moment even negeren en zeker niet die jongen laten zitten voor zoiets (:
succes meid

#12

Mijn vriendinnen vonden mijn vriend in eerste instantie ook echt niks, ik trok me hun reacties ook best wel aan toen. Maar na een tijdje begonnen ze mijn vriend oprecht te mogen (toen ze hem echt leerden kennen) en nu kan mijn vriend het eigenlijk met al mijn vriendinnen heel goed vinden :slightly_smiling_face:.
Dus probeer er zelf eerst eens achter te komen of het wat gaat worden en laat anderen daar nog niet over oordelen

#13

WAUW dit is zo herkenbaar! Ik stuur je even een note met mijn verhaal!

#14

Shittie kan je geen note sturen… :frowning_face:

#15

Heb je vriendschapsverzoek geaccepteerd!

#16

Actually herken ik me hier ook wel in momenteel… maar ik denk nu wel van: ja weetje waarom zou ik mijn geluk laten verpesten door de anderen? Ik denk dat mensen al lang blij zijn dat IK gelukkig ben, en dan maakt het niet uit met wie het is. Ja misschien zouden ze het moeilijk kunnen begrijpen en/of voorstellen, maar weet je… stel een vriendin van mij zou iets krijgen met een jongen waarmee ik totaal geen connectie heb, maar als je ze samen gewoon ‘gelukkig ziet’, wat maakt het dan uit? Het is toch mooi om ze dan gelukkig te zien?

Naja dit gevoel heb ik nu heel sterk. Mm maar ja im just sneakin’ around momenteel. Ik ben in meerdere mate ook gevoelig voor de mening van anderen, maar dan alleen mijn dierbare vrienden en kennissen…

En ik had mijn twijfels over het feit of ik hem leuk vond… maar nu zit ik hier me zorgen en druk te maken over het feit of hij me wel leuk kan vinden op mijn mindere momenten. En ik verveel me nooit bij hem. En hij laat me lachen. En hij is lief. Ik kan het gewoon niet ontkennen of zo, ik kan er niet voor weglopen.

Maar watashi, je moet jezelf ook afvragen of het niet alleen de meningen zijn… maar misschien dat het niet de juiste jongen is.

#17

De vriendinnen die ik had toen ik mijn huidige vriendje alleen nog maar ‘leuk’ vond, spreek ik echt nooit meer. Terwijl ik al jaren een relatie met hem heb.
Just sayin’

En die jongen moet jouw gelukkig maken, niet je vriendinnen. Ik weet overigens bijna zeker dat als jullie uiteindelijk iets hebben ze wel heel lief gaan reageren.

#18

Ughhhhh ik ben in de war haha.
Maar bedankt voor jullie reacties iig <3

#19

Weet je wat ik nu ook denk… ik twijfel, maar ik voel me lullig als ik dan wel lief ga zitten doen enzo terwijl ik dat op dit moment wel “wil” doen, zegmaar. Ik weet eigenlijk ook wel zeker dat hij er vanuit gaat dat het een relatie wordt en laisdjfkasldf ik weet het echt nieeeet… ik twijfel gewoon maar ik weet niet zo goed of dat nou aan hem ligt of aan mijn eigen gezeik want ik heb dat altijd… want ik wil nooit iets met iemand beginnen omdat ik bang ben om gekwetst te worden en me eigenlijk niet echt wil binden ofzo, ik weet niet. ughhhh

#20

Jeetje, ik heb precies hetzelfde. Ik kende een jongen waarvan mijn omgeving steeds zei dat hij homo was. Op een gegeven moment vond hij mij leuk maar ik zocht dat er niet achter waarom hij steeds contact met mij op nam omdat ja, iedereen zei dat hij homo was. Bleek dat veel later niet zo te zijn maar ik vond het gewoon heel moeilijk om het tegen anderen te zeggen en daarnaast vertrouw ik mensen niet zo snel, ben ik niet zo open. Uiteindelijk heb ik het afgekapt en heb ik er spijt van. Al kan ik het nog niet, hij was super lief en een hele leuke jongen. En hij zag er nog best goed uit ook. 't doet mij pijn als ik er aan denk en ik denk ook best vaak nog aan hem dus ik kan je maar 1 advies geven: Ga er op af, probeer het! Wees niet zo dom als mij :wink: